01.08.2017 Tarihli 30141 Sayılı Resmi Gazete
YÖNETMELİK
Gümrük ve Ticaret Bakanlığından:
GÜMRÜK YÖNETMELİĞİNDE DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR YÖNETMELİK
MADDE 1 – 7/10/2009 tarihli ve 27369 mükerrer sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Gümrük Yönetmeliğinin 67 nci maddesinin dördüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(4) Karayolu taşımacılığında, uluslararası sözleşmeler kapsamında başlamış bir transit işlemi kapsamında Türkiye Gümrük Bölgesine getirilen eşya hariç olmak üzere, özet beyan bilgilerini de içeren transit beyanı taşıtın giriş gümrük idaresine varmasından önce elektronik ortamda giriş gümrük idaresine verilir.”
MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin 72/Ç maddesine aşağıdaki yedinci fıkra eklenmiştir.
“(7) Türkiye karasularından geçen ve hakkında ihbar bulunan veya şüphe edilen eşya yüklü gemilerin ambar kapakları veya eşya konulan diğer yerleri, gümrük idarelerince mühürlenebilir.”
MADDE 3 – Aynı Yönetmeliğin 196 ncı maddesinin birinci fıkrasının (a) bendine “27.05” ibaresinden sonra gelmek üzere “, 2709.00.90” ibaresi eklenmiş, yedinci fıkrasında yer alan “kara hudut kapılarından” ibareleri “kara ve demiryolu hudut kapılarından” olarak değiştirilmiştir.
MADDE 4 – Aynı Yönetmeliğin 205 inci maddesinin dördüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(4) Ticaret politikası önlemine tabi eşyadan;
a) Türkiye’nin bazı ülkeler veya ülke grupları ile yaptığı anlaşmalar çerçevesinde veya tek taraflı olarak tanıdığı tercihli tarife uygulamasından faydalanmak amacıyla eşyanın tercihli menşeini tevsik eden belgelerin ibraz edilmesi halinde,
b) Serbest ticaret anlaşmaları veya Genelleştirilmiş Tercihler Sistemi çerçevesinde tercihli tarife uygulamasının ortadan kalktığı tarihten önce gümrük gözetimi altında bulunan serbest dolaşımda olmayan eşyaya ait dördüncü fıkranın (a) bendinde sayılan belgelerin ibraz edilmesi halinde,
c) Doğrudan ticaret politikası önleminin uygulandığı ülkeden ithal edilen veya önlem kararı alınan ülke menşeli olduğu beyan edilen ve ilgili mevzuatı uyarınca önleme ilişkin belge ibraz edilen eşyanın serbest dolaşıma girişinde,
menşe şahadetnamesi aranmaz.”
MADDE 5 – Aynı Yönetmeliğin dördüncü kitabının üçüncü kısmının 212 ilâ 244 üncü maddeleri başlıkları ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, 245 ilâ 252 nci maddeleri ile 263 ilâ 278 inci maddeleri yürürlükten kaldırılmıştır.
“Kapsam ve tanımlar
MADDE 212 – (1) Transit rejimi; ulusal transit rejimi, 14/11/1975 tarihli TIR Karneleri Himayesinde Uluslararası Eşya Taşınmasına Dair Gümrük Sözleşmesi (TIR Sözleşmesi), 22/6/2012 tarihli ve 6333 sayılı Kanunla onaylanması uygun bulunan 20/5/1987 tarihli Ortak Transit Rejimine İlişkin Sözleşme, 26/6/1990 tarihli Geçici İthalat Sözleşmesi ve 19/6/1951 tarihli Kuvvetlerin Statüsü Hakkında Kuzey Atlantik Anlaşmasına Taraf Devletler Arasındaki Sözleşme kapsamındaki transit işlemlerini kapsar.
(2) Bu Bölümde geçen;
a) Akit Taraf: 20/5/1987 tarihli Ortak Transit Rejimine İlişkin Sözleşmenin bir akit tarafını,
b) Eşyanın serbest bırakılması: Hareket gümrük idaresinin, eşyanın transit rejiminde öngörülen amaçlara uygun olarak sevkine izin verdiği tasarrufu,
c) Hareket gümrük idaresi: Eşyanın transit rejimine tabi tutulmasına ilişkin beyanın kabul edildiği gümrük idaresini,
ç) Kağıt usul: Ulusal ve ortak transit rejimlerinde standart usulün elektronik yollarla yürütülmesinin mümkün olmadığı durumlarda, transit beyanının sunulması ve kontrolü ile transit işleminin izlenmesine olanak veren, kağıt belge kullanılmasına dayalı usulü,
d) Kefil: Teminat tutarına kadar doğabilecek gümrük vergileri ve diğer yükleri rejim hak sahibi ile birlikte müştereken ve müteselsilen ödemeyi yazılı olarak üstlenen gerçek veya tüzel üçüncü kişiyi,
e) Ortak transit rejimi: Eşyanın yetkili makamların denetimi altında Ortak Transit Rejimine İlişkin Sözleşme kapsamında Akit Taraflardan birinin idaresinden en az bir sınır geçerek aynı Akit Tarafın başka bir idaresine veya başka bir Akit Tarafın idaresine taşınmasında uygulanan gümrük rejimini,
f) Rejim hak sahibi (asıl sorumlu): Transit rejimi beyanında bulunan veya hesabına transit rejimi beyanında bulunulan ve transit rejimi kapsamında gümrük idaresine karşı mali olarak sorumlu olan kişiyi,
g) Sistem: Ortak ve ulusal transit rejimlerine ilişkin işlemlerin yürütüldüğü Yeni Bilgisayarlı Transit Sistemini (NCTS),
ğ) Sözleşme: 20/5/1987 tarihli Ortak Transit Rejimine İlişkin Sözleşmeyi,
h) Transit idaresi: Ortak transit rejiminde;
1) Bir Akit Tarafa giriş noktasındaki gümrük idaresini veya,
2) Bir Akit Taraf ile üçüncü bir ülke arasındaki bir sınırdan geçerek gerçekleştirilen transit işlemi sırasında sevkiyat bu Akit Tarafın gümrük bölgesinden ayrıldığında, bu Akit Taraftan çıkış noktasındaki gümrük idaresini,
ı) Transit refakat belgesi: Eşyanın hareket gümrük idaresince serbest bırakıldığı andan itibaren eşyaya ve taşımaya eşlik eden ve transit beyanı bilgilerini içeren, Ek-48’deki örneğe uygun olarak Ek-49’daki açıklamalar çerçevesinde düzenlenen belgeyi,
i) Ulusal transit rejimi: Türkiye Gümrük Bölgesi içerisinde başlayıp biten transit rejimini,
j) Varış gümrük idaresi: Transit rejimine tabi tutulan eşyanın, rejimin sonlandırılması için sunulması gereken gümrük idaresini,
k) Yetkili makamlar: Gümrük idaresini veya Ortak Transit Rejimine İlişkin Sözleşmenin uygulanmasından sorumlu başka bir makamı,
ifade eder.
(3) Ulusal transit rejiminin uygulanmasında, bu Yönetmelikte ya da diğer ikincil mevzuat düzenlemelerinde özel veya farklı bir hüküm bulunmadığı sürece, ortak transit rejimine ilişkin hükümler ulusal transit rejimi için de geçerlidir.
Transit beyanı
MADDE 213 – (1) Transit beyanı olarak;
a) Ortak ve ulusal transit rejimi hükümleri çerçevesinde transit refakat belgesi,
b) TIR Sözleşmesi kapsamında kullanılan bir TIR Karnesi,
c) Geçici İthalat Sözleşmesi kapsamında kullanılan bir ATA Karnesi,
ç) Kuvvetlerin Statüsü Hakkında Kuzey Atlantik Anlaşmasına Taraf Devletler Arasındaki Sözleşme ile öngörülen Form 302,
d) Demiryolu ile taşımalara ilişkin basitleştirilmiş usulde CIM taşıma belgesi,
e) Denizyolu ve havayolu ile taşımalara ilişkin basitleştirilmiş usulde manifesto,
f) Ulusal transit rejiminde, 220 nci maddenin birinci fıkrası çerçevesinde Ek-22’de yer alan sözlü beyan formu,
kullanılır.
(2) Transit beyanı Türkçe olarak, rejim hak sahibi tarafından ve kağıt usulde işlem yapıldığı durumlar hariç sistem üzerinden yapılır. Kanunun 5 inci maddesi uyarınca, transit beyanı rejim hak sahibi adına ve hesabına doğrudan temsil yoluyla veya rejim hak sahibi hesabına olmak üzere rejim hak sahibinin dolaylı temsilcisi tarafından da yapılabilir.
(3) Sistem üzerinden yapılan ve beyanın yapıldığı tarihten itibaren otuz gün içerisinde kabul işlemi yapılmak üzere hareket gümrük idaresine sunulmayan transit beyanları hareket gümrük idaresince reddedilir. Bu durumdaki transit beyanları da dâhil olmak üzere, hareket gümrük idaresince kabul işlemi yapılmayan transit beyanlarının reddedilmesi durumunda Kanunun 241 inci maddesi uyarınca işlem yapılmaz.
(4) Transit rejimi kapsamında hareket varış gümrük idareleri ile transit ve teminat idarelerince gerçekleştirilecek işlemler Bakanlıkça belirlenir.
Transit refakat belgesi ve kalem listesi
MADDE 214 – (1) Ortak ve ulusal transit rejimlerinde eşyanın hareket gümrük idaresince serbest bırakıldığı andan itibaren eşyaya ve taşımaya eşlik etmek üzere, transit refakat belgesi kullanılır. Transit refakat belgesine, Ek-50’deki örneğe uygun şekilde ve Ek-51’deki açıklamalar çerçevesinde düzenlenen kalem listesi eklenir ve kalem listesi transit refakat belgesinin ayrılmaz bir parçasını oluşturur. Bir transit refakat belgesi kapsamı eşyanın birden fazla alıcısı ya da göndericisi bulunması durumunda, alıcı ya da göndericilere ilişkin bilgiler kalem listesine kaydedilir.
Ortak Transit Rejimine İlişkin Sözleşme kapsamında transit işlemleri
MADDE 215 – (1) Ortak transit rejimine tabi eşyanın taşınmasında, Ortak Transit Rejimine İlişkin Sözleşme hükümleri uygulanır.
TIR Karnesi kapsamında transit işlemleri
MADDE 216 – (1) TIR Karnesi kapsamında transit rejimine tabi eşyanın taşınmasında, TIR Sözleşmesi hükümleri uygulanır.
ATA Karnesi kapsamında transit işlemleri
MADDE 217 – (1) Geçici İthalat Sözleşmesi kapsamında transit rejimine tabi eşyanın taşınmasında, Geçici İthalat Sözleşmesi hükümleri uygulanır.
(2) ATA Karnesi kapsamında gerçekleştirilen bir transit işlemi ile ilgili olarak bir usulsüzlüğün belirlenmesi halinde, ödenmesi gereken gümrük vergilerinin tahsili ve ceza takibine ilişkin işlemler taraf olduğumuz uluslararası sözleşme hükümleri saklı kalmak kaydıyla Bakanlıkça belirlenir.
Form 302 kapsamında transit işlemleri
MADDE 218 – (1) Kuvvetlerin Statüsü Hakkında Kuzey Atlantik Antlaşmasına Taraf Devletler Arasındaki Sözleşme kapsamı eşyanın Türkiye Gümrük Bölgesinde transiti, bu sözleşmede yer alan Form 302 ibraz edilmesi halinde, bu belge kapsamında yapılır.
(2) Form 302 kapsamında yapılan taşıma esnasında, gümrük vergilerinin tahsilini gerektirir bir durumun ortaya çıkması halinde, sözleşme hükümleri uyarınca işlem yapılır.
(3) Form 302 kapsamında yapılacak transit işlemlerinde doğabilecek ihtilaflar Bakanlıkça (Gümrükler Genel Müdürlüğü) sonuçlandırılır.
Posta yoluyla transitte uygulanacak hükümler
MADDE 219 – (1) Posta eşyasının Türkiye Gümrük Bölgesi içerisindeki transitinde 468 inci madde hükümleri uygulanır.
Transit rejiminde sözlü beyana tabi eşya
MADDE 220 – (1) Yolcuların beraberinde bulunmak kaydıyla; yurt dışından getirilen veya geçici depolama yeri veya antrepolardan çıkarılan ve kişisel veya hediyelik eşya muafiyeti dışında kalan eşyanın ulusal transit rejimine tabi tutulmasında, talep edilmesi halinde, 172 nci madde hükümlerine göre sözlü beyan ile işlem yapılır. Söz konusu eşyanın ticari miktar ve mahiyette olması halinde bu madde hükmü uygulanmaz.
Rejim hak sahibinin yükümlülükleri
MADDE 221 – (1) Rejim hak sahibi, Kanunun 86 ncı maddesi çerçevesinde;
a) Teminat aranmayan haller ve teminattan vazgeçmenin uygulandığı durumlar saklı kalmak üzere, transit rejimine konu eşyaya ilişkin doğabilecek gümrük vergilerinin ödenmesini sağlamak üzere gerekli teminatı vermekle,
b) Kontrolden sorumlu yetkili makamlarca talep edildiğinde ve belirlenen süre içinde gerekli tüm bilgi ve belgeleri sunmakla ve gerekli tüm yardımı sağlamakla,
yükümlüdür.
(2) Rejim hak sahibi ile rejim hak sahibi hesabına transit beyanında bulunanlar, bu Yönetmeliğin 113 üncü maddesi kapsamında beyannamede yer alan bilgiler ile beyanname eki belgelerin doğruluğu ve gerçekliğinden sorumludur.
Transit rejiminde teminat
MADDE 222 – (1) Transit rejimi kapsamında taşınan eşya için tahakkuk edebilecek gümrük vergilerinin ödenmesini garanti altına almak amacıyla teminat verilmesi zorunludur. Ancak;
a) Havayolu,
b) Boru hattı,
c) Denizyolu,
ç) 235 inci madde çerçevesinde basitleştirilmiş usulde demiryolu,
ile yapılan taşımalarda teminat aranmaz.
(2) Ortak transit rejimi çerçevesinde Bakanlıkça verilen kapsamlı teminat kullanma izni kapsamındaki teminatlar, ulusal transit işlemlerinde de kullanılabilir.
(3) Bakanlıkça belirlenecek istisnai hallerde transit rejimine tabi eşya için teminat şartına bağlı olmaksızın memur refakati uygulanabilir.
(4) TIR Sözleşmesi ve Türkiye’nin taraf olduğu diğer uluslararası anlaşma veya sözleşme ile öngörülen teminat şekillerinden biri de teminat olarak kabul edilebilir.
(5) Transit rejiminde geçerli teminat uygulamaları, teminat idaresi, teminat türleri, teminat belgeleri, kefil ve basitleştirme izni kapsamında teminat uygulamalarına ilişkin usul ve esaslar Bakanlıkça belirlenir.
Transit rejiminde ayniyet önlemleri
MADDE 223 – (1) Ulusal ve ortak transit rejimi altında taşınan eşyanın ayniyeti genel kural olarak mühürleme ile sağlanır. Ancak, diğer ayniyet önlemleri dikkate alınarak, eşyanın tanımının, eşyanın kolayca tanınmasına yeterli açıklıkla imkân vermesi ve transit beyanının eşyanın miktarı ile cinsi ve eşyanın seri numarası gibi belirleyici özelliklerini içermesi koşuluyla, hareket idaresince eşyanın mühürlenmeksizin sevkine karar verilebilir.
(2) Denizyolu ve havayolu ile yapılan taşımalarda, gümrük idaresince gerekli görülen hallerin dışında mühürleme yapılmaz.
Masraflar
MADDE 224 – (1) Transit rejimine tabi eşyaya ilişkin olarak yapılan denetlemenin gerektirdiği masraflarla yükleme, boşaltma, mühürleme, antrepo veya depolarda muhafaza gibi hizmetler karşılığı ücretler ilgililerce ödenir.
Yasaklamaya tabi eşyanın transiti
MADDE 225 – (1) Kanunun 55 inci maddesinin ikinci fıkrası kapsamında yasaklanan eşya ile 56 ncı maddesinin birinci fıkrası kapsamına giren eşyanın ve kanun veya genel idari düzenleyici işlemlerle ithali yasaklanan eşyanın transitine izin vermeye gümrük ve ticaret bölge müdürlükleri yetkilidir.
Hayvan ve hayvansal maddeler ile bitki ve parçalarının transiti
MADDE 226 – (1) Hayvan ve hayvansal maddeler ile bitki ve parçalarının sınır gümrük idaresinde uluslararası anlaşma, kanun ve ikincil mevzuat düzenlemelerine göre gerekli sağlık muayeneleri, ilgili kurumun personeli tarafından yapılır. Bu muayeneler yapılmadan gümrük idaresi eşyanın serbest bırakılmasına veya sevkine izin vermez.
(2) Hayvan ve hayvansal maddeler, bitki ve parçalarının giriş ve çıkış kapıları ve bunların Türkiye’den transit geçirileceği yollar hususunda kanun, tüzük ve anlaşma hükümleri göz önünde tutulur.
Denizyolu ile transite ilişkin özel hükümler
MADDE 227 – (1) Bir Türk limanından başka bir Türk limanına transit olunacak eşyayı, yalnız Türk bandıralı gemiler nakledebilir.
(2) Yabancı limanlara yapılacak transit isteklerinin kabulü için, özet beyan veya özet beyan yerine geçen belgelerde eşyanın gideceği yerin Türkiye Gümrük Bölgesi dışında yabancı bir liman olarak gösterilmesi gerekir.
(3) Serbest dolaşımda bulunan ve bulunmayan eşyayı birlikte taşıyan Türk bandıralı gemilerin sahip, kaptan veya acenteleri, bu iki türlü eşyanın birbirine karışmaması için, gereğine göre, bunları ayrı yer ve bölümlere koymak veya gümrük idaresince uygun görülecek tedbirleri almak zorundadır.
(4) Serbest dolaşımda bulunmayan eşyanın bir Türk limanına sevkine izin verilebilmesi için, eşyanın gideceği limandaki gümrük idaresinin, o eşyanın gümrük işlemlerini yapmaya yetkili olması gerekir.
(5) Türk bandıralı geminin, kazan, makine veya teknesinde ortaya çıkan bir arıza sebebiyle yoluna devam edememesi halinde, kurtarma amacıyla, yükü, yabancı bir gemiye aktarılabilir.
(6) Yabancı bir limana götürmek üzere Türk limanlarından eşya alan yabancı bayraklı gemilerin, kazaya uğraması, makinelerinin bozulması, haciz altına alınması, sefer değiştirmesi için emir alması gibi yoluna devamına mani sebeplerden ötürü, yükünü bir Türk limanında başka bir gemiye nakletmesine izin verilir. Yabancı bir limana sevk edilmek üzere, bir Türk limanından diğer bir Türk limanında bulunan başka gemilere taşınacak söz konusu eşya, nakliyatının deniz üstünde olmak şartıyla, yabancı bandıralı gemilerle yapılmasına da izin verilir.
(7) Bir Türk limanına denizyolu ile gelen serbest dolaşımda olmayan eşyanın gemiden indirilmeksizin aynı gemi ile bir başka Türk limanına taşınması durumunda transit beyannamesi düzenlenmez.
Telef veya kayıp olan eşya
MADDE 228 – (1) Transit rejimine tabi eşyanın mücbir sebep veya beklenmeyen haller nedeniyle telef veya kaybının kanıtlanması halinde, gümrük vergileri aranmaz. Ancak;
a) Suçüstü şeklindeki hırsızlıklar, hazırlık tahkikatı üzerine Cumhuriyet Savcılığınca verilen belge ile,
b) Hasar, telef veya kayıp herkesçe bilinen ve duyulan başka olaylar yüzünden olmuşsa, o yerin en büyük mülki idare amiri tarafından verilecek belge ile,
c) Trafik kazaları, trafik kaza raporuna göre ve en yakın gümrük idaresi tarafından yapılan tespit sonucunda gümrük idare amirinin vereceği karar ile,
kanıtlanır.
(2) Birinci fıkrada sayılan belgeler, ulusal transit işlemlerinde hareket gümrük idaresine sunulur. Söz konusu belgelerin incelenmesi ve kabulü, ilgili idareye aittir. İlgili idare, gerektiğinde bunları veren makamlarla yazışma yaparak eksikliklerini tamamlatır.
Basitleştirmeler
MADDE 229 – (1) Bakanlık, rejim hak sahibinin başvurusu üzerine, duruma göre aşağıdaki basitleştirmelere izin verebilir:
a) Kapsamlı teminat veya teminattan vazgeçme,
b) Belirli taşıma şekillerine özgü basitleştirmeler:
1) Demiryolu ile taşınan eşya,
2) Havayolu ile taşınan eşya,
3) Denizyolu ile taşınan eşya,
4) Boru hattı ile taşınan eşya.
(2) Basitleştirmelere ilişkin ek koşullar, iznin verilmesi, iptali ve düzenlenmesine ilişkin usul ve esaslar Bakanlıkça belirlenir.
(3) Boru hattı ile yapılan taşımalarda, rejim hak sahipleri başvuru ve izin koşullarına tabi değildir.
Basitleştirme izninin genel koşulları
MADDE 230 – (1) 229 uncu maddede belirtilen basitleştirmelere ilişkin izinlerin verilebilmesi için başvuru sahibinde aşağıdaki şartlar aranır:
a) Türkiye Gümrük Bölgesinde yerleşik olmak,
b) Usulsüzlük ve vergi cezaları ile ilgili olarak;
1) Başvurunun kayda alındığı ayın ilk gününden geriye dönük son bir yıl içinde işlem gören beyanname sayısının % 2’sini aşan sayıda vergi kaybına neden olan gümrük mevzuatı ihlali nedeniyle ceza uygulanmamış olması,
2) Başvurunun kayda alındığı ayın ilk gününden geriye dönük son bir yıl içinde işlem gören beyanname sayısının % 5’ini aşan sayıda gümrük mevzuatının ihlali nedeniyle usulsüzlük cezası uygulanmamış olması,
3) Gümrük ve vergi mevzuatları uyarınca ödenmemiş herhangi bir vergi, ceza ve gecikme faizi bulunmaması.
c) Yönetim Kurulu üyeleri, sermayesinin yüzde onundan fazlasına sahip gerçek kişiler ile gümrük ve dış ticaret işlemlerinde temsil yetkisini haiz çalışanlarının; devletin güvenliğine karşı suçlar, anayasal düzene ve bu düzenin işleyişine karşı suçlar, devlet sırlarına karşı suçlar ve casusluk, zimmet, irtikâp, rüşvet, güveni kötüye kullanma (emniyeti suistimal), hırsızlık, dolandırıcılık, sahtecilik, inancı kötüye kullanma, hileli (dolanlı) iflas, yalan tanıklık (yalan yere şahadet), suç uydurma (suç tasnii) ve iftira suçları ile ihaleye fesat karıştırma, edimin ifasına fesat karıştırma, suçtan kaynaklanan mal varlığı değerlerini aklama suçlarından mülga 1/3/1926 tarihli ve 765 sayılı Türk Ceza Kanunu ile 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununa; vergi kaçakçılığı veya vergi kaçakçılığına teşebbüs suçlarından 4/1/1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununa; mülga 7/1/1932 tarihli ve 1918 sayılı Kaçakçılığın Men ve Takibine Dair Kanun, mülga 10/7/2003 tarihli ve 4926 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu, 21/3/2007 tarihli ve 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu,19/4/1990 tarihli ve 3628 sayılı Mal Bildiriminde Bulunulması, Rüşvet ve Yolsuzluklarla Mücadele Kanunu ile 20/2/1930 tarihli ve 1567 sayılı Türk Parası Kıymetini Koruma Hakkında Kanuna, 5015 sayılı Petrol Piyasası Kanununa, 5549 sayılı Suç Gelirlerinin Aklanmasının Önlenmesi Hakkında Kanuna, 2313 sayılı Uyuşturucu Maddelerin Murakabesi Hakkında Kanuna, 3298 sayılı Uyuşturucu Maddelerle ilgili Kanuna muhalefetten kesinleşmiş ceza veya mahkumiyet kararı bulunmaması,
ç) Basitleştirmelerin usulüne uygun olarak yürütülmesini sağlamak üzere; başvurunun kayda alındığı ayın ilk gününden geriye dönük son bir yıl içinde en az 500 transit beyannamesi (TIR Karnesi dâhil) kapsamı eşyayı transit etmesi veya ilgili basitleştirilmiş usul kapsamındaki yükümlülüklerini yerine getirebileceğine ilişkin bilgi ve belgeleri sunması.
(2) Genel yönetim kapsamındaki kamu idareleri, iktisadi devlet teşekkülleri ve kamu iktisadi kuruluşları ile sermayesinin tamamı bir iktisadi devlet teşekkülüne veya kamu iktisadi kuruluşuna ait bağlı müesseselerin başvurularında bu maddede belirtilen şartlar aranmaz.
(3) Taşıma şekillerine özgü basitleştirmelerde, bu maddede sayılan koşullara ek olarak aranacak özel koşullar ve bu maddede belirtilen şartların aranmayacağı haller Bakanlıkça belirlenir.
(4) Kapsamlı teminat veya teminattan vazgeçme basitleştirmelerine ilişkin olarak, bu maddede sayılan koşullara ek olarak aranacak özel koşullar ile başvuruya ve iznin verilmesine ilişkin usul ve esaslar Bakanlıkça belirlenir.
Basitleştirme izinleri için yetkili makamlar
MADDE 231 – (1) Basitleştirme izni vermeye Bakanlık (Gümrükler Genel Müdürlüğü) yetkilidir. Kapsamlı teminat başvuruları için başvuru sahibinin şirket merkezinin ticaret siciline kayıtlı bulunduğu yerden sorumlu gümrük ve ticaret bölge müdürlüklerine yetki verilebilir.
Basitleştirme izni başvurusu
MADDE 232 – (1) Basitleştirmelerin kullanılmasına yönelik izin başvurusu, izin makamına yazılı olarak veya elektronik veri işleme tekniği kullanılarak yapılır.
(2) Başvuru sahibi verilen bilgi ve ekli belgelerin tam ve doğru olmasından sorumludur.
(3) Basitleştirme başvurusunda;
a) Rejim hak sahibinin bağlı bulunduğu ticaret sicil müdürlüğü bilgisi ile kuruluşa ilişkin şirket esas sözleşmesinin, şirket güncel adresinin, cari ortakların ve gümrük ve dış ticaret işlemlerinde temsil yetkisini haiz çalışanların yayımlandığı Ticaret Sicil Gazetesi tarih ve sayılarını içerir liste,
b) Yönetim Kurulu üyeleri, sermayesinin yüzde onundan fazlasına sahip gerçek kişiler ile gümrük ve dış ticaret işlemlerinde temsil yetkisini haiz çalışanlarının arşiv bilgilerini de içeren son bir ay içerisinde alınmış adli sicil kayıtları, bu kişilerden yabancı uyruklu olanların adli sicil kayıtlarını ibraz edememeleri halinde, Ek-52’de yer alan taahhütname ile birlikte geçerli pasaportlarının yeminli tercümesi,
c) Vergi mükellefi olduğuna ve vergi borcu bulunmadığına ilişkin ilgili vergi dairesinden son bir ay içerisinde alınmış yazı,
ç) Firmayı temsile yetkili kişilerin imza sirkülerleri,
d) Bu Yönetmeliğin 230 uncu maddesinin birinci fıkrasının (ç) bendi kapsamındaki bilgi ve belgeler,
yer alır.
(4) Bu Yönetmeliğin 230 uncu maddesinin ikinci fıkrasında belirtilen kurum ve kuruluşların başvurusunda, yetkili şahıslarca imzalanmış başvuru yazısına, varsa basitleştirmeye ilişkin ek koşullara ilişkin bilgi ve belgeler eklenir.
Basitleştirme izin başvurularının kabulü ve reddi ile iznin verilmesi
MADDE 233 – (1) İzin makamı, basitleştirmelerden yararlanma başvurusu üzerine 230 uncu maddede belirtilen genel koşullar ve varsa her bir basitleştirmeye ilişkin özel koşulları dikkate alarak izni verir veya başvuruyu reddeder. Başvurunun reddine ilişkin karar gerekçesiyle birlikte başvuru sahibine bildirilir.
(2) İzin makamı, basitleştirmeye ilişkin bir başvuru aldığında, başvurunun tam olup olmadığını kontrol eder. Aranan belgelerin bir kısmının başvuru dosyasında yer almadığının veya eksik bilgi içerdiğinin tespit edilmesi halinde başvuru sahibine bildirilen eksiklikler bunlara ilişkin bildirimin yapıldığı tarihi müteakip en geç altmış gün içinde tamamlanır. Bu süre içerisinde tamamlanmayan başvuru yapılmamış sayılır.
Basitleştirme izninin yeniden değerlendirilmesi, askıya alınması ve iptali
MADDE 234 – (1) İzin sahibi, izin verildikten sonra ortaya çıkan ve iznin devam etmesini veya içeriğini etkileyebilecek her türlü unsuru yetkili makamlara gecikmeksizin bildirir.
(2) Yanlış ve eksik bilgiye dayanarak verilmiş olan izin, izin sahibinin bilginin yanlış veya eksik olduğunu bildiği veya bilmesi gerektiği hallerde iptal edilir. Söz konusu iptal kararı gerekçesiyle birlikte başvuru sahibine bildirilir.
(3) Basitleştirme izni;
a) İznin uygulanmasını etkileyecek bir mevzuat değişikliğinin söz konusu olması,
b) İznin verilmesi için belirtilen bir veya birden fazla koşulun ya da izin kapsamında öngörülen bir yükümlülüğün yerine getirilmemiş veya getirilemeyecek olması,
c) İznin verilmesinden sonra ortaya çıkan bir unsurun, iznin devamını veya içeriğini etkilemesi,
ç) Bakanlıktaki mevcut bilgi ve belgelerin değerlendirilmesi sonucunda gerekli görülmesi,
d) İzin sahibi tarafından bu yönde talepte bulunulmuş olması,
durumlarından birinin gerçekleşmesi halinde, durumun niteliğine göre, izin makamı tarafından yeniden değerlendirilebilir, düzeltilebilir, izin makamınca belirlenecek süre boyunca askıya alınabilir ya da iptal edilebilir. Yapılan değerlendirme ve işlem sonucu izin sahibine bildirilir.
Demiryolu ile taşımalara ilişkin basitleştirilmiş usul
MADDE 235 – (1) Eşyanın demiryolu ile basitleştirilmiş usulde taşınmasına ilişkin yapılacak izin başvurusu, 230 uncu maddenin birinci fıkrasında belirtilen koşulların sağlanması halinde 232 nci maddede belirtilen bilgi ve belgeler ibraz edilerek yapılır. Ancak 230 uncu maddenin ikinci fıkrasında belirtilen kurum ve kuruluşların başvurularında, 232 nci maddede yer alan bilgi ve belgeler aranmaksızın, demiryolu işletmecisinin Uluslararası Demiryolları Birliği (UIC) işletme kodunun yer aldığı ve verilecek izin kapsamında gerçekleştirilecek transit işlemlerine ilişkin yükümlülüklerin rejim hak sahibi sıfatıyla taraflarınca üstlenildiğine dair ibare içeren, yetkili şahıslarca imzalanmış başvuru yazısına istinaden işlem yapılır.
(2) Birinci fıkrada belirtilen koşulları taşıyan demiryolu işletmecisine Bakanlıkça basitleştirme izni verilebilir. Basitleştirme izin başvurusunda aranacak ilave koşullar ve belgeler ile izin kapsamında hareket ve varış gümrük idarelerinde yapılacak işlemler, izin sahibi rejim hak sahibinin yükümlülükleri ve izne ilişkin diğer hususlar Bakanlıkça belirlenir.
Denizyolu ile taşımalara ilişkin basitleştirilmiş usul
MADDE 236 – (1) 230 uncu maddenin birinci fıkrasında belirtilen koşulları taşıdığını 232 nci maddede belirtilen bilgi ve belgeler ile tevsik eden denizyolu taşımacılığı yapan firmalara Bakanlıkça basitleştirme izni verilebilir. Basitleştirme izin başvurusunda aranacak ilave koşullar ve belgeler ile izin kapsamında hareket ve varış gümrük idarelerinde yapılacak işlemler, izin sahibi rejim hak sahibinin yükümlülükleri ve izne ilişkin diğer hususlar Bakanlıkça belirlenir.
Havayolu ile taşımalara ilişkin basitleştirilmiş usul
MADDE 237 – (1) Transit rejimi çerçevesinde eşyanın havayolu ile basitleştirilmiş usulde taşınmasına ilişkin yapılacak izin başvurusunda, başvuru sahibinin Türkiye Gümrük Bölgesinde en az iki yıldır yerleşik olması, başkası adına ve namına hareket etmemesi, düzenli olarak transit işlemleri yapması ve Yönetim Kurulu üyeleri, sermayesinin yüzde onundan fazlasına sahip gerçek kişiler ile gümrük ve dış ticaret işlemlerinde temsil yetkisini haiz çalışanları hakkında 230 uncu maddenin birinci fıkrasının (c) bendinde belirtilen mevzuat hükümleri uyarınca kesinleşmiş ceza veya mahkûmiyet kararının bulunmaması şartı aranır. Bu kapsamda yapılacak başvurularda, 230 uncu maddede belirtilen diğer koşullar aranmaz.
(2) Birinci fıkrada belirtilen koşulları taşıdığını 232 nci maddenin üçüncü fıkrasının ilgili bentlerinde sayılan belgeler ile tevsik eden havayolu firmalarına Bakanlıkça basitleştirme izni verilebilir. Basitleştirme izin başvurusunda aranacak ilave koşullar ve belgeler ile izin kapsamında hareket ve varış gümrük idarelerinde yapılacak işlemler, izin sahibi rejim hak sahibinin yükümlülükleri ve izne ilişkin diğer hususlar Bakanlıkça belirlenir.
Boru hattı ile taşımalara ilişkin basitleştirilmiş usul
MADDE 238 – (1) Boru hattıyla transit rejimi hükümleri;
a) Boru hattıyla Türkiye Gümrük Bölgesine gelen eşya için Türkiye Gümrük Bölgesine girişte,
b) Türkiye Gümrük Bölgesinde bulunan eşyanın boru hattına girişinde,
uygulanır.
(2) Boru hattı ile transit rejiminde, rejim hak sahibi, boru hattı işletmesidir.
(3) Boru hattı ile transit taşımada, transit rejimi, eşyanın gönderildiği kişinin işletmesine ulaşıp kayıtlarına geçmesiyle son bulur.
(4) Boru hattı taşımacılığında, taşımayı yapan işletme ve eşyanın gönderildiği işletme, bu eşyaya ilişkin muhasebe kayıtlarını eksiksiz tutmak ve gümrük idaresinin denetimine her an hazır durumda bulundurmak zorundadır.
(5) Boru hattı ile yapılan transit işlemlerine ve basitleştirme koşullarına ilişkin özel hükümler getirmeye Bakanlık yetkilidir.
Ulusal transit rejiminde serbest dolaşımda olmayan eşyada beyana aykırılık
MADDE 239 – (1) Türkiye Gümrük Bölgesine getirilerek, ulusal transit rejimi altında taşınan serbest dolaşımda olmayan eşyanın, varış gümrük idaresince yapılan muayenesi sonucunda beyana göre eksik çıkması halinde;
a) Varış gümrük idaresince, eksik çıkan miktar üzerinden hareket gümrük idaresine uyuşmazlık bildirilir. Eksikliğin mahrecindeki eksik yüklemeden veya yanlış beyandan kaynaklandığının, uyuşmazlık bildiriminden itibaren 28 gün içerisinde rejim hak sahibince hareket gümrük idaresine ispat edilmesi gerekir. Bu süre yazılı başvuru halinde 28 gün daha uzatılabilir. Eksikliğin sebebinin, süresi içerisinde ispat edilmesi halinde işlemler tamamlanır ve hareket gümrük idaresince rejim ibra edilir. Eksikliğin sebebinin süresi içerisinde ispat edilememesi halinde, gümrük vergileri ve diğer yüklerin tahsil edilmesinin yanı sıra, Kanunun 241 inci maddesinin birinci fıkrası uygulanarak işlemler tamamlanır ve hareket gümrük idaresince rejim ibra edilir.
b) Varış gümrük idaresinde, sistemde kontrol sonucu girilmeden, yükümlüsünce eksikliğe ilişkin gümrük vergileri ve diğer yüklerin ödenmek istenmesi ve bunların varış bildirimini müteakip üç gün içinde ödenmesi halinde, varış gümrük idaresi sistem üzerinden uyuşmazlığın çözümünün beklenilmediğini ve vergilerin ödendiğini içeren mesajı hareket gümrük idaresine gönderir. Bu durumda, hareket gümrük idaresince ilave bilgi ve belge aranmaksızın rejim ibra edilir. Bu süre içinde gerekli ödemenin yapılmaması halinde varış gümrük idaresi kontrol sonucunun uygun olmadığını ve uyuşmazlığın hareket gümrük idaresince çözüleceğini belirtir ve işlemler (a) bendine göre yapılır.
c) Türkiye Gümrük Bölgesinin dışına çıkarılacak eşya için vergilerin tahsilini müteakip aracın çıkışına izin verilir.
(2) Türkiye Gümrük Bölgesine getirilerek, ulusal transit rejimi altında taşınan serbest dolaşımda olmayan eşyanın, varış gümrük idaresince yapılan muayenesi sonucunda beyana göre fazla çıkması halinde;
a) Fazla çıkan eşya geçici depolama yeri veya antrepoya alınır; talep edilmesi halinde, beyana konu diğer eşyanın gümrük işlemlerine devam edilir. Beyannameye ekli fatura ve ticari belgelerde kayıtlı bilgilerden fazlalığın yanlış beyan sebebiyle ortaya çıktığı anlaşılırsa, fazla eşyaya ilişkin rejim beyanında bulunulmasına izin verilir. Aksi halde, fazlalığın mahrecindeki fazla yüklemeden veya yanlış beyandan kaynaklandığının, 28 gün içerisinde ispat edilmesi gerekir. Bu süre yazılı başvuru halinde 28 gün daha uzatılabilir. Yükümlüsünce süresi içerisinde ispat edilmesi halinde, fazla eşyaya ilişkin rejim beyanında bulunulmasına izin verilir. Süresi içerisinde ispat edilememesi halinde, fazla eşya Kanunun 177 nci maddesi kapsamında tasfiyeye tabi tutulur. Her iki durumda da, varış gümrük idaresince hareket gümrük idaresine bildirimde bulunulmasını müteakip hareket gümrük idaresince rejim ibra edilir.
b) Türkiye Gümrük Bölgesinin dışına çıkarılacak eşya için, fazla çıkan eşya ile beyan edilen eşyanın aynı olması durumunda, tespit edilen fazlalık transit refakat belgesine ve sisteme gerekli açıklamalar yapılarak kaydedilir ve transit rejimi sonlandırılarak eşyanın Türkiye Gümrük Bölgesi dışına çıkarılmasına izin verilir. Ayrıca, hareket veya giriş gümrük idaresine bilgi verilir. Çıkış gümrük idaresinde, beyan edilen serbest dolaşımda bulunmayan eşyaya ilaveten farklı eşya tespit edilmesi halinde ise, durum transit refakat belgesine ve sisteme gerekli açıklamalar yapılarak kaydedilir, transit rejimi sonlandırılarak beyan edilen eşyanın Türkiye Gümrük Bölgesi dışına çıkarılmasına izin verilir, ancak farklı çıkan eşyanın yurtdışına çıkışına izin verilmez. Farklı eşya bulunması durumunun mahrecindeki yüklemeden veya yanlış beyandan kaynaklandığının 28 gün içerisinde ispat edilmesi gerekir. Bu süre yazılı başvuru halinde 28 gün daha uzatılabilir. Yükümlüsünce süresi içerisinde ispat edilmesi halinde, bu eşyanın yurtdışı edilmesine ya da transit rejimine tabi tutulmasına izin verilir. Süresi içerisinde ispat edilememesi halinde, fazla eşya Kanunun 177 nci maddesi kapsamında tasfiyeye tabi tutulur. Ayrıca, hareket veya giriş gümrük idaresine bilgi verilir.
Ortak transit rejiminde serbest dolaşımda olmayan eşyada beyana aykırılık
MADDE 240 – (1) Ortak transit rejimi kapsamında, Türkiye Gümrük Bölgesine mühürlü olarak gelen ve mühürleri kontrol edilmek suretiyle varış gümrük idaresine sevk edilen veya mühürsüz gelen ve transit idaresince mühür tatbik edilmek suretiyle ya da mühürden vazgeçme uygulanarak varış gümrük idaresine sevk edilen serbest dolaşımda olmayan eşyanın, varış gümrük idaresince yapılan muayenesi sonucunda eşyanın beyanda belirtilen cinsine uygun olmakla birlikte beyana göre eksik çıkması halinde;
a) Hareket/transit gümrük idaresinde tatbik edilen orijinal mührün sağlam olması durumunda, varış gümrük idaresince eksik çıkan miktar üzerinden transit işlemi sonlandırılır ve hareket gümrük idaresine, çözümünün beklenmediği belirtilerek uyuşmazlık bildirilir.
b) Hareket/transit gümrük idaresinde tatbik edilen orijinal mührün sağlam olmaması veya sökülmüş olması ya da eşyanın Türkiye Gümrük Bölgesi içinde boşaltıldığı veya değiştirildiğine ilişkin kanaatin oluşması durumunda, tahsilat işlemi başlatılır. Tahsilat henüz gerçekleşmeden hareket gümrük idaresince araştırma başlatılması durumunda, tahsilat talebinde bulunulur. Hareket gümrük idaresince, araştırma başlatılmadan ya da araştırma başlatılıp varış gümrük idaresince araştırmaya cevap verme süresi dolmadan önce vergi ve diğer yüklerin tahsil edilmesi durumunda, vergilerin ödendiğini içeren mesaj hareket gümrük idaresine gönderilir.
(2) Ortak transit rejimi kapsamında, Türkiye Gümrük Bölgesine mühürlü olarak gelen ve mühürleri kontrol edilmek suretiyle varış gümrük idaresine sevk edilen veya mühürsüz gelen ve transit idaresince mühür tatbik edilmek suretiyle ya da mühürden vazgeçme uygulanarak varış gümrük idaresine sevk edilen serbest dolaşımda olmayan eşyanın, varış gümrük idaresince yapılan muayenesi sonucunda eşyanın beyanda belirtilen cinsine uygun olmakla birlikte beyana göre fazla çıkması halinde, 239 uncu maddenin ikinci fıkrası uyarınca işlem yapılır.
(3) Ortak transit rejimi kapsamında, transit idaresinde tespit edilen bu madde kapsamı eksiklik için işlemler varış gümrük idaresi olarak gerçekleştirilir, hareket gümrük idaresine uyuşmazlık bildirilir ve mevcut olan eşya ulusal transit rejimi kapsamında yapılacak beyana istinaden varış gümrük idaresine sevk edilir. Fazlalık tespit edilmesi durumunda, ilgilisince talep edilmesi halinde, fazla çıkan eşya ulusal transit rejimi kapsamında yapılacak beyana istinaden varış gümrük idaresine sevk edilir.
Ulusal ve ortak transit rejimlerinde serbest dolaşımda olmayan eşyada beyana aykırılıklar için ortak hükümler
MADDE 241 – (1) 239 ve 240 ıncı maddelere konu eksiklik veya fazlalığın eşyanın tabiatı icabı, Ek-11’de yer alan oranlarda olduğunun anlaşılması halinde, eksiklik veya fazlalık takibatı yapılmayarak işlemler varış gümrük idaresince tespit edilen miktar üzerinden sonuçlandırılır. Eksiklik veya fazlalık takibatı gerektiren durumlar için takibat ve varsa cezaî işlem, eksiklik veya fazlalığın tamamı için değil, Ek-11’de belirtilen oranları aşan kısmı için uygulanır.
(2) Varış gümrük idaresinde yapılan kontrol neticesinde tespit edilen 239 ve 240 ıncı maddelere konu aykırılığın, Kanunun ve/veya 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanununu da ihlal ettiği sonucuna varılması durumunda ilgili hükümler uyarınca gerekli işlemler yapılır.
(3) Varış gümrük idaresinde yapılan kontrol neticesinde, taşıta tatbik edilen mühürlerin sağlam olduğu, 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanununun ihlal edildiğine yönelik bir tespitte bulunulmadığı ve 239 ve 240 ıncı maddeler çerçevesinde bir eksiklik ya da fazlalık bulunmadığı; ancak, eşyanın tarife alt pozisyonunun beyan edilenden farklı olduğunun tespit edildiği hallerde Kanunun 241 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca işlem yapılır.
Serbest dolaşımda bulunan eşyada beyana aykırılık
MADDE 242 – (1) Varış gümrük idaresince yapılan muayene neticesinde, miktar ve cins bakımından transit beyannamesine göre aykırı çıkan ihraç eşyası için sonradan ihraç edilsin veya edilmesin Kanunun 241 inci maddesi uygulanır. Söz konusu aykırılığın Kanunun diğer hükümlerini ve/veya 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanununu da ihlal ettiği sonucuna varılması durumunda ilgili hükümler uyarınca gerekli işlemler yapılır.
Belirgin bir şekilde farklı cinste eşya
MADDE 243 – (1) Türkiye Gümrük Bölgesine getirilerek transit rejimine konu edilen serbest dolaşımda olmayan eşyanın giriş gümrük idaresinde yapılan kontrolü neticesinde, beyan edilenden açıkça farklı olduğu tahlil, teknik inceleme ve araştırmaya gerek olmaksızın kolayca anlaşılabilen ve gümrük vergileri ve/veya ticaret politikası önlemleri açısından farklılık oluşturan eşya, belirgin bir şekilde farklı cinste eşya olarak kabul edilir. Kanunun 235 inci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca idari para cezasının uygulanmasını müteakip eşyanın sevkine izin verilir.
Yükümlü ve kefile yönelik tahsilat işlemleri
MADDE 244 – (1) İlgili gümrük idaresince transit işleminin usulüne uygun olarak gerçekleştirilmediğinin tespit edilmesi durumunda tahsilat işlemi başlatılır.
(2) İlgili gümrük idaresince yükümlüsüne tebliğ edilen gümrük vergileri ve diğer yükler, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre takip ve tahsil edilir.
(3) Süresi içinde ödenmeyen kesinleşmiş gümrük vergileri ve diğer yükler için, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun ilgili hükümleri çerçevesinde, ilgili gümrük idaresince kefil nezdinde tahsilat işlemi başlatılır. Ortak transit rejimi kapsamı işlemlerde kefilden tahsilatın yapılabilmesi için, gerekli bildirimlerin öngörülen sürelerde kefile yapılmış olması gerekir.
(4) Kefil tarafından süresi içinde ödenmeyen gümrük vergileri ve diğer yükler için kefil nezdinde 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre takibata geçilir.
(5) Teminatın yeterli olmaması halinde kalan tutar, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre yükümlüsünden tahsil edilir.”
MADDE 6 – Aynı Yönetmeliğin 493 üncü maddesinin birinci ve dördüncü fıkraları aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(1) Toplu teminat sisteminde, bir kişinin bir gümrük idaresine her türlü gümrük işlemlerine ilişkin vermiş olduğu teminat, o kişinin o gümrük idaresindeki transit rejimi hariç bütün gümrük işlemleri için kullanılır.”
“(4) Götürü teminat sisteminde ise, gümrük yükümlülüğü gerektiren veya gerektirebilecek birden fazla işlem için Bakanlıkça belirlenecek şartları taşıyanların talebi üzerine, gümrükçe onaylanmış işlem veya kullanımlardan her biri için ayrı ayrı teminat verilmesi yerine, transit rejimi hariç tüm işlemleri kapsayacak bir teminat verilebilir.”
MADDE 7 – Aynı Yönetmeliğin 512 nci maddesinin birinci fıkrasında yer alan “kurulu” ibaresinden sonra gelmek üzere “başkanı ve” ibaresi, “şirketi” ibaresinden sonra gelmek üzere “gümrük ve dış ticaret işlemlerinde” ibaresi eklenmiş; ikinci fıkrasında yer alan “kurucular ile şirket müdürünün ve imza sirkülerindeki (A) grubu imzaya yetkililerin” ibaresi “ortaklar ile şirket müdürünün” olarak değiştirilmiştir.
MADDE 8 – Aynı Yönetmeliğin 513 üncü maddesinin birinci ve üçüncü fıkraları aşağıdaki şekilde, ikinci fıkrasında yer alan “başmüdürlüğe” ibaresi “bölge müdürlüğüne”, dördüncü fıkrasında yer alan “Başmüdürlük” ibaresi “Bölge müdürlüğü”, beşinci fıkrasında yer alan “çalıştırma” ibaresi “çalışma” olarak değiştirilmiştir.
“(1) Geçici depolama yeri açıp işletmek isteyen kişiler izin almak için aşağıda sayılan belgelerle birlikte ilgili gümrük müdürlüğüne bir dilekçe ile başvurmaları gerekir.
a) 512 nci maddede sayılan suçlardan mahkûm olunmadığına dair adli sicil belgesi,
b) Geçici depolama yeri olarak açılıp işletilecek yerin mülkiyetinin veya üzerindeki sınırlı ayni hakkın başvuru sahibine ait olduğunu belgeleyen onaylı tapu sicil örneği veya kira sözleşmelerinin aslı veya örnekleri,
c) İlgili Ticaret Sicili Gazetesinin (tadiller dâhil) aslı veya gümrük müdürlüğünce onaylanmış örneği,
ç) Noterden tasdikli imza sirküleri,
d) Geçici depolama yeri alanının tümünü gösteren, resmi kurum ve kuruluşlar, belediyeler veya ilgili odalara kayıtlı mühendis ve mimarlarca onaylanmış plan veya kroki,
e) Geçici depolama yeri olarak açılmak istenilen yer; belediye sınırları içerisinde ise ilgili belediye başkanlığından alınacak İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatı, diğer yerlerde ise ilgili yerden (valilikler ya da konusu ile ilgili yetkili Kurum veya Kuruluş) alınacak İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatı veya buna karşılık gelen belge,
f) Geçici depolama yerini ve eklentilerini içten, dıştan ve her bir cepheden ayrıntılı bir şekilde gösteren ilgili gümrük müdürlüğünce onaylı fotoğraflar,
g) Vergi mükellefiyet belgesi,
ğ) Geçici depolama yerinde yangın ve patlamalar için gerekli önlemlerin alındığını gösteren itfaiye raporu,
h) Ek-79’da yer alan taahhütname.
İmza sirküleri hariç yukarıda sayılan belgelerin asıllarının gümrük idaresine gösterilmesi halinde gümrükçe onaylanmış bir örneklerinin dosyasında bulundurulması yeterlidir. Gümrük idarelerince bu belgeler yanında gerekli görülen hallerde ilave bilgi ve belge istenilebilir.
“(3) İkinci fıkranın (b) bendinde belirtilen yerler dışında geçici depolama yeri açma talepleri ile ilgili olarak, açılması düşünülen geçici depolama yerinde gümrük gözetimi ve denetimini olumsuz etkileyecek bir durumun olup olmadığı, geçici depolama yeri açılmasına ekonomik yönden ihtiyaç bulunup bulunmadığı ve yatırım yapılacak yere eşya sevkiyatının gümrük denetimi altında güvenli bir şekilde yapılıp yapılamayacağı hususlarına ilişkin Bölge Müdürlüğünce yapılacak değerlendirme dikkate alınarak Bakanlıkça ön izin verilebilir. Ekonomik yönden ihtiyaç bulunup bulunmadığına dair değerlendirme; geçici depolama yeri açılacak yerdeki diğer geçici depolama yerlerinin fiziki kapasiteleri, dönemsel doluluk oranları, başvurunun yapıldığı gümrük müdürlüğünün işlem hacmi, gümrük müdürlüğünün idari kapasitesi ve geçici depolama yeri açılmasının öngörüldüğü yerdeki ticari ve sınai yatırımları da dikkate alacak şekilde yapılır. Ön izin başvuruları, dilekçe, Ticaret Sicil Gazetesi ve imza sirküleri ile birlikte ilgili gümrük müdürlüğüne yapılır.”
MADDE 9 – Aynı Yönetmeliğin 514 üncü maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Geçici depolama yeri bulunmayan yerler
MADDE 514 – (1) Gümrük Yönetmeliğinin 97 nci maddesi kapsamında geçici depolama yeri bulunmayan yerlerdeki eşyanın konulduğu yerin geçici depolama yeri olarak kabul edilmesine ilişkin başvuru ve buna ilişkin işlemler, gümrük müdürlüğünün görüşü üzerine bağlı bulunulan bölge müdürlüğünce sonuçlandırılır ve Bakanlığa bilgi verilir. Geçici depolama yeri olarak kabul edilen söz konusu yerlere konulan eşyaya ilişkin gümrük işlemlerinin tamamlanmasını müteakip bu yerin geçici depolama yeri statüsü sona erer.”
MADDE 10 – Aynı Yönetmeliğin 515 inci maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Geçici depolama yeri işleticilerinin gümrüğe karşı sorumlulukları
MADDE 515 – (1) Eşyanın geçici depolama yerine giriş ve çıkışına ilişkin kayıtlar, geçici depolama yeri işleticilerince bilgisayar ortamında tutulur.
(2) Geçici depolama yerlerinde bulunan eşyanın geçerli veya zorlayıcı nedenler dışında ziyanından, hasara uğramasından veya değiştirilmesinden doğan mali sorumluluk işleticilere aittir. Bu sorumluluk söz konusu eşyaya ait gümrük vergileri ile Kanunun 236 ncı maddesindeki cezaların gümrük idaresine ödenmesini de kapsar. Sorumlular hakkında duruma göre ayrıca 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu hükümleri uyarınca işlem yapılır.”
MADDE 11 – Aynı Yönetmeliğin 517 nci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan “geçici depolama yeri geçici olarak derhal kapatılır” ibaresi “tedbir olarak geçici depolama yerine eşya girişine izin verilmez” olarak değiştirilmiştir.
MADDE 12 – Aynı Yönetmeliğin 518 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 518 – (1) Antrepo açma ve işletme izni almak üzere başvuracak gerçek ve tüzel kişiler, yatırım yapmadan önce, antreponun bağlı bulunacağı gümrük müdürlüğüne dilekçe ile başvurur. Akaryakıt antrepoları hariç olmak üzere, özel antrepolar için yatırım izni aranmaz.
(2) Yatırım izni yalnızca kamu kuruluşları ve belediyeler ile 13/1/2011 tarihli ve 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu hükümlerine göre kurulmuş, asgari iki yıldır faaliyette bulunan ve ödenmiş sermayesi;
a) Gelişmiş yöre kapsamındakiler için 2.500.000 TL,
b) Normal yöre kapsamındaki iller için 1.000.000 TL,
c) Kalkınmada öncelikli yöre kapsamındaki iller için 500.000 TL,
olan anonim ve limited şirketlere verilebilir. Asgari iki yıldır faaliyette bulunma ve ödenmiş sermaye miktarının tespitinde, anonim ve limited şirketlerde unvan değişikliği veya şirket birleşmeleri göz önünde bulundurulur.
(3) Antrepo açma izni almak üzere başvuracak gerçek kişilerin ve tüzel kişilerin yönetim kurulu başkanı ve üyeleri, şirketi gümrük ve dış ticaret işlemlerinde temsile yetkili kişiler ile şirket sermayesinin % 10 veya daha fazlasına sahip gerçek kişilerin, affa uğramış olsalar dahi hırsızlık, güveni kötüye kullanma, dolandırıcılık, hileli iflas, kamu güvenine karşı işlenen suçlar, suç işlemek amacıyla örgüt kurma, ihaleye fesat karıştırma, edimin ifasına fesat karıştırma, zimmet, irtikap, zimmet veya irtikâp suçunun işlenmesine kasten göz yumma, rüşvet, iftira, suç uydurma, yalan tanıklık, yalan yere yemin, suç delillerini yok etme, gizleme veya değiştirme, muhafaza görevini kötüye kullanma suçları ile 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu, mülga 4926 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu, mülga 1918 sayılı Kaçakçılığın Men ve Takibine Dair Kanun, 1567 sayılı Türk Parasının Kıymetini Koruma Hakkında Kanun, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 359 uncu maddesinde (1/1/1999 tarihinden önceki dönem için aynı Kanunun 344 üncü maddesinin l-6 numaralı bentlerinde) belirtilen vergi kaçakçılığına ilişkin fiillerden mahkum olmamış/ceza almamış olmaları şarttır. Limited şirketlerde ortaklar ile şirket müdürünün söz konusu suçları işlememiş olmaları şarttır. Anonim şirketlerde, şirketin yönetim kurulu başkanı ve üyeleri ile sermayesinin % 10 veya daha fazlasına sahip ortakları; limited şirketlerde şirket ortakları arasında yurt dışında ikamet eden yabancı şahısların ise söz konusu suçları işlememiş olduklarına dair yazılı beyanlarına itibar edilir.
(4) Antrepo açma ve işletme yatırım izni, izin ve devir başvuruları, üçüncü fıkrada sayılan fiillere ilişkin gümrük idaresince sürdürülen suistimal, yolsuzluk veya kaçakçılık kapsamında bir inceleme veya araştırmaya rastlanılması halinde inceleme veya araştırma sonuçlanıncaya kadar reddedilir.
(5) Gümrük müdürlüğü başvuruya ilişkin görüşünü başvuru dilekçesi, ilgili Ticaret Sicili Gazetesi, imza sirküleri ve üçüncü fıkrada sayılan kişilere ait adli sicil belgeleri ile birlikte gümrük ve ticaret bölge müdürlüğüne iletir. Bölge müdürlüğü, gümrük gözetimi ve denetimini olumsuz etkileyecek bir durumun olup olmadığı, antrepo açılmasına ekonomik yönden ihtiyaç bulunup bulunmadığı ve yatırım yapılacak yere eşya sevkiyatının gümrük denetimi altında güvenli bir şekilde yapılıp yapılamayacağı hususlarına ilişkin görüşleri ile birlikte talebi Bakanlığa intikal ettirir. Ekonomik yönden ihtiyaç bulunup bulunmadığına dair değerlendirme; antrepo açılacak yerdeki diğer antrepo ve geçici depolama yerlerinin fiziki kapasiteleri, dönemsel doluluk oranları, başvurunun yapıldığı gümrük müdürlüğünün işlem hacmi, gümrük müdürlüğünün idari kapasitesi ve antrepo açılmasının öngörüldüğü yerdeki ticari ve sınai yatırımları da dikkate alacak şekilde yapılır. Yatırım izni talepleri Bakanlıkça sonuçlandırılır.
(6) Yatırım izni verilen başvuru sahiplerine yapılacak bildirim tarihinden itibaren altı ay içerisinde antrepo olarak açılmak istenen tesisin/yerin hazır hale getirilerek ilgili gümrük müdürlüğüne başvurulması gerekir. Bu süre içerisinde açılıp işletilmek istenen tesisin/yerin hazırlanamaması veya gerekli belgelerin sunulamaması halinde söz konusu süre içerisinde ilgili gümrük müdürlüğü ve bölge müdürlüğü aracılığıyla Bakanlıktan ek süre talebinde bulunulması gerekir. İlgililerce süresi içerisinde başvuru yapılmaması veya ek süre talebinde bulunulmaması halinde verilen yatırım izni iptal edilmiş sayılır.
(7) Özellikli eşyanın depolanacağı antrepolar ile lojistik faaliyetlerin yürütüldüğü deniz limanı, havalimanı, gümrüklü sahalar ve lojistik merkezler içerisinde açılacak antrepolarda beşinci fıkrada yer alan ekonomik yönden ihtiyaç bulunup bulunmadığına dair değerlendirme ölçütlerine bağlı kalınmaksızın idarenin genel değerlendirmesi ile yatırım izni talepleri sonuçlandırılabilir.”
MADDE 13 – Aynı Yönetmeliğin 519 uncu maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(1) Genel antrepo açma ve işletme izinleri, açma ve işletme izin belgesinin düzenlendiği tarihten itibaren beş yıl geçerli olacak şekilde verilir. Süre sonunda faaliyetine devam etmek isteyen antrepo işleticileri açma ve işletme iznine ilişkin yürürlükte olan mevzuata uygun şartların sağlandığını gösteren belgeleri bağlı oldukları gümrük müdürlüğüne ibraz ederek açma ve işletme izninin geçerlilik süresinin uzatılmasını talep ederler. Söz konusu talep, iznin sona erdiği tarihten en erken dört ay, en geç bir ay önce yapılır. Bir aydan sonra yapılan başvurularda gecikme süresi kadar antrepoya eşya girişi durdurulur. Talep gümrük ve bölge müdürlüğünün görüşü ile birlikte Bakanlığa aktarılarak nihai değerlendirme Bakanlıkça yapılır. Talebin uygun bulunması halinde izin belgesinin geçerlilik süresi beş yıl uzatılır. Süre sonunda yürürlükte olan mevzuata uygun şartları yerine getirmeyen genel antrepoların açma ve işletme izinleri iptal edilir.”
MADDE 14 – Aynı Yönetmeliğin 520 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 520 – (1) Antrepo açma ve işletme izni almak isteyen kişilerin Ek-80’in “I. BAŞVURU İÇİN ARANACAK BİLGİ VE BELGELER” bölümünde belirtilen belgeler ve Ek-81’de yer alan taahhütname ile antreponun bağlı bulunacağı gümrük müdürlüğüne başvuruda bulunmaları gerekir.”
MADDE 15 – Aynı Yönetmeliğin 521 inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan “534 üncü maddede” ibaresi “Ek-80’in II. ANTREPOLARDA ARANACAK ŞART VE NİTELİKLER bölümünde” olarak, ikinci ve üçüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş; dördüncü fıkrasında yer alan “Antrepo” ibaresinden sonra gelmek üzere “açma ve işletme” ibaresi eklenmiştir.
“(2) Başvurunun incelenmesi esnasında ilgili gümrük müdürlüğü tarafından antrepo olarak açılmak ve işletilmek üzere hazırlanan yer için görgü raporu düzenlenir. Görgü raporu; söz konusu yerin ek-80’in II. ANTREPOLARDA ARANACAK ŞART VE NİTELİKLER bölümünde belirtilen şart ve nitelikleri taşıyıp taşımadığının ve eşyanın güvenli bir şekilde muhafazasını sağlayacak durumda olup olmadığının yetkilendirilmiş gümrük müşaviri tarafından yapılan tespitine ilişkin tüm bilgileri, antreponun özelliğine göre bulunması öngörülen koşulları, antrepo alanının tam adresini ve özellik arz eden eşyanın depolandığı antrepolarda Ek-80’in II. Bölümü’nün B kısmında belirtilen şart ve nitelikleri taşıyıp taşımadığı hususlarını kapsar.”
“(3) Antrepo açılış taleplerine ilişkin başvurular, yerinde incelemeler de yaptırılmak suretiyle ilgili antreponun fiziki yapısının bu Yönetmelikte belirtilen vasıf ve şartları haiz olup olmadığı hususu ile birlikte 518 inci maddenin beşinci fıkrasında belirtilen hususlar ve dış ticaret politikaları göz önünde bulundurularak gümrük müdürlüğünce incelenir ve görüş de belirtilmek suretiyle talep bölge müdürlüğüne intikal ettirilir. Antrepo açılış talepleri, bölge müdürlüğünün görüşü ile birlikte Bakanlığa aktarılır ve Bakanlıkça sonuçlandırılır.”
MADDE 16 – Aynı Yönetmeliğin 523 üncü maddesinin altıncı fıkrası aşağıdaki şekilde, sekizinci fıkrasındaki “idaresine” ibaresi “müdürlüğüne”, onuncu fıkrasındaki “idaresince” ibaresi “müdürlüğünce” olarak değiştirilmiş; yedinci fıkrasında yer alan “getirmediği” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve devralan kişiye ilişkin koşulların sağlanıp sağlanmadığı” ibaresi, onuncu fıkrasında yer alan “üzere” ibaresinden sonra gelmek üzere “en geç altı ay içerisinde” ibaresi ile aynı maddeye aşağıdaki on birinci fıkra eklenmiştir.
“(6) Antrepoyu devralmak isteyen gerçek veya tüzel kişi tarafından; 518 inci maddenin ikinci, üçüncü ve dördüncü fıkralarında, 519 uncu maddede ve Ek-80’in I. BAŞVURU İÇİN ARANACAK BİLGİ VE BELGELER bölümünde bahsi geçen tüm şartların sağlandığını ispat eden belgelerin ve antreponun devrine ilişkin düzenlenen sözleşmenin ilgili gümrük idaresine ibraz edilmesi gerekir.”
“(11) Devrin şirket birleşmesi, bölünmesi veya tür değiştirmesi nedeniyle gerçekleşmesi halinde 518 inci maddenin dördüncü ve beşinci fıkrası hükmü uygulanmaz ve antrepoyu devretmek isteyen eski işleticinin antreponun fiziki alanına ilişkin sağladığı mevcut koşulların antrepo izninin geçerlilik süresinin bitimine kadar korunması yeterlidir. Sadece antrepo işletme izninin devredilmesi durumlarında devralmak isteyen işleticinin antreponun fiziki alanına ilişkin mer’i mevzuatla getirilen şartları yerine getirmesi gerekir.”
MADDE 17 – Aynı Yönetmeliğin 524 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 524 – (1) Antrepolarda yapılmak istenilen ve antrepo planında değişiklik yapılmasını gerektiren tadilat, genişletme ve daraltma talepleri antreponun mevcut işletmecisinin taahhütlerini tamamen yerine getirip getirmediğinin incelenmesi neticesine göre gümrük müdürlüğünün görüşü ile birlikte bölge müdürlüğüne aktarılır ve bölge müdürlüğünce sonuçlandırılarak Bakanlığa bilgi verilir. Genişletme ve daraltma taleplerinde antrepo işletme iznine hak kazanılmasından sonra talep edilen değişikliğe ilişkin gerçekleştirilen mevzuat değişiklikleri dikkate alınır. Söz konusu talepler dışında kalan ve antrepo planında değişiklik yapılmasını gerektirmeyen değişiklik talepleri ise gümrük müdürlüğünce sonuçlandırılır ve bölge müdürlüğünce Bakanlığa bilgi verilir.
(2) Antreponun aynı gümrük idaresi denetiminde bulunan başka bir adrese taşınması talepleri ile akaryakıt antrepolarına ilişkin tank ilavesi talepleri gümrük müdürlüğünce görüş belirtilmek suretiyle bölge müdürlüğüne intikal ettirilir. Talep bölge müdürlüğünün görüşü ile birlikte Bakanlığa aktarılır ve Bakanlıkça sonuçlandırılır.
(3) Bu madde kapsamında yapılacak değişiklik; akaryakıt antrepolarında tank ilavesi ise Ek-80’in I. BAŞVURU İÇİN ARANACAK BİLGİ VE BELGELER bölümünün 1-a, 1-b, 1-g, 1-h maddelerinde belirtilen belgeler, bunun dışında kalan değişiklikler için ise, değişikliğin özelliğine göre gerekli görülen belgeler ibraz edilir ve her türlü değişiklik başvurusunda yapılacak değişikliğe ilişkin bütün ayrıntılar başvuru dilekçesinde belirtilir.
(4) Birinci ve ikinci fıkrada yer alan işlemlere ilişkin yetkilendirilmiş gümrük müşavirince tespit raporu düzenlenir. İznin Bakanlıkça verildiği durumlarda tespit raporları Bakanlığa da (Tasfiye Hizmetleri Genel Müdürlüğü) gönderilir. Birinci ve ikinci fıkra kapsamı dışında kalan ve antrepo planında değişiklik yapılmasını gerektirmeyen değişiklik talepleri için yetkilendirilmiş gümrük müşavirince tespit raporu düzenlenmez.”
MADDE 18 – Aynı Yönetmeliğin 525 inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan “işleticilerinin” ibaresinden sonra gelmek üzere “518 inci maddenin ikinci ve üçüncü fıkraları ile” ibaresi eklenmiş, dördüncü fıkrasında yer alan “Gümrükler Genel Müdürlüğü kontrolörleri ve stajyerleri” ibaresi yürürlükten kaldırılmış ve maddeye aşağıdaki onuncu fıkra eklenmiştir.
“(10) Bu maddenin uygulanmasında, Ek-80’in II. ANTREPOLARDA ARANACAK ŞART VE NİTELİKLER bölümünün “C. ANTREPO ŞARTLARINA İLİŞKİN KUSURLAR” kısmında yer alan hafif, orta ve ağır kusurlar dikkate alınır. Yapılan inceleme, denetim veya işlemlerde antrepoda Ek-80’de sayılan kusurların tespiti halinde antrepo işleticilerine ilk tebligat tarihinden başlamak üzere “Hafif Kusur”da üç ay, “Orta Kusur”da bir ay süre verilerek yükümlülüklerin yerine getirilmesi bildirilir ve bu sürede antrepoya eşya girişine izin verilir. “Hafif Kusur” veya “Orta Kusur”un verilen süre içerisinde giderilememesi ile “Ağır Kusur” durumlarında antrepoya eşya girişine izin verilmez ve ikinci fıkra uyarınca işlem yapılır. Bu fıkra kapsamında verilen süreler en fazla bir kez ve verilen süre kadar uzatılır.”
MADDE 19 – Aynı Yönetmeliğin 534 üncü maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, ikinci ve dördüncü fıkraları yürürlükten kaldırılmış, üçüncü fıkrasında yer alan “iskele veya şamandıradan” ibaresi “iskele, platform veya şamandıradan” olarak değiştirilmiş ve beşinci fıkrasında yer alan “Ek-81/A ve ek-81/B’de” ibaresi “Ek-80’de” olarak değiştirilmiştir.
“(1) Genel ve özel antrepo olarak kullanılacak kapalı ve/veya açık alanlarda Ek-80’in “II. ANTREPOLARDA ARANACAK ŞART VE NİTELİKLER” bölümünde belirtilen koşullar aranır.”
MADDE 20 – Aynı Yönetmeliğin 535 inci maddesi yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 21 – Aynı Yönetmeliğin 536 ncı maddesinin yedinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(7) Bu defterde; Ek-83’teki tablo muhteviyatı asgari bilgiler yer alır.”
MADDE 22 – Aynı Yönetmeliğin 541 inci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(1) Akaryakıt antrepoları, benzin türleri, ham petrol, nafta (hammadde ve solvent nafta hariç), gaz yağı, jet yakıtı, motorin türleri, fuel-oil türleri, bio dizel ile sıvılaştırılmış petrol gazının (LPG) dökme veya kaplı olarak konulmasına özgü genel veya özel antrepolardır. Akaryakıt konulan antrepoların mal tahmil ve tahliyesinde kullanılan boru hatları da antreponun mütemmim cüzü sayılır. Antrepo izninde antrepo tipi de gösterilir.”
MADDE 23 – Aynı Yönetmeliğin 542 nci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde, altıncı fıkrasının (e) bendinde yer alan “17/6/2004 tarihli ve 25495 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Petrol Piyasası Lisans Yönetmeliğinin 4 üncü maddesinde akaryakıt olarak sayılan ürünlerin” ibaresi “Benzin türleri, nafta (hammadde ve solvent nafta hariç), gaz yağı, jet yakıtı, motorin türleri, fuel-oil türleri, bio dizel ile sıvılaştırılmış petrol gazının (LPG)” olarak değiştirilmiş; sekizinci fıkrası yürürlükten kaldırılmıştır.
“(1) Dökme gelen sıvılar tanklara konulur. Tanklara konulan sıvıların ölçümlerinin uygun yöntem ve cihazlarla yapılması esastır. Ancak, denizyoluyla gelen veya giden benzin türleri, nafta (hammadde ve solvent nafta hariç), gaz yağı, jet yakıtı, motorin türleri, fuel-oil türleri, bio dizel ile sıvılaştırılmış petrol gazının (LPG) akaryakıt antreposuna girişinde ve antrepodan çıkışında Ek-80’in II. Bölümü’nün B kısmının 16 ncı maddesinde belirtilen sayaçlar ile ölçüm yapılır. Sayaçla ölçüm yapılmasına ilişkin usul ve esaslar Bakanlıkça belirlenir. Yurtdışına transit edilecek olması durumu hariç olmak üzere, Bakanlıkça belirlenecek hallerde bu eşya, sayaç sistemi ile ölçümünün yapılması koşuluyla antrepoya alınmaksızın doğrudan başka bir gümrük rejimine tabi tutulabilir.”
MADDE 24 – Aynı Yönetmeliğin 553 üncü maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Ayrı dosya açılması, açma ve işletme izin belgesi düzenlenmesi ve harçların tahsili
MADDE 553 – (1) Gümrük idarelerinin gözetim ve denetimi altında bulunan her antrepo ve geçici depolama yeri için bu idarelerde ayrı bir dosya açılır. Bu dosyalarda izinler, yazışmalar ve benzeri belgeler muhafaza edilir. Antrepolar ve geçici depolama yerleri kapatılsa dahi, bu belgeler kapanış tarihinden itibaren beş yıl süre ile saklanır.
(2) 492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı (8) sayılı tarifede yazılı olan ve harca tabi bulunan antrepo ve geçici depolama yerleri açma izni belgelerine ilişkin harcın peşin olarak ödenmesi, harcın ödenmesini müteakip söz konusu belgenin düzenlenmesi gerekmektedir. Harç ödenmeden açma ve işletme izin belgesi verilmesi halinde, bu belgelere ilişkin harçlardan belgeleri veren memurlar mükellef ile müteselsilen sorumludurlar. Her yıl tahsil edilecek bu harçlar, antrepo veya geçici depolama yerlerinin bağlı bulunduğu vergi dairesince tahsil edilir.
(3) Açma ve işletme izin belgeleri ile açma izin belgelerinin verilmesi ve bu belgelere ait harçların tahsiline ilişkin olarak aşağıda belirtildiği şekilde işlem yapılır.
a) Antrepo ve geçici depolama yerlerine ilişkin izin yazısının gümrük idaresine intikal etmesini müteakip, harcın ödenmesi için, vergi dairesine bir yazı yazılır; aynı zamanda bu yazının bir örneği firma yetkilisine elden verilir.
b) Açma ve işletme harcının veya açma harcının tahsil edildiğine dair vergi dairesi makbuzunun veya yazısının ilgili tarafından yedi gün içinde gümrük müdürlüğüne ibrazı halinde, Açma ve İşletme İzin Belgesi veya Açma İzin Belgesi gümrük idaresince düzenlenerek ilgilisine verilir. Söz konusu belgeler bizzat gümrük müdürü veya vekili tarafından imzalanır.
c) Açma ve işletme harcı toplamı veya açma harcının tahsil edildiğine dair Vergi Dairesi makbuzu veya yazısının, Vergi Dairesine muhatap yazının ilgiliye verildiği tarihten itibaren yedi gün içinde gümrük müdürlüğüne ibraz edilmemesi halinde, bu sürenin bitiminden itibaren on beş gün içinde bir müzekkere ile durumun aynı vergi dairesine bildirilmesi, ayrıca bu süre içinde ilgiliye gönderilecek yazıda söz konusu harcın yatırılması gerektiği, aksi takdirde verilen iznin iptal edileceği hususu bildirilir.
ç) Açma ve İşletme İzin Belgesinin ilgili bulunduğu antreponun veya geçici depolama yerinin görülebilir bir yerine asılacağı ilgilisine tebliğ edilir. Denetimler sırasında bu belgelerin yerinde bulunup bulunmadığına dikkat edilir.
d) Açma ve işletme harçları yatırılmadan izin belgesi düzenlenmez ve söz konusu yere eşya girişine izin verilmez.
e) Bu yerler kapatıldığında söz konusu belgeler geri alınarak dosyasında muhafaza edilir.
(4) Açma ve işletme izin belgelerinin verildiği tarihi takip eden yıllarda da bu harçların tahsilini sağlamak amacıyla işleticilerin mükellefiyet kayıtlarının bulunduğu vergi dairesine bildirilir. Gümrük müdürlüklerince düzenlenen antrepo ve geçici depolama yerleri açma ve işletme izin belgelerinde, harca konu değişikliklerin, değişiklik tarihinden itibaren on beş gün içerisinde ilgili Vergi Dairesi Başkanlığına veya Defterdarlığa bildirilmesi gerekir.
(5) Antrepolara veya geçici depolama yerlerine ilişkin yıllık harcın Ocak ayı sonuna kadar yatırıldığına ilişkin makbuzun gümrük idaresine ibraz edilmemesi halinde, bu antrepolara ve geçici depolama yerlerine eşya girişine izin verilmez.
(6) Antrepo ve geçici depolama yerlerinin gerek ilgilinin isteği, gerekse idarece re’sen kapatılması üzerine kapatma işleminin gerçekleşmesini müteakip ilgili vergi dairesine durum bir yazı ile bildirilir.”
MADDE 25 – Aynı Yönetmeliğin 48 ilâ 51 numaralı ekleri ekteki şekilde değiştirilmiş, 33 ilâ 47.05 numaralı ekleri ile 82 numaralı ekinin 14, 16 ve 36 ncı satırları yürürlükten kaldırılmış, aynı Yönetmeliğin eki Ek-52 ekteki şekilde yeniden düzenlenmiştir.
MADDE 26 – Aynı Yönetmeliğin Ek-80 ve Ek-81’i ekteki şekilde değiştirilmiş, Ek-81/A ve Ek-81/B’si yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 27 – Aynı Yönetmeliğin Ek-82’sindeki tabloya aşağıdaki satır eklenmiştir.
“
| 51 | Havalimanlarında hizmet veren geçici depolama yeri ve antrepo işleticilerinin serbest zaman uygulaması kapsamında Bakanlıkça yapılan düzenlemelere uymaması.” |
MADDE 28 – Aynı Yönetmeliğe ekteki Ek-83 eklenmiştir.
MADDE 29 – Aynı Yönetmeliğe aşağıdaki geçici maddeler eklenmiştir.
“Mevcut antrepoların durumu
GEÇİCİ MADDE 11 – (1) 519 uncu maddenin birinci fıkrasının uygulanmasında antrepo açma ve işletme izni bulunan antrepolar için bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren, Ek-80’de belirtilen kusur durumuna göre belirlenen eksikliklerin giderilmesi için hafif kusurda bir yıl, orta kusurda iki yıl ve ağır kusurda üç yıl süre tanınır ve eksiklik bulunan hususların süre sonuna kadar Yönetmelik hükümlerine uyumlu hale getirilmesi gerekir.
(2) Ek-80’in II. bölümünün “A-GENEL ÖZELLİKLER” kısmının (m) ve (n) bentleri ile aynı bölümün “B-ÖZELLİK ARZ EDEN EŞYANIN DEPOLANDIĞI ANTREPOLARIN ÖZELLİKLERİ” kısmının 13 üncü maddesi, “C-ANTREPO ŞARTLARINA İLİŞKİN KUSURLAR” bölümünde ağır kusur olarak sayılmakla birlikte;
a) Antrepo açma ve işletme izni bulunan antrepolar için (m) ve (n) bentleri hafif kusur olarak değerlendirilir ve bunlar hakkında hafif kusura ilişkin hükümler uygulanır.
b) Antrepo açma ve işletme izni bulunan akaryakıt antrepoları için 13 üncü maddede belirtilen iskele veya platforma bağlı olma şartı, açma ve işletme izni süresinin uzatılmasında aranmaz ve bu şartın sağlanmaması kusur olarak değerlendirilmez.”
“Demiryolu ile yapılan taşımalarda teminat uygulaması
GEÇİCİ MADDE 12 – (1) Demiryolu ile yapılan taşımalarda, 1/11/2017 tarihine kadar tüm taşıma işlemlerinde; bu tarihten sonra ise sadece 235 inci madde çerçevesinde basitleştirilmiş usulde yapılan taşıma işlemlerinde teminat aranmaz.”
MADDE 30 – Bu Yönetmeliğin;
a) 1 inci maddesi 15/8/2017 tarihinde,
b) 6 ncı maddesi 1/11/2017 tarihinde,
c) 21 inci ve 28 inci maddeleri 1/1/2018 tarihinde,
ç) Diğer hükümleri yayımı tarihinde,
yürürlüğe girer.
MADDE 31 – Bu Yönetmelik hükümlerini Gümrük ve Ticaret Bakanı yürütür.
“EK 48
Ek-49
Ek-50
Ek-51
Ek-52
“EK: 80
EK:81
“EK-83
Resmi Gazetenin Orjinal Nüshası İçin Link’e Tıklayınız
Gümrük Yönetmeliğinin 67 nci maddesinin dördüncü fıkrasının (eski) hali;
(4) Karayolu taşımacılığında, özet beyan giriş gümrük idaresine varılmasından en az bir saat önce verilir. Bunun mümkün olmaması halinde aracın giriş gümrük idaresine varışından itibaren bir saat içinde verilir.
Gümrük Yönetmeliğinin 196 ncı maddesinin yedinci fıkrasının (eski) hali;
(7) Birinci fıkrada belirtilen eşyanın transit rejimi beyanında bulunulduğu durumda, beyanın belge kontrolüne tabi tutulması ya da fiziki muayeneye tabi tutulan eşyanın niteliği itibarıyla muayene memurunca gümrük tarife istatistik pozisyonunun tespitinin mümkün olması halinde eşya laboratuvar tahliline tabi tutulmaz. Kara hudut kapılarından Türkiye Gümrük Bölgesine girişte transit rejimi beyanında bulunulan birinci fıkra kapsamı eşyanın gümrük tarife istatistik pozisyonunun tespiti için laboratuvar tahlilinin gerekli olması durumunda, giriş gümrük idaresi tarafından rejimin ibrasına kadar gümrük idaresinde saklanmak üzere numune alınarak taşıtın varış idaresine sevki mühür tatbik edilmek ve elektronik uydu takip cihazları ile takip edilmek suretiyle gerçekleştirilir. Varış idaresinde eşyanın laboratuvar tahlili sonucunun beyana uygun olması halinde rejim sonlandırılır. Laboratuvar tahlili sonucunun beyana uygun olmaması halinde giriş gümrük idaresi numuneyi varış gümrük idaresine gönderir, bu numune kullanılarak yapılan laboratuvar tahlili sonuçlarına göre işlem yapılır. Varış idaresinde, kara hudut kapılarından transit rejimi altında sevk edilen eşyanın yurtdışı edilecek olması durumunda, ihbar ve şüphe halleri hariç olmak üzere, mühürlerin sağlam ve kapların açılmamış olduğunun tespit edilmesini müteakip eşyanın yurtdışı edilmesi işlemleri gerçekleştirilir. Ayrıca, transit rejimine tabi tutulan birinci fıkranın (a) bendinde belirtilen eşyanın ayniyetinin korunmasına ilişkin usul ve esasların Bakanlıkça belirlendiği durumlarda, ilgili usul ve esaslar çerçevesinde işlem yapılır
Gümrük Yönetmeliğinin 205 inci maddesinin dördüncü fıkrasının (eski) hali;
(4) a) Serbest ticaret anlaşmaları çerçevesinde tercihli tarife uygulamasından faydalanmak maksadıyla eşyanın tercihli menşeini ispat için EUR.1 Dolaşım Sertifikası, fatura beyanı, EUR.MED Dolaşım Sertifikası veya EUR.MED Fatura Beyanı ile Genelleştirilmiş Tercihler Sistemi çerçevesinde tercihli tarife uygulamasından faydalanmak amacıyla eşyanın tercihli menşeini tevsik eden Form A belgesinin ibraz edilmesi halinde,
b) Doğrudan ticaret politikası önleminin uygulandığı ülkeden ithal edilen veya önlem kararı alınan ülke menşeli olduğu beyan edilen ve ilgili mevzuatı uyarınca önleme ilişkin belge ibraz edilen eşyanın serbest dolaşıma girişinde,
menşe şahadetnamesi aranmaz.
Gümrük Yönetmeliğinin dördüncü kitabının üçüncü kısmının 212 ilâ 244 üncü maddeleri başlıkları ile birlikte (eski) hali;
Rejim kapsamı
MADDE 212 – (1) Bu Bölüm, transit rejimine ilişkin usul ve esasları belirlemektedir.
(2) Transit rejimi hükümleri aksi belirtilmediği sürece ortak transit rejimini de kapsar.
(3) Ortak Transit Sözleşmesi hükümleri gerektiğinde gerekli değişiklikler yapılmak suretiyle transit rejimine de uygulanır.
(4) Eşya Türkiye Gümrük Bölgesi içinde bir noktadan diğerine ortak transit rejimi kapsamında taşınmaz.
Tanımlar
MADDE 213 – (1) Bu Bölümde geçen;
a) AS pozisyonu:14/6/1983 tarihli Sözleşme ile belirlenen armonize eşya tanımı ve kodlama sisteminin pozisyonları ve alt pozisyonları için nümerik kodları,
b) Asıl sorumlu:Transit rejimi beyanında bulunan veya hesabına transit rejimi beyanında bulunulan kişiyi,
c) Eşyanın serbest bırakılması:Gümrük makamlarının, eşyayı ortak transit rejiminde öngörülen amaçlara uygun olarak sevkine izin verdiği tasarrufu,
ç) Hareket idaresi: Eşyayı transit rejimine tabi tutan beyanın kabul edildiği gümrük idaresini,
d) Kağıt usul:Standart usulün elektronik yollarla yürütülmesinin mümkün olmadığı durumlarda, transit beyanının sunulması ve kontrolü ile transit işleminin izlenmesine olanak veren, kağıt belge kullanılmasına dayalı usulü,
e) Kefil:Teminat tutarına kadar doğabilecek gümrük vergileri ve diğer yükleri asıl sorumlu ile birlikte müştereken ve müteselsilen ödemeyi yazılı olarak üstlenen gerçek veya tüzel üçüncü kişiyi,
f) Ortak transit rejimi:Ortak Transit Sözleşmesi kapsamındaki taşımalara uygulanan rejimi,
g) Ortak Transit Sözleşmesi:20/5/1987 tarihli Ortak Transit Rejimine ilişkin Sözleşmeyi,
ğ) Tek İdari Belge (TİB): 20/5/1987 tarihli Eşya Ticaretindeki İşlemlerin Basitleştirilmesine İlişkin Sözleşmede öngörülen belgeyi,
h) TİB Sözleşmesi:20/5/1987 tarihli Eşya Ticaretindeki İşlemlerin Basitleştirilmesine İlişkin Sözleşmeyi,
ı) Transit idaresi: Ortak Transit Sözleşmesine taraf olan bir ülkenin giriş gümrük idaresini, örneğin Bulgaristan’dan gelen bir araç için Kapıkule TIR Gümrük Müdürlüğü, Bulgaristan’a giden bir araç için Kaptan Andreevo Gümrük Müdürlüğü transit idaresini,
i) Ulusal transit rejimi:Türkiye Gümrük Bölgesi içerisinde başlayıp biten transit rejimini,
j) Varış idaresi: Transit rejimine tabi tutulan eşyanın, rejimin sonlandırılması için sunulması gereken gümrük idaresini,
k) Yetkili makamlar: Gümrük makamı veya Ortak Transit Sözleşmenin uygulanmasından sorumlu başka bir makamı,
l) Yüksek kaçakçılık riski içeren eşya;
1) Ortak transit rejiminde Ortak Transit Sözleşmesi Ek I, İlave I’de yer alan eşyayı,
2) Ulusal transit rejiminde ek-33’te yer alan eşyayı,
ifade eder.
Teminat, teminat aranmayacak haller ve memur refakati
MADDE 214 – (1) Ortak transit rejimi kapsamında geçerli teminatlar, yüksek kaçakçılık riski içeren eşyaya ilişkin işlemler dışında, ulusal transit işlemlerinde de kullanılabilir.
(2) Ulusal transit rejiminde Kanunun 85 inci maddesinin birinci fıkrasında sayılan taşımalar için teminat aranmaz. Ancak, demiryolu ile ek-33’te sayılan eşyanın taşınmasında teminat aranır.
(3) Bakanlıkça belirlenecek istisnai hallerde ulusal transit işlemine tabi eşya için teminat şartına bağlı olmaksızın memur refakati uygulanabilir.
Teminat idaresi
MADDE 215 – (1) Teminat idaresi;
a) Fişli bireysel teminat için Gümrükler Genel Müdürlüğü,
b) Kapsamlı teminat için Gümrükler Genel Müdürlüğü veya Bakanlıkça yetkilendirilmesi halinde Gümrük ve Ticaret Bölge Müdürlüğü,
c) Bireysel teminat için hareket idaresidir.
Teminat türleri
MADDE 216 – (1) Toplu ve götürü teminata ilişkin hükümler saklı kalmak kaydıyla, bu rejim kapsamında teminat, tek bir transit işlemini kapsayan bireysel teminat veya birden fazla işlemi kapsayan kapsamlı teminat şekillerinde olabilir.
(2) Bireysel ve kapsamlı teminat türleri birlikte kullanılabilir.
(3) TIR Sözleşmesi ve Türkiye’nin taraf olduğu diğer uluslararası anlaşma veya sözleşme ile öngörülen teminat şekillerinden biri de teminat olarak kabul edilebilir.
Teminat belgeleri
MADDE 217 – (1) Ortak Transit Sözleşmesi hükümleri saklı kalmak kaydıyla, ulusal transit işlemlerinde;
a) Bireysel teminat belgesi ek-34’te,
b) Taahhütname (fişli bireysel teminat) ek-35’te,
c) Kapsamlı teminat belgesi ek-36’da,
ç) Kapsamlı teminat sertifikası ek-37’de,
d) Kapsamlı teminattan vazgeçme sertifikası ek-38’de,
yer alan örneğe uygun olur.
Kefil
MADDE 218 – (1) Ortak Transit Sözleşmesi Ek I 10b maddesi hükümleri çerçevesinde, kefil Türkiye’de yerleşik ve teminat idaresince onaylanmış;
a) Teminat mektubu vermeye yetkili banka ve finans kuruluşları,
b) Taşımacılık sektörünün temsilcisi konumundaki oda, dernek veya birlikler
olabilir.
(2) Kefil ve asıl sorumlu, aynı kişi olamaz. Kefil ve asıl sorumlu arasında ana firma bağlı firma ilişkisi varsa, bağlı firmanın, ana firmadan ayrı bir tüzel kişiliği olmalıdır.
(3) Fişli bireysel teminatta kefilden, tutarı teminat idaresince belirlenecek olan teminat mektubu/taahhütname alınır. Ayrıca, fişli bireysel teminat kefilinin onaylanmasında, kefil tarafından düzenlenen fişlerin kaydedilmesi, her ay düzenlenecek fiş sayısı ve fişlerin geçerlilik süresi ve teminat idaresinin belirleyebileceği diğer koşullar öngörülebilir.
(4) Kefilin yükümlülüğü, taahhüdünün teminat idaresince kabul edilmesine dayanır ve hareket idaresinin eşyayı bu teminat kapsamında serbest bıraktığı tarihte başlar. Kefilin yükümlülüğü, teminat belgesinde belirtilen maksimum tutarla sınırlıdır.
Bireysel teminatın şekli
MADDE 219 – (1) Bireysel teminat;
a) Tedavülde olan nakit Türk Lirası, işlem tarihinde T.C. Merkez Bankası tarafından ilan edilecek değerleri üzerinden kabul edilen hazine tahvil ve bonoları ve T.C. Merkez Bankası tarafından kabul edilen ve bu Bankanın belirlediği döviz kuru üzerinden hesaplanan dövizler,
b) Ulusal transit işlemlerinde ek-34’de yer alan teminat mektubu veya ortak transit işlemlerinde ise Ortak Transit Sözleşmesi Ek III, İlave C1’de yer alan teminat belgesi,
c) Ek-39’daki örneğe uygun bireysel teminat fişi,
olabilir.
Bireysel teminat fişi
MADDE 220 – (1) Kağıt usulde ortak transit işlemlerinde kullanılan bireysel teminat fişlerinin arka yüzünde “T1, T2, T2F” sembolleri, ulusal transit işlemlerinde kullanılan bireysel teminat fişlerinin arka yüzünde ise “TR” sembolü bulunur.
Fişli bireysel teminat
MADDE 221 – (1) Teminat idaresi, fişli bireysel teminat sisteminde taahhütname (Ek-35) ve/veya Ortak Transit Sözleşmesi Ek III İlave C2’de yer alan teminat mektubunu kabule ve izlemeye, ayrıca bu sistemden yararlanma hakkının iptaline yetkilidir.
(2) Teminat idaresi, kefilin 218 inci maddenin birinci ve ikinci fıkrasındaki koşullara uygunluğunu inceleyerek taahhütname ve/veya teminat mektubunu kabul eder. Teminat idaresi, kefilin düzenleyeceği fiş sayısını, taahhütnamenin “II. Teminat idaresi tarafından kabul” bölümünde belirtmek suretiyle sınırlayabilir. Taahhütnamenin aslını ve/veya teminat mektubunun bir fotokopisini saklar. Teminat mektubunun aslını ilgili Gümrük Saymanlık Müdürlüğüne gönderir.
(3) Teminat idaresi, taahhütnamenin ve/veya teminat mektubunun kabul edildiğini ve Ortak Transit Sözleşmesi Ek I, 19 uncu maddesine göre iptal ve feshi ile iptal ve feshin hangi tarihten itibaren geçerli olacağını gecikmeksizin gümrük idarelerine bildirir.
(4) İptal ve feshin geçerli olduğu tarihten itibaren, teminat idaresince, bu kapsamda gerçekleştirilen tüm transit işlemlerinin ibra edildiği tespit edilmediği sürece, taahhütname ve/veya teminat mektubu kefile iade edilemez.
Kapsamlı teminat
MADDE 222 – (1) Teminat idaresi, kapsamlı teminat mektubunu kabule, izlemeye ve iptale yetkilidir.
(2) Teminat idaresi, kapsamlı teminat veya indirilmiş tutarda kapsamlı teminat veya teminattan vazgeçme iznini dikkate alarak referans tutar üzerinden teminat tutarını belirler. Asıl sorumludan bu teminat tutarını kapsayan ve ortak transit işlemlerinde Ortak Transit Sözleşmesi Ek III, İlave C4’te yer alan teminat belgesinin, ulusal transit işlemlerinde ise örneği 36 nolu ekte yer alan teminat mektubunun sunulmasını yazılı olarak ister.
(3) Teminat idaresi, kefilin 218 inci maddenin birinci ve ikinci fıkralarındaki koşullara uygunluğunu inceler ve belirlediği teminat tutarı üzerinden kefilin verdiği teminat mektubunu kabul eder. Teminat mektubunun bir fotokopisini saklar. Teminat mektubunun aslını ilgili Gümrük Saymanlık Müdürlüğüne gönderir.
(4) Teminattan vazgeçme izninin bulunması durumunda, banka teminat mektubu istenmez.
(5) Teminat idaresi, asıl sorumlunun talebi doğrultusunda Ortak Transit Sözleşmesi Ek I, 56(1) inci maddesine uygun olarak örnekleri 37 ve 38 nolu eklerde yer alan bir veya birden fazla kapsamlı teminat sertifikası veya teminattan vazgeçme sertifikası düzenler ve asıl sorumluya verir.
(6) Teminat idaresi, Ortak Transit Sözleşmesi Ek I 50 nci maddesine uygun olarak iznin iptal edilmesi durumunda, Ortak Transit Sözleşmesi Ek I 57 nci maddesine göre kefilin taahhüdünün kabulünü iptal eder.
(7) Teminat idaresi, Ortak Transit Sözleşmesi Ek I 57 nci maddesine göre kefilin taahhüdünün kabulünü iptal etmesi durumunda, kefile taahhüdünün kabulünün iptal edildiğini ve bu iptalin hangi tarihten itibaren geçerli olacağını bildirir.
(8) Teminat idaresi, teminat belgesinin kabul edildiğini ve Ortak Transit Sözleşmesi Ek I 57 nci maddesine göre iptal ve feshini ve iptal ve feshin geçerli olacağı tarihi derhal gümrük idarelerine bildirir.
(9) İptal veya feshin geçerli olduğu tarihten itibaren, teminat idaresince, bu kapsamda gerçekleştirilen tüm transit işlemlerinin ibra edildiği tespit edilmediği sürece teminat mektubu iade edilemez.
(10) Teminat idaresi, Ortak Transit Sözleşmesi Ek I 57(3) üncü maddesine göre asıl sorumlunun iade ettiği sertifikaları beş yıl süreyle saklar.
(11) Kapsamlı teminatın kullanılmasının yüksek kaçakçılık riski içeren eşya için geçici olarak yasaklanması durumunda bu eşya için transit işlemleri bireysel teminat kapsamında gerçekleştirilir.
(12) Teminat idaresi, kapsamlı teminat veya teminattan vazgeçme izninde öngörülen yükümlülük, kısıtlama veya ayrıcalıkları sertifikaların “özel gözlemler” kutusuna aşağıda belirtilen şekilde yazarak tasdik eder:
a) “Sınırlı geçerli – 99200”; kapsamlı teminatın, yüksek kaçakçılık riski içeren eşyayı kapsamaması halinde,
b) “Sadece … hareket idaresinde geçerli”,
c) “Sadece Fasıl … eşyası için geçerli”,
ç) “Kısıtlanmamış kullanım – 99209”; kapsamlı teminatın kullanılmasının yüksek kaçakçılık riski içeren eşya için geçici olarak yasaklanması durumunda, kapsamlı teminatın bu yasağın uygulandığı eşya için kullanılması halinde,
d) “Tarife pozisyonu ve eşya kıymeti beyanı zorunluluğu”.
Kapsamlı teminat veya teminattan vazgeçme sertifikaları
MADDE 223 – (1) Kapsamlı teminat veya teminattan vazgeçme sertifika formlarının basımından Bakanlık sorumludur.
Basitleştirme izninin genel koşulları ve mali yeterlilik
MADDE 224 – (1) Ortak Transit Sözleşmesi Ek I 44(1) inci maddesinde belirtilen izinli gönderici statüsü ve izinli alıcı statüsü haricindeki basitleştirmelere ilişkin izinlerin verilebilmesi için başvuru sahibinde aşağıdaki şartlar aranır:
a) Ulusal transit işlemleri için, serbest bölgeler hariç Türkiye Gümrük Bölgesinde yerleşik olması,
b) Usulsüzlük ve vergi cezaları ile ilgili olarak;
1) Başvurunun kayda alındığı ayın ilk gününden geriye dönük son bir yıl içinde işlem gören beyanname sayısının % 2’sini aşan sayıda vergi kaybına neden olan gümrük mevzuatı ihlali nedeniyle ceza uygulanmamış olması,
2) Başvurunun kayda alındığı ayın ilk gününden geriye dönük son bir yıl içinde işlem gören beyanname sayısının % 5’ini aşan sayıda gümrük mevzuatının ihlali nedeniyle usulsüzlük cezası uygulanmamış olması,
3) Gümrük ve vergi mevzuatları uyarınca haklarında ödenmemiş herhangi bir vergi, ceza ve gecikme faizi bulunmaması,
c) Yönetim Kurulu üyeleri, sermayesinin yüzde onundan fazlasına sahip gerçek kişiler ile gümrük ve dış ticaret işlemlerinde temsil yetkisini haiz çalışanlarının; devletin güvenliğine karşı suçlar, anayasal düzene ve bu düzenin işleyişine karşı suçlar, devlet sırlarına karşı suçlar ve casusluk, zimmet, irtikâp, rüşvet, güveni kötüye kullanma (emniyeti suistimal), hırsızlık, dolandırıcılık, sahtecilik, inancı kötüye kullanma, hileli (dolanlı) iflas, yalan tanıklık (yalan yere şahadet), suç uydurma (suç tasnii) ve iftira suçları ile ihaleye fesat karıştırma, edimin ifasına fesat karıştırma, suçtan kaynaklanan mal varlığı değerlerini aklama suçlarından mülga 1/3/1926 tarihli ve 765 sayılı Türk Ceza Kanunu ile 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununa; vergi kaçakçılığı veya vergi kaçakçılığına teşebbüs suçlarından 4/1/1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununa; mülga 7/1/1932 tarihli ve 1918 sayılı Kaçakçılığın Men ve Takibine Dair Kanun, mülga 10/7/2003 tarihli ve 4926 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu, 21/3/2007 tarihli ve 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu,19/4/1990 tarihli ve 3628 sayılı Mal Bildiriminde Bulunulması, Rüşvet ve Yolsuzluklarla Mücadele Kanunu ile 20/2/1930 tarihli ve 1567 sayılı Türk Parası Kıymetini Koruma Hakkında Kanuna, 5015 sayılı Petrol Piyasası Kanununa, 5549 sayılı Suç Gelirlerinin Aklanmasının Önlenmesi Hakkında Kanuna, 2313 sayılı Uyuşturucu Maddelerin Murakabesi Hakkında Kanuna, 3298 sayılı Uyuşturucu Maddelerle ilgili Kanuna muhalefetten kesinleşmiş ceza veya mahkumiyet kararı bulunmaması,
ç) Başkası adına ve namına hareket etmemesi,
d) Ticaret sicil kaydı aslı veya onaylı fotokopisini sunması,
e) Basitleştirmelerin usulüne uygun olarak yürütülmesini sağlamak üzere;
1) Başvurunun kayda alındığı ayın ilk gününden geriye dönük son bir yıl içinde en az 500 transit beyannamesi (TIR Karnesi dâhil) kapsamı ve her yıl 213 sayılı Vergi Usul Kanunu uyarınca belirlenen yeniden değerleme oranında arttırılmak suretiyle gümrük vergileri toplamı asgari 5 milyon Türk Lirası tutarında olmak üzere eşya transit etmesi veya
2) İlgili basitleştirilmiş usul kapsamındaki yükümlülüklerini yerine getirebileceğine ilişkin bilgi ve belgeleri sunması.
(2) Basitleştirme için aranacak mali yeterlilik, başvuru yılından önceki üç yıl esas alınmak suretiyle, başvuru sahibinin mali yapısının yeminli mali müşavir tarafından incelenmesi sonucunda düzenlenecek 40 nolu ekte yer alan rapor ile tespit edilir. Üç yıldan daha az süre faaliyette bulunan başvuru sahibinin mali yapısının yeterliliği, yeminli mali müşavir tarafından mevcut veriler incelenerek düzenlenecek söz konusu rapor ile tespit edilir.
(3) Genel yönetim kapsamındaki kamu idareleri, iktisadi devlet teşekkülleri ve kamu iktisadi kuruluşları ile sermayesinin tamamı bir iktisadi devlet teşekkülüne veya kamu iktisadi kuruluşuna ait bağlı müesseselerin başvurularında bu maddede belirtilen şartlar aranmaz.
(4) Taşıma türlerine özgü basitleştirmelerde, bu maddede sayılan koşullara ek olarak aranacak özel koşullar ve bu maddede belirtilen şartların aranmayacağı haller Bakanlıkça belirlenir.
Basitleştirme izni başvurusu
MADDE 225 – (1) Basitleştirmelerin kullanılmasına yönelik izin başvurusu, izin makamına yazılı olarak veya elektronik veri işleme tekniği kullanılarak yapılır.
(2) Basitleştirme başvurusunda;
a) Şirket sözleşmesinin yayımlandığı Ticaret Sicil Gazetesinin onaylı fotokopisi,
b) Yönetim Kurulu üyeleri, sermayesinin yüzde onundan fazlasına sahip gerçek kişiler ile gümrük ve dış ticaret işlemlerinde temsil yetkisini haiz çalışanlarının arşiv bilgilerini de içeren adli sicil kayıtları,
c) Vergi dairesinden alınacak vergi mükellefi olduğuna ve vergi borcu bulunmadığına ilişkin yazı,
ç) Firmayı temsile yetkili kişilerin imza sirküleri,
d) 224 üncü maddenin birinci fıkrasının (e) bendi kapsamındaki bilgi ve belgeler,
yer alır.
Basitleştirme izninin verilmesi, iptali ve düzeltilmesi
MADDE 226 – (1) İzin makamı, basitleştirmelerden yararlanma başvurusu üzerine 224 üncü maddede belirtilen genel koşullar ve varsa her bir basitleştirmeye ilişkin özel koşulları dikkate alarak izni verir veya başvuruyu reddeder.
(2) İzin makamı, basitleştirmeye ilişkin bir başvuru aldığında, başvurunun tam olup olmadığını kontrol eder. Aranan belgelerin bir kısmının başvuru dosyasında yer almadığının veya eksik bilgi içerdiğinin tespit edilmesi halinde başvuru sahibine bildirilen eksiklikler bunlara ilişkin bildirimin yapıldığı tarihi müteakip en geç otuz gün içinde tamamlanır. Bu süre içerisinde tamamlanmayan başvuru yapılmamış sayılır.
(3) İzin makamı, gerektiğinde izni düzeltir veya iptal eder.
(4) Başvurunun reddi, izin, iznin düzeltilmesi veya iptali başvuru sahibine yazılı olarak bildirilir.
Kapsamlı teminat ve teminattan vazgeçme başvurusu
MADDE 227 – (1) Kapsamlı teminat veya teminattan vazgeçme kullanma izni için başvuran asıl sorumlu, 224 ve 225 inci maddelere ek olarak, ticari faaliyette bulunan gerçek kişi veya 13/1/2011 tarihli ve 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu hükümlerine göre şirket statüsünü haiz tüzel kişi olmak koşuluyla;
a) Hesaplanmış referans tutarı veya referans tutarın hesaplanması için, en az bir hafta içinde gerçekleştirilecek transit işlemi adedi ve her transit işlemi kapsamında taşınacak eşyanın türü, ağırlığı ve kıymetine,
b) Ortak Transit Sözleşmesi Ek I, 53 üncü ve 54 üncü maddeler çerçevesinde yüksek kaçakçılık riski içeren eşya için kapsamlı teminat başvurusu, kapsamlı teminat tutarında indirim veya teminattan vazgeçme başvurusu için Ortak Transit Sözleşmesi Ek I, İlave III’te yer alan koşullar ile 41 no.lu Ekte yer alan ek koşullara,
c) Talep edilen TC 31-Kapsamlı Teminat Sertifikası veya TC 33-Teminattan Vazgeçme Sertifikası adedine,
ilişkin bilgi ve belgeleri sunar.
(2) İzin başvurusu 42 no.lu ekte yer alan örneğe uygun olarak yapılır.
Kapsamlı teminat ve teminattan vazgeçme kullanma izni verilmesi
MADDE 228 – (1) İzin makamı, başvurunun kabul edilmesinden sonra;
a) Asıl sorumlunun kapsamlı teminat kullanma izin koşullarını yerine getirip getirmediğini kontrol eder.
b) 229 uncu maddeye uygun olarak referans tutarı belirler veya asıl sorumlu tarafından hesaplanan tutarı kontrol eder.
c) Asıl sorumlunun teminat tutarının indirilmesine ilişkin koşulları karşılayıp karşılamadığını kontrol eder.
ç) Teminat tutarını belirler.
(2) 43 no.lu eke uygun olarak düzenlenen kapsamlı teminat veya teminattan vazgeçme izninde;
a) İzni verme gerekçesi,
b) Asıl sorumlu ile birlikte belirlenen usul izleme ve kontrol yöntemi,
c) Basitleştirmenin kullanımında ve kullanımın izlenmesinde uygulanacak yöntemler ile birlikte, basitleştirmeyi kullanma koşul ve yükümlülükleri,
ç) Asıl sorumlunun izni etkileyen değişiklikleri bildirme yükümlülüğü,
d) Referans tutar ve kullanılmasını izleme,
e) Teminat tutarı,
f) Düzenlenecek kapsamlı teminat veya teminattan vazgeçme sertifikalarının adedi,
g) Asıl sorumlunun kaybolan veya çalınan kapsamlı teminat veya teminattan vazgeçme sertifikalarını derhal bildirme yükümlülüğü,
ğ) İzin makamının kayıtları izleyeceği ve kontrol edeceği,
h) Kontrolleri gerçekleştirecek idare,
ı) İznin iptali veya feshine ilişkin kurallar,
yer alır.
(3) İzin makamı, 230 uncu maddeye uygun olarak referans tutarı, yıllık olarak gözden geçirir ve gerekirse ayarlar.
(4) Yüksek kaçakçılık riski içermeyen eşya ve yüksek kaçakçılık riski içeren eşya için aynı anda başvuru yapıldığında, bu başvuru, asıl sorumlunun talebi üzerine tek bir başvuru olarak kabul edilir ve sadece bir izin düzenlenir. Bu durumda yüksek kaçakçılık riski içeren eşya için uygulanan ölçütler, teminat tutarının hesaplanmasında her iki tür eşyaya uygulanır ve teminattan vazgeçme tanınmaz.
(5) İzin makamı, asıl sorumlunun henüz sonlandırılmamış transit işlemleri kapsamındaki eşya ile ilgili olarak doğabilecek gümrük vergilerinin toplam tutarının referans tutarı aşacak olduğunu bildirilmesi halinde, referans tutarın aşılacak olması durumunun süreklilik göstereceğinin belirlenmesi durumunda referans tutarı yeniden belirler. Asıl sorumlunun referans tutarın aşıldığını bildirmemesi durumunda, izin iptal edilir.
Referans tutar
MADDE 229 – (1) Referans tutarın hesaplanması için dikkate alınacak dönem, asıl sorumlunun olağan transit işlemlerini göstermeli ve yoğun dönemlerdeki eşya taşımacılığını da kapsamalıdır.
(2) Referans tutarı, asıl sorumlu ile işbirliği içinde teminat idaresince belirlenir. Bu çerçevede asıl sorumlu, ticari belgeleri, muhasebe kayıtları ve diğer belgelerle kanıtlayacağı geçmişte taşıdığı ve gelecekte taşımayı tasarladığı eşyaya ilişkin bilgileri sunar.
(3) Teminat idaresi, referans tutar belirlenirken;
a) Aynı tür eşyanın, serbest dolaşıma giriş rejimine tabi tutulmuş olması durumunda uygulanacak olan ithalat vergilerinin en yüksek oranını,
b) Transit süresindeki değişimleri,
c) Transit işlemlerinin dönemsel dalgalanmalarını,
dikkate alır.
(4) Birden fazla eşya türü için yapılan başvurularda, en az bir hafta süresince transit rejimine tabi tutulacak her bir eşya için üçüncü fıkranın (a) bendine göre hesaplanacak referans tutarlarının toplamı esas alınır.
(5) Referans tutarın aşılıp aşılmadığının belirlenmesi amacıyla yapılan hesaplamada, her bir transit işlemi için tahakkuk edebilecek gümrük vergileri tutarı dikkate alınır. Gerekli bilgilerin bulunmaması durumunda ise, hareket idaresi tarafından bilinen diğer bilgilerle farklı bir rakama ulaşılmadığı sürece, her bir transit işlemi için tahakkuk edebilecek gümrük vergileri tutarının 7.000 Avro olduğu varsayılır.
(6) Asıl sorumlu, kayıtlarının referans tutarın aşıldığını göstermesi durumunda, bu teminatı kullanarak başka transit işlemi başlatamaz. Bu durumda asıl sorumlu başka bir teminat kullanabilir veya referans tutarının yeniden hesaplanması amacıyla bu tutarın ne kadar aşıldığı veya aşılacağını izin makamına bildirir.
Referans tutarın yıllık olarak gözden geçirilmesi
MADDE 230 – (1) İzin makamı, referans tutarın Ortak Transit Sözleşmesi Ek I 52(3) üncü maddesi uyarınca yıllık olarak gözden geçirilmesi amacıyla;
a) Asıl sorumlunun referans tutarın aşılmasına ilişkin bildirimlerini,
b) Asıl sorumlunun güvenilirliğini,
c) Devam eden araştırma usullerinin sayısını,
ç) İbra edilmeyen transit rejimleri ile ilgili kefile gönderilen bildirimlerin sayısını,
d) Asıl sorumlunun, gümrük mevzuatı ile ilgili diğer yükümlülüklere uyma dahil, ödemelerini yerine getirme durumunu,
dikkate alır. Bu çerçevede asıl sorumludan kayıtlarını sunması istenebilir.
(2) İzin makamı, asıl sorumlunun gelecekteki ihtiyaçlarına göre referans tutarı ayarladığında ve bu referans tutara göre teminat tutarını belirlediğinde, 44 no.lu ekte yer alan izin değişikliği belgesini düzenler.
Kapsamlı teminat veya teminattan vazgeçme kullanma izni değişikliği
MADDE 231 – (1) İzin makamı, kapsamlı teminat veya teminattan vazgeçme kullanma izninin içeriğinde değişiklik olması durumunda 44 no.lu ekte yer alan izin değişikliği belgesini düzenler.
Hareket idaresinde transit beyanı
MADDE 232 – (1) Transit beyanı, Türkçe olarak ve transit rejiminde rejim hak sahibi olan asıl sorumlu tarafından yapılır. Kanunun 5 inci maddesi uyarınca, transit beyanı asıl sorumlu adına ve hesabına doğrudan temsil yoluyla veya asıl sorumlu hesabına olmak üzere asıl sorumlunun dolaylı temsilcisi tarafından da yapılabilir.
(2) Transit beyanında 1 no.lu kutunun üçüncü alt bölümüne ortak transit rejimi için ‘T1’ veya ‘T2’ sembolü, ulusal transit rejimi için ‘TR’ sembolü yazılır.
(3) Asıl sorumlu tarafından bilgisayarlı transit sistemi üzerinden yapılan ve beyanın yapıldığı tarihten itibaren otuz gün içerisinde kabul işlemi yapılmak üzere hareket idaresine sunulmayan transit beyanları hareket idaresince geri çevrilir. Bu durumdaki transit beyanları da dâhil olmak üzere, hareket idaresince kabul işlemi yapılmayan transit beyanlarının geri çevrilmesi durumunda Kanunun 241 inci maddesi uyarınca işlem yapılmaz.
Hareket idaresinde beyanında düzeltme
MADDE 233 – (1) Hareket idaresinde 121 inci madde hükmü saklı kalmak kaydıyla eşyanın, transit beyannamesinde belirtilen taşıma aracından farklı bir taşıma aracına yüklenmesi veya gönderileceği yerin değişmesi veya transit edilecek eşyanın tamamının taşıma aracına yüklenememesi gibi nedenlerle transit beyannamesi üzerinde düzeltme yapılması gerektiği durumda, ilgililer bilgisayarlı transit sistemi üzerinden düzeltme talebinde bulunur veya dilekçe ile gümrük idaresine başvurur. Söz konusu dilekçede, varsa zorlayıcı sebeplerin bildirilmesi gerekir. Gerekli düzeltmeler idare tarafından 193 üncü maddeye uygun olarak yapılır.
Hareket idaresinde beyanının ve eşyanın kontrol edilmesi
MADDE 234 – (1) Hareket idaresinde transit rejimine tabi eşyanın ihbar ile özel durumlar dışında mühürlerin sağlam olup olmadığı veya kapların açılmış olup olmadığı tespit edilerek ve gerektiğinde mühür altına alınmak suretiyle varış idaresine sevk edilmesi esastır. Bilgisayarlı transit sistemi tarafından eşyanın muayeneye sevk edilmesi halinde, bu belirleme doğrultusunda muayene işlemi gerçekleştirilir. Her durumda, mühürlerin sağlam olmadığı veya kapların açılmış olduğu şüphesi oluşursa eşyanın tam muayenesi yapılır. Bu madde uyarınca transit beyanı ve eşyanın kontrolü 180 ila 196 ncı madde hükümlerine göre yapılır.
(2) Antrepolardan veya gümrük idarelerince konulmasına izin verilen diğer yerlerden çıkarılarak transit edilecek eşya, gerek görülmesi halinde muayene edilir.
(3) Demiryolu ile gelen eşyanın transiti halinde, sınır istasyon gümrük idaresinde önce katarı teşkil eden vagonlar, taşıma belgesine göre vagonların kapılarına veya örtülerine, bağlantı yerlerine bakılmak ve mahreçlerinde vurulmuş mühürlerin sağlam olup olmadığı incelenmek suretiyle kontrol edilir.
Hareket idaresinde eşyanın taşıma aracına yüklenmesi
MADDE 235 – (1) Görevli memur veya yetkilendirilmiş gümrük müşaviri;
a) Acente veya taşıyıcı veya eşya sahibi yahut gümrük müşaviri ile birlikte eşyanın yüklü bulunduğu taşıma araçlarına, eğer eşya geçici depolama yeri veya antrepoda ise buralara giderek kapların marka ve numarasını, orijinal ambalajlı olup olmadıklarını, üzerlerinde açılma şüphesini veren iz bulunup bulunmadığını inceler.
b) Şüphe uyandıran hallerde, durumu bir tutanak ile tespit eder ve derhal ilgili gümrük idare amirine bildirir.
Hareket idaresinde teminatın kontrol edilmesi
MADDE 236 – (1) Hareket idaresi, eşyaya ilişkin olarak tahakkuk edebilecek gümrük vergilerinin tahsilinin sağlanması amacıyla teminat ile ilgili kontrolleri yapar.
(2) Hareket idaresi, beyan kapsamı eşyaya ilişkin olarak ortaya çıkabilecek ödenmesi gereken gümrük vergilerinin tahsilinin sağlanması için teminata ilişkin kontrolleri yapar. Bu amaçla 214 üncü maddenin ikinci fıkrasında belirtilen teminat aranmayacak haller hariç;
a) Teminatın nakit olarak verilmesi halinde Saymanlıkça verilmiş alındı,
b) Hazine tahvil ve bonolarının verilmesi halinde bunlar için verilmiş alındı,
c) Bireysel teminat belgesi,
bulunup bulunmadığını, geçerliğini ve yeterliğini kontrol eder.
(3) Hareket idaresi, teminatın yeterliğine, aynı tür eşyanın serbest dolaşıma sokulmuş olması durumunda uygulanabilir ithalat vergileri dahil en yüksek oranlar esas alınarak hesaplanmak suretiyle doğabilecek gümrük vergilerinin tam tutarını dikkate alarak karar verir. Bu çerçevede, eşyanın serbest dolaşımda olması, tercihli oran veya kota dikkate alınmaz. Diğer taraftan, yüksek kaçakçılık riski içeren eşyanın tarife sınıflandırmasının mümkün olmaması halinde, teminat tutarı ortaya çıkabilecek gümrük vergilerinin tutarından az olmamak üzere tahmin edilir. Ancak, böyle bir tahminin de mümkün olmaması halinde, teminat tutarının 7.000 Avro olduğu varsayılır. Ortak transit rejimi kapsamında taşınan bu tür eşyada asgari miktarın aşılması halinde, bu eşya için hesaplanarak bulunan tutar, listede belirtilen asgari orana göre hesaplanarak bulunan tutarla karşılaştırılır ve bu tutarlardan büyük olanı, teminat tutarının belirlenmesinde esas alınır.
(4) Hareket idaresi, farklı teminat türlerinin birlikte kullanılması durumunda, her teminat türünün transit beyannamesinin 52 nolu kutusuna kaydedilip edilmediğini kontrol eder.
(5) Hareket idaresi, teminatın nakit olarak verilmesi halinde, asıl sorumluya geri ödemenin nasıl yapılmasını istediğini sorar. Asıl sorumlunun para transferini tercih etmesi durumunda, hareket idaresi, banka hesap bilgilerini alır ve asıl sorumluya transfer masraflarını üstlenmesi gerekeceğini hatırlatır.
(6) Hareket idaresi, Saymanlıkça verilen alındı ile bireysel teminat belgesinin fotokopisini saklar.
(7) Hareket idaresi, Ortak Transit Sözleşmesi Ek I 54(7) nci maddesine uygun olarak, kapsamlı teminatın kullanılmasının yüksek kaçakçılık riski içeren eşya için geçici olarak yasaklanması durumunda, 217 nci maddeye uygun olarak, teminat idaresi tarafından kabul edilen bireysel teminat kapsamında düzenlenen teminat belgesi aslını alarak saklar. Bu teminat mektubu kapsamında gerçekleştirilen transit işlemlerine ilişkin teminat bilgisayarlı transit sisteminde izlenir. Bu sistem üzerinde izlenmesinin mümkün olmaması halinde, teminat belgesine eklenecek örneği 45 nolu Ekte yer alan “Bireysel Teminat Belgesi İzleme Çizelgesi” kullanılır.
(8) Ortak transit işlemlerinde teminatın hesaplanmasında, serbest dolaşımda olan eşya serbest dolaşımda olmayan eşya olarak kabul edilir.
(9) İzinli gönderici yetkisine sahip kişilerin taşıma işlemlerinde düzenledikleri transit beyanları için hareket idaresince teminat kontrolü yapılmaz. Bu durumda teminatın doğruluğuna ilişkin sorumluluk izinli gönderici yetkisine sahip asıl sorumlulara aittir.
Hareket idaresinde ayniyet önlemleri
MADDE 237 – (1) Hareket idaresi, takılan mührün adedi ve numarasını, mühürlemeden vazgeçme durumunda “vazgeçme – 99201” deyimini bilgisayarlı transit sistemine kaydeder. Ancak, ulusal transit işlemlerinde yüksek kaçakçılık riski içeren eşya için mühürlemeden vazgeçme uygulanmaz.
(2) Taşımanın demiryolu ile yapılması halinde, Ortak Transit Sözleşmesinin 11 inci maddesi ve Ek I 31 inci maddesi uyarınca gümrük idaresi ve demiryolu işletmesince ayrı ayrı mühürlenir ve durum taşıma belgesine de kaydedilir.
(3) Türkiye karasularından geçen ve hakkında ihbar bulunan veya şüphe edilen eşya yüklü gemilerin ambar kapakları veya eşya konulan diğer yerleri, gümrük idarelerince mühürlenebilir.
Hareket idaresinde süre sınırı
MADDE 238 – (1) Hareket idaresi, ilgili mevzuat, hareket ve varış idareleri arasındaki uzaklık, güzergah, hava koşulları, resmi tatil durumları, uygun olması halinde asıl sorumlu tarafından verilen bilgileri dikkate alarak, eşyanın varış idaresine sunulması gereken süre sınırını gün, ay, yıl olarak belirler ve ayrıca ulusal transit işlemlerinde sürenin bitim saatini ekler.
(2) Hareket idaresi birinci fıkraya göre belirlenen süre sınırını bilgisayarlı transit sistemine kaydeder.
(3) Transit süresi, hareket idaresindeki işlemlerin bitirilerek eşyanın serbest bırakıldığı tarihte başlar ve süre sınırı olarak belirtilen takvim gününde, varsa öngörülen saatte aksi halde mesai bitiminde sona erer.
(4) Sürenin geçtiği ve zorlayıcı sebep de mevcut bulunmadığı takdirde, varış idaresince Kanunun 241 inci maddesine göre ceza uygulanmadan eşyanın gümrükçe onaylanmış bir işlem veya kullanıma tabi tutulmasına veya Türkiye Gümrük Bölgesinden çıkışına izin verilmez.
Hareket idaresinde ibra
MADDE 239 – (1) Hareket idaresi, kendisindeki bilgilerle varış idaresinden gelen bilgileri karşılaştırarak, rejimin usulüne uygun olarak sonlandırıldığını tespit etmesi durumunda rejimi ibra eder.
(2) Hareket idaresinin şüphe ve kaçakçılık kuşkusu nedeniyle transit refakat belgelerinin ve “Kontrol Sonuçları” mesajında yer alan bilgilerin sonradan kontrolünü talep etmesi durumunda, birinci fıkradaki koşulların, talep edilen bilgilerin gerçekliği ve doğruluğu teyit edilene kadar, yerine getirilmediği kabul edilir.
Hareket idaresinde teminatın serbest bırakılması
MADDE 240 – (1) Hareket idaresi, rejimi ibra etmesi halinde teminatı serbest bırakır. Ancak, kapsamlı teminat kullanılması durumunda varış bilgisi mesajı alındığında ilgili transit işlemine ilişkin teminat tutarı serbest bırakılır.
Hareket idaresinde alternatif kanıt
MADDE 241 – (1) Rejimin sonlandırılmasının alternatif kanıtı olarak;
a) Transit refakat belgesinin fotokopisi veya iade nüshasının fotokopisi,
b) Eşyanın gümrükçe onaylanmış bir işlem veya kullanıma tabi tutulduğunu gösteren ve eşyayı belirleyen bir gümrük belgesinin bir nüshası veya bir fotokopisi,
c) Eşyayı belirleyen boşaltma kayıtları, konşimento, fatura gibi ticari belgelerin fotokopisi,
kullanılabilir. Alternatif kanıt, uygun olduğunda, birden fazla transit işlemini kapsayabilir.
(2) Eşyanın bir başka ülkede gümrükçe onaylanmış işlem veya kullanıma girmiş olması durumunda, yukarıda belirtilen nüshalar veya fotokopiler, ilgili ülkelerin yetkili makamları tarafından “aslı gibidir” şeklinde onaylanmış olmalıdır.
Tahsilat usulü
MADDE 242 – (1) İlgili gümrük idaresince araştırma usulü başlatılmaksızın veya araştırma usulünün herhangi bir aşamasında transit işleminin usulüne uygun olarak gerçekleştirilmediğinin tespit edilmesi durumunda tahsilat işlemi başlatılır.
Yükümlüye yönelik işlemler
MADDE 243 – (1) İlgili gümrük idaresince bildirilen gümrük vergileri ve diğer yükler, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre yükümlü tarafından ödenir.
(2) Süresinde ödenmeyen gümrük vergileri ve diğer yükler teminattan irad kaydedilir. Teminatın yeterli olmaması halinde, kalan tutar, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre tahsil edilir.
Kefile yönelik işlemler
MADDE 244 – (1) İlgili gümrük idaresince, ödenmesi gereken gümrük vergileri ve diğer yükler tutarı yükümlü ile aynı zamanda kefile de bildirilir. Ortak transit işlemlerinde kefile bildirimlerde Ortak Transit Sözleşmesinde öngörülen süreler dikkate alınır.
(2) Süresinde ödenmeyen gümrük vergileri ve diğer yükler için kefil nezdinde 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre takibata geçilir.
Gümrük Yönetmeliğinin 245 ilâ 252 nci maddeleri ile 263 ilâ 278 inci maddelerinin (eski) hali;
Transit idaresinde ayniyet önlemleri
MADDE 245 – (1) Ortak Transit Sözleşmesi Ek I 35(3) üncü madde çerçevesinde transit idaresi gerek gördüğünde eşyayı muayene eder.
(2) Şüphe veya ihbar durumunda transit idaresi, “vazgeçme – 99201” deyimi bulunan transit refakat belgesi kapsamı yüksek kaçakçılık riski içeren eşyayı mühürler. Bu durumda, takılan mühür adedi ve kimliğini bilgisayarlı transit sistemine ve transit refakat belgesinin “F. Yetkili Makamların Kontrolü” kutusuna kaydeder.
Çıkış gümrük idaresinde yapılacak işlemler
MADDE 246 – (1) Ortak transit işlemlerinde, Ortak Transit Sözleşmesi Ek I 3(g) maddesi kapsamında transit idaresi olmayan çıkış gümrük idarelerinde, transit rejimi kapsamında herhangi bir işlem yapılmaz. Bu durumda mühür ve belge kontrolü yapılarak eşyanın ve taşıma aracının yurt dışı edilmesi sağlanır.
Varış idaresinde transit beyanının kontrolü ve eşyanın muayenesi
MADDE 247 – (1) Varış idaresi, belge ve süre kontrolü yaparak taşıma aracını kontrol eder. Bilgisayarlı transit sistemi tarafından beyanın kontrol türünün muayene olarak belirlendiği hallerde muayene işlemi gerçekleştirilir.
(2) Varış idaresinde yapılan kontrolde mühürler veya kaplarla ilgili şüphe oluşursa, bu kaplar açılır ve içindeki eşya tam muayeneye tabi tutulur.
(3) Varış idaresi, yapılan kontrol ve muayene sonucuna göre, bilgisayarlı transit sistemine varış tarihi ile birlikte mühürlerin sağlam olması ve yapılan muayenenin sonucunda herhangi bir usulsüzlüğün bulunmadığının tespit edilmesi halinde uygun olan kodu kaydeder.
Varış idaresinde alternatif kanıt
MADDE 248 – (1) Varış idaresi, asıl sorumlu veya temsilcisinin eşya ve transit refakat belgesi sunulduğunda veya daha sonra yaptığı talebi üzerine, gerekli kontrolleri gerçekleştirdikten sonra transit rejiminin usulüne uygun olarak sonlandırıldığına ilişkin 241 inci maddeye uygun olarak alternatif kanıt düzenler. Eşya ve transit refakat belgesini sunan kişinin, asıl sorumlunun temsilcisi olduğu kabul edilir.
Serbest dolaşımda olmayan eşyada beyana aykırılık
MADDE 249 – (1) Varış idaresince yapılan muayene sonucunda serbest dolaşımda olmayan eşyanın beyannamede belirtilen cinsine uygun olmakla birlikte miktarca noksan olduğu anlaşılırsa, noksanlığa isabet eden gümrük vergileri tahsil edilir. Yurt dışına çıkacak eşya için vergi tahsilatını müteakip eşyanın Türkiye Gümrük Bölgesi dışına çıkarılmasına izin verilir. Ancak, Türkiye Gümrük Bölgesine mühürlü olarak gelen ve hareket/transit idaresince söz konusu mühürleri kontrol edilmek suretiyle transit beyannamesi kapsamında varış idaresine sevk edilen eşyanın, varış idaresince yapılan muayenesi sonucunda mahrecinde ve hareket idaresinde tatbik edilen mühürlerin sağlam olduğu görülmekle birlikte, beyan edilen tarifesinin 8’li gümrük tarife istatistik pozisyonuna kadar uygun olmakla beraber;
a) Miktarca eksik çıkması halinde eksikliğin mahrecindeki eksik yüklemeden kaynaklandığının Kanunun 46 ncı maddesinde belirtilen süreler içerisinde ispat edilmesi gerekir. Bu durumda, transit beyannamesi kapatılmaz. Eksikliğin mahrecindeki eksik veya yanlış yüklemeden kaynaklandığının süresi içerisinde yükümlüsünce ispatı halinde eksik miktar üzerinden transit işlemi sonlandırılarak yapılan işleme ilişkin bilgi hareket idaresine gönderilir. Yükümlüsünce Kanunun 46 ncı maddesinde belirtilen süreler içerisinde eksikliğin mahrecindeki eksik yüklemeden kaynaklandığının ispat edilememesi halinde noksanlığa isabet eden gümrük vergileri tahsil edilerek beyanname kapatılır ve eşyanın Türkiye Gümrük Bölgesi dışına çıkarılmasına izin verilir. Tespit edilen eksikliğe ilişkin olarak varış idaresince yapılan inceleme sonucunda transit beyannamesi kapsamı eşyanın beyanname eki belgelerde (fatura, taşıma senedi, ATR ve benzeri) kayıtlı bilgilere uygun olduğu ve tespit edilen eksikliğin beyan hatasından veya yükleme listelerine kap miktarlarının hatalı yazılmasından kaynaklandığının açıkça anlaşılması halinde ise, eksik miktar üzerinden transit işlemi sonlandırılarak yapılan işleme ilişkin bilgi hareket idaresine bildirilir.
b) Eşyanın varış gümrüğünde yapılan muayenesinde cins ve nevinin aynı, kap adedinin fazla olması halinde fazla çıkan eşya geçici depolama yeri veya antrepoya alınır. Fazlalıkla ilgili olarak bilgisayarlı transit sisteminde veya transit beyannamesinde gerekli açıklama yapılır ve beyanname kapatılır. Ayrıca yükümlüsüne Kanunun 241 inci maddesine göre para cezası uygulanır. Fazla çıkan eşyanın mülkiyeti Kanunun 46 ncı maddesinde belirtilen süreler içerisinde ispat edildiği takdirde yükümlüsünce rejim beyanında bulunulmasına izin verilir. Eşyanın mülkiyeti söz konusu süreler içerisinde ispat edilemediği takdirde fazla çıkan eşya Kanunun 177 nci maddesine göre tasfiye işlemine tabi tutulur.
(2) Varış idaresince yapılan muayene neticesinde eşyanın 8’li gümrük tarife istatistik pozisyonuna kadar farklı çıkması halinde, kaçakçılıkla mücadele mevzuatına göre işlem yapılır. Beyana konu eşyanın gümrük vergilerinin tahsili için hareket idaresine bildirimde bulunulur.
(3) Dökme eşyada ortaya çıkan eksikliğin eşyanın tabiatı icabı, ek-11’de yer alan oranlarda olduğunun anlaşılması halinde, eksiklik takibatı yapılmayarak işlemler varış idaresince tespit edilen miktar üzerinden sonuçlandırılır. Eksiklikten dolayı takibatın gerektiği durumlarda takibat ve varsa gümrük vergilerinin tahsili, eksikliğin tamamı için değil, ek-11’de belirtilen oranları aşan kısım için uygulanır.
Serbest dolaşımda bulunan eşyada beyana aykırılık
MADDE 250 – (1) Varış idaresince yapılan muayene neticesinde transit beyannamesine aykırı çıkan ihraç eşyası için sonradan ihraç edilsin veya edilmesin cezai hükümler uygulanır.
Demiryolu ile taşımalara ilişkin basitleştirilmiş usul
MADDE 251 – (1) Eşyanın demiryolu ile basitleştirilmiş usulde taşınmasına ilişkin yapılacak izin başvurusu, 224 üncü maddenin birinci fıkrasında belirtilen koşulların sağlanması halinde 225 inci maddede belirtilen bilgi ve belgeler ibraz edilerek yapılır. Ancak, 224 üncü maddenin üçüncü fıkrasında belirtilen genel yönetim kapsamındaki kamu idareleri, iktisadi devlet teşekkülleri ve kamu iktisadi kuruluşları ile sermayesinin tamamı bir iktisadi devlet teşekkülüne veya kamu iktisadi kuruluşuna ait bağlı müesseselerin başvurularında, 225 inci maddede yer alan bilgi ve belgeler aranmaksızın, demiryolu işletmecisinin Uluslararası Demiryolları Birliği (UIC) işletme kodunun yer aldığı ve verilecek izin kapsamında gerçekleştirilecek transit işlemlerine ilişkin yükümlülüklerin asıl sorumlu sıfatıyla taraflarınca üstlenildiğine dair ibare içeren, yetkili şahıslarca imzalanmış başvuru yazısına istinaden işlem yapılır.
(2) Birinci fıkrada belirtilen koşulları taşıyan demiryolu işletmecisine Bakanlıkça basitleştirme izni verilebilir. Basitleştirme izni kapsamında gümrük idarelerince yapılacak işlemler, izin sahibi asıl sorumlunun yükümlülükleri ve izne ilişkin diğer hususlar Bakanlıkça belirlenir.
Denizyolu ile taşımalara ilişkin basitleştirilmiş usul
MADDE 252 – (1) 224 üncü maddenin birinci fıkrasında belirtilen koşulları taşıdığını 225 inci maddede belirtilen bilgi ve belgeler ile tevsik eden denizyolu taşımacılığı yapan firmalara Bakanlıkça basitleştirme izni verilebilir. Basitleştirme izni kapsamında hareket ve varış idarelerinde yapılacak işlemler, izin sahibi asıl sorumlunun yükümlülükleri ve izne ilişkin diğer hususlar Bakanlıkça belirlenir.
Denizyolu ile transite ilişkin özel hükümler
MADDE 263 – (1) Bir Türk limanından başka bir Türk limanına transit olunacak eşyayı, yalnız Türk bandıralı gemiler nakledebilir.
(2) Yabancı limanlara yapılacak transit isteklerinin kabulü için, özet beyan veya özet beyan yerine geçen belgelerde eşyanın gideceği yerin Türkiye Gümrük Bölgesi dışında yabancı bir liman olarak gösterilmesi gerekir.
(3) Serbest dolaşımda bulunan ve bulunmayan eşyayı birlikte taşıyan Türk bandıralı gemilerin sahip, kaptan veya acenteleri, bu iki türlü eşyanın birbirine karışmaması için, gereğine göre, bunları ayrı yer ve bölümlere koymak veya gümrük idaresince uygun görülecek tedbirleri almak zorundadır.
(4) Serbest dolaşımda bulunmayan eşyanın bir Türk limanına sevkine izin verilebilmesi için, eşyanın gideceği limandaki gümrük idaresinin, o eşyanın gümrük işlemlerini yapmaya yetkili olması gerekir.
(5) Türk bandıralı geminin, kazan, makine veya teknesinde ortaya çıkan bir arıza sebebiyle yoluna devam edememesi halinde, kurtarma amacıyla, yükü, yabancı bir gemiye aktarılabilir.
(6) Yabancı bir limana götürmek üzere Türk limanlarından eşya alan yabancı bayraklı gemilerin, kazaya uğraması, makinelerinin bozulması, haciz altına alınması, sefer değiştirmesi için emir alması gibi, yoluna devamına mani sebeplerden ötürü, yükünü bir Türk limanında başka bir gemiye nakletmesine izin verilir. Yabancı bir limana sevk edilmek üzere, bir Türk limanından diğer bir Türk limanında bulunan başka gemilere taşınacak söz konusu eşya, nakliyatının deniz üstünde olmak şartıyla, yabancı bandıralı gemilerle yapılmasına da izin verilir.
(7) Bir Türk limanına denizyolu ile gelen serbest dolaşımda olmayan eşyanın gemiden indirilmeksizin aynı gemi ile bir başka Türk limanına taşınması durumunda transit beyannamesi düzenlenmez.
Havayolu ile taşımalara ilişkin basitleştirilmiş usul
MADDE 264 – (1) Transit rejimi çerçevesinde eşyanın havayolu ile basitleştirilmiş usulde taşınmasına ilişkin yapılacak izin başvurusunda, başvuru sahibinin serbest bölgeler hariç Türkiye Gümrük Bölgesinde en az iki yıldır yerleşik olması, başkası adına ve namına hareket etmemesi, düzenli olarak transit işlemleri yapması ve Yönetim Kurulu üyeleri, sermayesinin yüzde onundan fazlasına sahip gerçek kişiler ile gümrük ve dış ticaret işlemlerinde temsil yetkisini haiz çalışanlarının 224 üncü maddenin birinci fıkrasının (c) bendinde belirtilen mevzuat hükümleri uyarınca kesinleşmiş ceza veya mahkûmiyet kararının bulunmaması şartı aranır. Bu kapsamda yapılacak başvurularda, 224 üncü maddede belirtilen diğer koşullar aranmaz.
(2) Birinci fıkrada belirtilen koşulları taşıdığını 225 inci maddenin ikinci fıkrasının ilgili bentlerinde sayılan belgeler ile tevsik eden havayolu firmalarına Bakanlıkça basitleştirme izni verilebilir. Basitleştirme izni kapsamında hareket ve varış idaresinde yapılacak işlemler, izin sahibi asıl sorumlunun yükümlülükleri ve izne ilişkin diğer hususlar Bakanlıkça belirlenir.
Kağıt usul
MADDE 265 – (1) Kağıt usul 47 no.lu ekte yer alan hükümler çerçevesinde uygulanır.
Transit/güvenlik refakat belgesi
MADDE 266 – (1) Transit refakat belgesi yerine 48 no.lu ekteki örneğe uygun transit/güvenlik refakat belgesi kullanılabilir. Bu durumda, uygun olduğunda transit/güvenlik refakat belgesine ayrılmaz bir parçasını oluşturan ve 49 no.lu ekteki örneğe uygun kalem listesi eklenir. Transit/güvenlik refakat belgesi 50 no.lu ve ilgili kalem listesi 51 no.lu ekteki yapı ve bilgilere uygun olarak düzenlenir.
(2) Transit/güvenlik refakat belgesi düzenleyen kişi belgede yer alan bilgilerin doğruluk ve geçerliliğinden sorumludur.
(3) Bilgisayarlı transit sistemi emniyet ve güvenlik bilgilerini beyan edilen transit idarelerine iletir.
Avro kur değeri
MADDE 267 – (1) Ulusal transit işlemlerinde, Ortak Transit Sözleşmesi’nde Avro cinsinden ifade edilen tutarların Türk Lirası karşılığının hesaplanmasında, transit beyannamesinin tescil tarihindeki T.C. Merkez Bankası efektif satış kuru esas alınır.
Masraflar
MADDE 268 – (1) Transit rejimine tabi eşyaya ilişkin olarak yapılan denetlemenin gerektirdiği masraflarla yükleme, boşaltma, mühürleme, antrepo veya depolarda muhafaza gibi hizmetler karşılığı ücret alınır.
Posta sevkiyatları
MADDE 269 – (1) Posta yoluyla Türkiye Gümrük Bölgesine gelen ve Türkiye Gümrük Bölgesinde bir iç gümrükten transit edilecek eşyaya 468 inci madde hükümleri uygulanır.
Yolcu eşyasının transiti
MADDE 270 – (1) Yolcuların beraberinde bulunan veya geçici depolama yeri veya antrepolardan çıkarılan ve sevk edilen ticari nitelikte olmayan yolcu eşyası, gümrük idaresine sahip veya temsilcileri tarafından 172 nci madde hükümlerine göre beyan olunur.
Yasaklamaya tabi eşya
MADDE 271 – (1) Kanunun 55 inci maddesinin ikinci fıkrası kapsamında yasaklanan eşya ile 56 ncı maddesinin birinci fıkrası kapsamına giren eşyanın ve kanun veya genel idari düzenleyici işlemlerle ithali yasaklanan eşyanın transitine izin vermeye gümrük ve ticaret bölge müdürlükleri yetkilidir.
Hayvan ve hayvansal maddeler ile bitki ve parçaları
MADDE 272 – (1) Hayvan ve hayvansal maddeler ile bitki ve parçalarının sınır gümrük idaresinde kanun ve düzenlemelere ve uluslararası anlaşmalara göre gerekli sağlık muayeneleri, ilgili kurumun personeli tarafından yapılır. Bu muayeneler yapılmadan gümrük idaresi eşyanın serbest bırakılmasına veya sevkine izin vermez.
(2) Hayvan ve hayvansal maddeler, bitki ve parçalarının giriş ve çıkış kapıları ve bunların Türkiye’den transit geçirileceği yollar hususunda kanun, tüzük ve anlaşma hükümleri göz önünde tutulur.
Telef veya kayıp olan eşya
MADDE 273 – (1) Transit rejimine tabi eşyanın zorlayıcı sebep veya beklenmeyen haller nedeniyle telef veya kaybının kanıtlanması halinde, gümrük vergileri aranmaz. Ancak;
a) Suçüstü şeklindeki hırsızlıklar, hazırlık tahkikatı üzerine Cumhuriyet Savcılığınca verilen belge ile,
b) Hasar, telef veya kayıp herkesçe bilinen ve duyulan başka olaylar yüzünden olmuşsa, o yerin en büyük mülki idare amiri tarafından verilecek belge ile,
c) Trafik kazaları, trafik kaza raporuna göre ve en yakın gümrük idaresi tarafından yapılan tespit sonucunda gümrük idare amirinin vereceği karar ile,
kanıtlanır.
(2) Yukarıdaki belgeler, ortak transit işlemlerinde Ortak Transit Sözleşmesi’nde belirtilen yetkili makamlara, ulusal transit işlemlerinde ise hareket idaresine sunulur. Bunların incelenmesi ve kabulü ilgili idareye aittir. İlgili idare, gerektiğinde bunları veren makamlarla yazışma yaparak eksikliklerini tamamlatır.
Asıl sorumlunun sorumluluğu
MADDE 274 – (1) Asıl sorumlu, gümrük yükümlülüğünün doğması halinde mali olarak sorumludur.
Teminat aranmayan eşyanın eksik çıkması
MADDE 275 – (1) 214 üncü maddenin ikinci fıkrası uyarınca teminat aranmayan transit eşyasından özet beyana nazaran eksik çıkan kaplarla ilgili olarak, ticaret politikası önlemleri saklı kalmak kaydıyla Kanunun 237 nci maddesi hükmü çerçevesinde cezai işlem uygulanır.
TIR Karnesi ile taşıma
MADDE 276 – (1) TIR Karnesi kapsamında transit rejimine tabi eşyanın taşınmasında, TIR Sözleşmesi ile bu Sözleşmeye dayanılarak çıkarılan yönetmelik, tebliğ ve genelge hükümleri uygulanır. Bu kapsamda yapılacak transit işlemlerinde doğabilecek ihtilaflar Bakanlıkça (Gümrükler Genel Müdürlüğü) sonuçlandırılır.
ATA Karnesi ile taşıma
MADDE 277 – (1) ATA Karnesi ile transit taşıma işlemleri, ATA Karnesine ilişkin taraf olduğumuz uluslararası sözleşme hükümleri çerçevesinde gerçekleştirilir.
(2) ATA Karnesi kapsamında gerçekleştirilen bir transit işlemi ile ilgili olarak bir usulsüzlüğün belirlenmesi halinde, ödenmesi gereken gümrük vergilerinin tahsili ve ceza takibine ilişkin işlemler taraf olduğumuz uluslararası sözleşme hükümleri saklı kalmak kaydıyla Bakanlıkça belirlenir.
Belirgin bir şekilde farklı cinste eşya
MADDE 278 – (1) Türkiye Gümrük Bölgesine getirilerek transit rejimine konu edilen serbest dolaşımda olmayan eşyanın giriş gümrük idaresinde yapılan kontrolü neticesinde, beyan edilenden açıkça farklı olduğu tahlil, teknik inceleme ve araştırmaya gerek olmaksızın kolayca anlaşılabilen ve gümrük vergileri ve/veya ticaret politikası önlemleri açısından farklılık oluşturan eşya, belirgin bir şekilde farklı cinste eşya olarak kabul edilir. Kanunun 235 inci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca idari para cezasının uygulanmasını müteakip eşyanın sevkine izin verilir.
Gümrük Yönetmeliğinin 493 üncü maddesinin birinci fıkrasının (eski) hali;
(1) Toplu teminat sisteminde, bir kişinin bir gümrük idaresine her türlü gümrük işlemlerine ilişkin vermiş olduğu teminat, o kişinin o gümrük idaresindeki bütün gümrük işlemleri için kullanılır.
Gümrük Yönetmeliğinin 493 üncü maddesinin dördüncü fıkrasının (eski) hali;
(4) Götürü teminat sisteminde ise, gümrük yükümlülüğü gerektiren veya gerektirebilecek birden fazla işlem için Müsteşarlıkça belirlenecek şartları taşıyanların talebi üzerine, gümrükçe onaylanmış işlem veya kullanımlardan her biri için ayrı ayrı teminat verilmesi yerine tüm işlemleri kapsayacak bir teminat verilebilir.
Gümrük Yönetmeliğinin 512 nci maddesinin birinci fıkrasının (eski) hali;
MADDE 512- (1) Geçici depolama yeri açmak üzere başvuran gerçek kişilerin ve tüzel kişilerin yönetim kurulu üyeleri, şirketi temsile yetkili kişiler ile şirket sermayesinin % 10 veya daha fazlasına sahip gerçek kişilerin, affa uğramış olsalar dahi hırsızlık, güveni kötüye kullanma, dolandırıcılık, hileli iflas, kamu güvenine karşı suçlar, suç işlemek amacıyla örgüt kurma, ihaleye fesat karıştırma, edimin ifasına fesat karıştırma, zimmet, irtikap, zimmet veya irtikâp suçunun işlenmesine kasten göz yumma, rüşvet, iftira, suç uydurma, yalan tanıklık, yalan yere yemin, suç delillerini yok etme, gizleme veya değiştirme, muhafaza görevini kötüye kullanma suçları ile 5607 Sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu, mülga 4926 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu, mülga 1918 sayılı Kaçakçılığın Men ve Takibine Dair Kanun, 1567 Sayılı Türk Parasının Kıymetini Koruma Hakkında Kanun, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 359 uncu maddesinde (1/1/1999 tarihinden önceki dönem için aynı Kanunun 344 üncü maddesinin l-6 numaralı bentlerinde) belirtilen vergi kaçakçılığına ilişkin fiillerden mahkum olmamış/ceza almamış olmaları şarttır.
MADDE 7 – Aynı Yönetmeliğin 512 nci maddesinin birinci fıkrasında yer alan “kurulu” ibaresinden sonra gelmek üzere “başkanı ve” ibaresi, “şirketi” ibaresinden sonra gelmek üzere “gümrük ve dış ticaret işlemlerinde” ibaresi eklenmiş; ikinci fıkrasında yer alan “kurucular ile şirket müdürünün ve imza sirkülerindeki (A) grubu imzaya yetkililerin” ibaresi “ortaklar ile şirket müdürünün” olarak değiştirilmiştir.
Gümrük Yönetmeliğinin 513 üncü maddesinin birinci fıkrasının (eski) hali;
MADDE 513 – (1) Geçici depolama yeri açıp işletmek isteyen kişiler izin almak için ilgili gümrük müdürlüğüne bir dilekçe ile müracaat ederler. Dilekçeye, 512 inci maddede sayılan suçlardan mahkûm olunmadığına dair adli sicil belgesi, açılması talep edilen geçici depolama yerinin tam adresi, kira kontratosu veya tapu senedi, ticaret sicili gazetesi, imza sirküleri, resmi bir fen kurulundan onaylı plan veya kroki, geçici depolama yeri olarak açılmak istenilen yer; belediye sınırları içerisinde ise ilgili belediye başkanlığından alınacak İşyeri Açma ve Çalıştırma Ruhsatı, diğer yerlerde ise ilgili yerden (valilikler ya da konusu ile ilgili yetkili bakanlık veya kuruluş) alınacak İşyeri Açma ve Çalıştırma Ruhsatı veya buna karşılık gelen belge ile geçici depolama yerinin yangın söndürme ve ışıklandırma sistemini de gösterir içten ve dıştan çok yönlü, ilgili gümrük idaresince tasdikli fotoğrafları, vergi mükellefiyet belgesi, yangına karşı gerekli tedbirlerin alındığını gösteren ilgili belediyeden temin edilecek belge ve ek-79’da yer alan taahhütname eklenir. Söz konusu belgelerin noter tasdikli olması gerekir. Bu belgelerin asıllarının gümrük idaresine gösterilmesi halinde noter tasdiği aranmaz. Gümrük idareleri bu belgeler yanında gerekli gördüğü sair belgeleri de isteyebilir.
Gümrük Yönetmeliğinin 513 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (eski) hali;
(3) İkinci fıkranın (b) bendinde belirtilen yerler dışında geçici depolama yeri açma talepleri ile ilgili olarak, mevcut geçici depolama yerlerinin fiziksel olarak ihtiyacı karşılamadığı ve ekonomik yönden ihtiyaç bulunduğu gibi durumların gümrük idaresi ve ilgili kamu kurumlarınca bildirilmesini müteakip Bakanlıkça yapılacak değerlendirme sonucunda ön izin verilebilir. Ön izin başvuruları, dilekçe, ekonomik yönden ihtiyaç olduğuna dair görüş, Ticaret Sicil Gazetesi ve imza sirküleri ile birlikte ilgili gümrük müdürlüğüne yapılır.
Gümrük Yönetmeliğinin 513 üncü maddesinin beşinci fıkrasının (eski) hali;
(5) Kamu kurum veya kuruluşlarının geçici depolama yeri açma ve işletme taleplerinde birinci fıkrada belirtilen adli sicil belgesi, ticaret sicil gazetesi ve imza sirküleri aranmaz. Bunların görev alanı itibariyle faaliyette bulundukları yerlerdeki geçici depolama yeri açma ve işletme taleplerinde, ayrıca iş yeri açma veya çalıştırma ruhsatı veya bunun yerine geçen belge aranmaz
Gümrük Yönetmeliğinin 514 üncü maddesi başlığı ile birlikte (eski) hali;
Geçici depolama yeri işletmelerinin gümrüğe karşı sorumlulukları
MADDE 514- (1) Geçici depolama yerlerinde bulunan eşyanın geçerli veya zorlayıcı nedenler dışında ziyanından, hasara uğramasından veya değiştirilmesinden doğan mali sorumluluk işleticilere aittir. Bu sorumluluk söz konusu eşyaya ait gümrük vergileri ile Kanunun 236 ncı maddesindeki cezaların gümrük idaresine ödenmesini de kapsar. Sorumlular hakkında duruma göre ayrıca 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu hükümleri uyarınca işlem yapılır.
Gümrük Yönetmeliğinin 515 inci maddesi başlığı ile birlikte (eski) hali;
Geçici depolama yeri kayıtları
MADDE 515- (1) Eşyanın geçici depolama yerine giriş ve çıkışına ilişkin kayıtlar bilgisayar ortamında üretilir.
Gümrük Yönetmeliğinin 518 inci maddesinin (eski) hali;
MADDE 518-(1) Antrepo açma izni almak üzere başvuracak gerçek ve tüzel kişiler, yatırım yapmadan önce, antreponun açılacağı bölgede bulunan ticaret odası veya ticaret ve sanayi odasına başvurarak bölgenin iç ve dış ticaret hacmine göre ekonomik yönden ihtiyaç olduğunu belirten yazılı görüş alır. Akaryakıt antrepoları hariç olmak üzere, özel antrepolar için ilgili oda görüşü aranmaz.
(2) Dilekçe ekinde ilgili oda görüşü, Ticaret Sicili Gazetesi ve imza sirküleri ile birlikte ilgili gümrük ve ticaret bölge müdürlüğüne başvurulur. Bölge müdürlüğü, gümrük gözetimi ve denetimini olumsuz etkileyecek bir durumun olup olmadığı, antrepo açılmasına ekonomik yönden ihtiyaç bulunup bulunmadığı ve yatırım yapılacak yere eşya sevkiyatının gümrük denetimi altında güvenli bir şekilde yapılıp yapılamayacağı hususlarına ilişkin görüşleri ile birlikte talebi Bakanlığa intikal ettirir.
(3) Yatırım izni talepleri, talepte bulunulan yerdeki mevcut antrepo miktar ve hacmi de dikkate alınarak Bakanlıkça sonuçlandırılır.
(4) Akaryakıt antreposu olarak işletilmek istenen tanklarda, Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu tarafından depolama lisansı düzenlenen akaryakıt ile depolama lisansı düzenlenmeyen transit akaryakıtın aynı izin kapsamında depolanmasına yönelik yatırım izin talepleri değerlendirmeye alınmaz. İkinci fıkrada belirtilen dilekçede, yatırım talebinin, depolama lisansı veya transit akaryakıt depolanmasından hangisine yönelik olduğu belirtilir.
(5) Antrepo açma ve işletme yatırım izni, izin ve devir başvuruları, 519 uncu maddenin birinci fıkrasının (c) bendinde sayılan fiillere ilişkin gümrük idaresince sürdürülen suistimal, yolsuzluk veya kaçakçılık kapsamında bir inceleme veya araştırmaya rastlanılması halinde inceleme veya araştırma sonuçlanıncaya kadar reddedilir.
Gümrük Yönetmeliğinin 519 uncu maddesinin birinci fıkrasının (eski) hali;
(1) Müsteşarlıkça antrepo açılmasına ekonomik yönden ihtiyaç bulunduğunun anlaşılması halinde; kamu kuruluşlarına veya belediyelere veya Türkiye’de yerleşik gerçek ve tüzel kişilere 520 ile 521 inci madde hükümlerine ilave olarak aşağıdaki koşullarla antrepo açma ve işletme izni verilebilir.
a) Genel antrepo açma izni yalnızca kamu kuruluşları ve belediyeler ile 6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu hükümlerine göre kurulmuş, asgari iki yıldır faaliyette bulunan ve ödenmiş sermayesi;
1) Gelişmiş yöre kapsamındakiler için 1.000.000 TL,
2) Normal yöre kapsamındaki iller için 350.000 TL,
3) Kalkınmada öncelikli yöre kapsamındaki iller için 150.000 TL,
olan anonim ve limited şirketlere verilebilir. Ödenmiş sermaye tutarları her yıl Maliye Bakanlığınca belirlenen ve ilan olunan yeniden değerleme oranında artırılır.
b) Anonim ve limited şirketlerde unvan değişikliği veya şirket birleşmeleri göz önünde bulundurulur.
(c) Antrepo açma izni almak üzere başvuracak gerçek kişilerin ve tüzel kişilerin yönetim kurulu üyeleri, şirketi temsile yetkili kişiler ile şirket sermayesinin % 10 veya daha fazlasına sahip gerçek kişilerin, affa uğramış olsalar dahi hırsızlık, güveni kötüye kullanma, dolandırıcılık, hileli iflas, kamu güvenine karşı işlenen suçlar, suç işlemek amacıyla örgüt kurma, ihaleye fesat karıştırma, edimin ifasına fesat karıştırma, zimmet, irtikap, zimmet veya irtikâp suçunun işlenmesine kasten göz yumma, rüşvet, iftira, suç uydurma, yalan tanıklık, yalan yere yemin, suç delillerini yok etme, gizleme veya değiştirme, muhafaza görevini kötüye kullanma suçları ile 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu, mülga 4926 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu, mülga 1918 sayılı Kaçakçılığın Men ve Takibine Dair Kanun, 1567 sayılı Türk Parasının Kıymetini Koruma Hakkında Kanun, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 359 uncu maddesinde (1/1/1999 tarihinden önceki dönem için aynı Kanunun 344 üncü maddesinin l-6 numaralı bentlerinde) belirtilen vergi kaçakçılığına ilişkin fiillerden mahkum olmamış/ceza almamış olmaları şarttır.
ç) Limited şirketlerde ortaklar ile şirket müdürünün (c) bendinde belirtilen suçları işlememiş olmaları şarttır.
d) Şirketin yönetim kurulu üyeleri ile sermayesinin % 10 veya daha fazlasına sahip ortaklar arasında yurt dışında ikamet eden yabancı şahısların (c) bendinde sayılan suçları işlememiş olduklarına dair yazılı beyanlarına itibar edilir.
e) Kanunun 80 inci maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendinin uygulanmasında, gümrük idaresi diğer hususların yanı sıra, antrepo tipini ve bunlara uygulanacak işlemleri de dikkate alır.
Gümrük Yönetmeliğinin 520 nci maddesinin (eski) hali;
MADDE 520- (1) Yatırım izni verilmiş olan A ve B tipi genel antrepo açmak ve işletmek isteyen ve yukarıda belirtilen şartları haiz tüzel kişilerin, aşağıda geçen belgelerle birlikte ilgili gümrük idarelerine müracaat etmeleri gerekir.
a) Tüm antrepoların işaretlendiği alanının belirtildiği resmi bir fen kurulundan onaylı plan veya kroki,
b) Antrepo bina ve eklentilerini içten ve dıştan, antrepo ve eklentilerini ise her bir cepheden bir bütün olarak ayrıntılı bir şekilde görüntüleyen ilgili gümrük müdürlüğünce onaylı fotoğraflar,
c) Antrepo olarak açılıp işletilecek yerin mülkiyetinin veya üzerindeki sınırlı ayni hakkın başvuru sahibine ait olduğunu belgeleyen onaylı tapu sicil örneği veya kira sözleşmelerinin aslı veya örnekleri,
ç) Antrepo olarak açılmak istenilen yer belediye sınırları içerisinde ise ilgili Belediye Başkanlığından alınacak İşyeri Açma ve Çalıştırma Ruhsatı; diğer yerlerde ise ilgili yerden (Valilikler ya da konusu ile ilgili yetkili Bakanlık veya Kuruluş) alınacak İşyeri Açma ve Çalıştırma Ruhsatı veya buna karşılık gelen belge ile yangın ve patlamalar için gerekli önlemler alındığına dair itfaiye raporu,
d) Noterden tasdikli İmza Sirküleri,
e) Antrepo olarak açılmak istenen tanklara ilişkin Türk Akreditasyon Kurumundan (TÜRKAK) veya Türk Akreditasyon Kurumu ile karşılıklı tanıma anlaşması bulunan akreditasyon kurumlarından akredite edilen şirketler veya Dış Ticaret Müsteşarlığı tarafından uluslararası gözetim şirketi statüsü verilen gözetim şirketleri tarafından hazırlanmış kalibrasyon cetveli,
f) Konulacak eşyanın yanıcı, parlayıcı, patlayıcı ve benzeri türden eşya olması halinde ek-80’deki, diğer eşyada ise ek-81’deki örneğe uygun taahhütname, (Kamu kuruluşları için taahhütname aranmaz)
g)…….yürürlükten kaldırılmıştır.
(ğ) İlgili Ticaret Sicili Gazetesi (tadiller dâhil) aslı veya örneği,
h)Yetkilendirilmiş gümrük müşaviri tarafından düzenlenen tespit raporu.
(2) Yatırım izni verilmiş olan C, D ve E tipi özel antrepo açmak isteyen ve birinci fıkrada belirtilen şartları haiz gerçek ve tüzel kişilerin, birinci fıkranın (a), (b), (c), (ç), (d), (e), (f), (ğ) ve (h) bentlerinde sayılan belgelerle birlikte ilgili gümrük idaresine müracaat etmeleri gerekir. C, D ve E tipi özel antrepo olarak açılmak istenilen yerin, işyerinin sınırları içerisinde bulunması halinde, İşyeri Açma ve Çalıştırma Ruhsatı veya buna karşılık gelen belge yeterli olup bu belgelerde antrepo veya depo ibaresinin aranması zorunlu değildir.
(3) Kamu kuruluşu veya belediyeler bu statülerine ilişkin belgeleri de ibraz ederler. Diğer gerçek ve tüzel kişiler ise, 519 uncu maddede belirtilen şartların varlığını kanıtlayan bilgi ve belgeler ile örneği Bakanlıkça belirlenecek bir taahhütnameyi ayrıca ibraz etmek zorundadır.
(4) Müdürlüklerce gerekli görülen hallerde ilave bilgi ve belge istenilebilir.
(5)…….yürürlükten kaldırılmıştır.
(6)…….yürürlükten kaldırılmıştır.
(7) Kamu kurum veya kuruluşlarının antrepo açma ve işletme taleplerinde adli sicil belgesi, ticaret sicil gazetesi ve imza sirküleri aranmaz. Bunların görev alanı itibariyle faaliyette bulundukları yerlerdeki antrepo açma ve işletme taleplerinde, ayrıca iş yeri açma veya çalıştırma ruhsatı veya bunun yerine geçen belge aranmaz.
Gümrük Yönetmeliğinin 521 inci maddesinin birinci fıkrasının (eski) hali;
MADDE 521- (1) İlgili gümrük müdürlüğü, söz konusu talebi antreponun 534 üncü maddede sayılan nitelikleri taşıyıp taşımadığı ve eşyanın güvenli bir şekilde muhafazasını sağlayacak durumda olup olmadığı ile mesafesinin genel antrepo olarak açılmak istenilen yerlere münhasır olmak üzere, mutat yolların izlenmesi kaydıyla gümrük müdürlüğüne en fazla 50 km. mesafede olması şartının sağlanıp sağlanmadığı hususlarındaki tespitlerini müteakip görüşleri ile birlikte bağlı olduğu bölge müdürlüğüne gönderir. Antrepo olarak açılmak istenen yerin, ilgili gümrük müdürlüğünün bağlı bulunduğu bölge müdürlüğünün görev ve sorumluluk alanı içerisinde bulunması esastır. Açılmak istenen genel antreponun adresi itibarıyla 50 km. mesafe içerisinde ilgili bölge müdürlüğünün görev ve sorumluluk alanında birden fazla yetkili gümrük müdürlüğü bulunması halinde, işletici bu gümrük müdürlüklerinden birini tercih edebilir. Bakanlıkça belirlenecek hallerde veya ilgili gümrük müdürlüğünün ihtisas gümrüğü uygulamasına tabi eşyanın serbest dolaşıma girişinde yetkili gümrük idaresi olması ve antrepoya sadece bu kapsamdaki eşyanın alınması, açılmak istenen antreponun ilgili gümrük müdürlüğüne en fazla 50 km. mesafede olması ve gümrük gözetim ve denetimini olumsuz etkileyecek bir durumun olmaması şartlarının bir arada sağlanması durumunda, bölge müdürlüğünün görev ve sorumluluk alanı dışında antrepo açılmasına ve bir gümrük müdürlüğü denetimindeki antreponun başka bir bölge müdürlüğü bağlantısı gümrük müdürlüğüne bağlanmasına izin verilebilir.
Gümrük Yönetmeliğinin 521 inci maddesinin ikinci fıkrasının (eski) hali;
(2) Görgü raporu; antrepo olarak açılmak ve işletilmek üzere hazırlanan yerin, eksiksiz olarak 534 üncü maddede yazılı şart ve nitelikleri taşıyıp taşımadığının ve eşyanın güvenli bir şekilde muhafazasını sağlayacak durumda olup olmadığının yetkilendirilmiş gümrük müşaviri tarafından yapılan tespitine ilişkin tüm bilgiler ile antreponun özelliğine göre bulunması öngörülen koşulları ve antrepo alanının tam adresini, akaryakıt antrepolarında 534 üncü maddenin birinci fıkrasının (k) bendinde yazılı bulunan şart ve nitelikleri taşıyıp taşımadığı hususlarını kapsar.
Gümrük Yönetmeliğinin 521 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (eski) hali;
(3) Antrepo açılış taleplerine ilişkin müracaatlar, yerinde incelemeler de yaptırılmak suretiyle ilgili antreponun fiziki yapısının bu Yönetmelikte belirtilen vasıf ve şartları haiz olup olmadığı hususu ile birlikte ekonomik gereklilik ve dış ticaret politikaları göz önünde bulundurularak Bakanlıkça sonuçlandırılır.
Gümrük Yönetmeliğinin 523 üncü maddesinin altıncı fıkrasının (eski) hali;
(6) Antreponun devrine ilişkin düzenlenen sözleşme ve devralmak isteyen kişiye ilişkin devir konusu antrepo için 519 ve 520 nci maddede bahsi geçen tüm şartların sağlandığını ispat eden belgelerin ilgili gümrük idaresine ibraz edilmesi zorunludur.
Gümrük Yönetmeliğinin 523 üncü maddesinin yedinci fıkrasının (eski) hali;
(7) Gümrük müdürlüğü tarafından, antreponun mevcut işletmecisinin taahhütlerini tamamen yerine getirip getirmediği incelenir ve görüş de belirtilmek suretiyle talep bölge müdürlüğüne intikal ettirilir. Antrepo devir talepleri, bölge müdürlüğünün görüşü ile birlikte Bakanlığa aktarılır ve Bakanlıkça sonuçlandırılır.
Gümrük Yönetmeliğinin 523 üncü maddesinin onuncu fıkrasının (eski) hali;
(10) Kapatılacak antrepolara yeniden eşya konmasına izin verilmez ve varsa buradaki eşya, her türlü masrafı antrepo sahiplerine ait olmak üzere en geç altı ay içerisinde gümrük idaresince gösterilen diğer antrepolara nakil veya yabancı memleketlere ihraç olunur ya da Kanunun 74 üncü maddesi çerçevesinde serbest dolaşıma sokulur. Bu işlemler tamamlanıncaya kadar antrepo işleticisi ve/veya kullanıcısının taahhüt ve sorumluluğu devam eder.
Gümrük Yönetmeliğinin 524 üncü maddesinin (eski) hali;
MADDE 524- (1) Antrepolarda yapılmak istenilen ve antrepo planında değişiklik yapılmasını gerektiren genişletme, daraltma, tadilat ve antreponun aynı gümrük idaresi denetiminde bulunan başka bir adrese taşınmasına ilişkin talepler ile akaryakıt antrepolarına ilişkin her türlü değişiklik talepleri, antreponun mevcut işletmecisinin taahhütlerini tamamen yerine getirip getirmediğinin incelenmesi neticesine göre gümrük müdürlüğünce görüş belirtilerek bölge müdürlüğüne intikal ettirilir. Söz konusu talepler bölge müdürlüğünün görüşü ile birlikte Bakanlığa aktarılır ve Bakanlıkça sonuçlandırılır.
(2) Birinci fıkra kapsamı dışında kalan ve antrepo planında değişiklik yapılmasını gerektirmeyen değişiklik talepleri, gümrük müdürlüğünce sonuçlandırılır ve bölge müdürlüğünce Bakanlığa bilgi verilir.
(3) Bu madde kapsamında yapılacak değişiklik; akaryakıt antrepolarında tank ilavesi ise 520 nci maddenin birinci fıkrasının (a), (b), (e), (f) ve (g) bentlerinde kayıtlı belgeler, antreponun başka bir adrese taşınması ise (a), (b), (c) ve (ç) bentlerinde kayıtlı belgeler, bunların dışında kalan bir değişiklik ise değişikliğin özelliğine göre gerekli görülen belgeler ibraz edilir ve her türlü değişiklik müracaatında yapılacak değişikliğe ilişkin bütün ayrıntılar dilekçesinde belirtilir.
(4) Bu madde uyarınca, antrepolarda yapılacak değişikliklerle ilgili olarak yetkilendirilmiş gümrük müşavirince tespit raporu düzenlenir. Birinci fıkrada yer alan işlemlere ilişkin tespit raporları Bakanlığa (Tasfiye Hizmetleri Genel Müdürlüğü) gönderilir.
Gümrük Yönetmeliğinin 534 üncü maddesinin birinci fıkrasının (eski) hali;
MADDE 534- (1) Genel ve özel antrepo olarak kullanılacak kapalı ve/veya açık alanlarda Bakanlıkça aşağıdaki nitelik ve şartlar aranır. Ancak, antreponun özelliği nedeniyle veya antrepoya konacak eşyanın özel nitelik taşıması halinde bu şartların bir kısmı veya tümü aranmayabilir.
a) Belirli bir tipte açılıp işletilmesi uygun bulunan bir antrepoda, yalnızca o antrepo tipine münhasır işlemlerin gerçekleştirilmesi,
b) Eşyanın iyi saklanmasına, yangından korunmasına ve çağdaş tekniğe uygun yangın söndürme düzenine sahip bulunması,
c) Gümrük idaresince kabul edilen giriş ve çıkış kapılarından başka bütün kapı ve menfezlerin eşya çıkarılmasına uygun olmayacak şekilde kapatılmış olması ve antrepo olarak kullanılacak kapalı ve/veya açık alanların birbiri ile doğrudan irtibatının bulunması,
ç) Antrepo olarak kullanılan alanların hazine haklarının korunmasını sağlamak üzere yetkili gümrük memurlarınca içeriden ve dışarıdan kontrolünün kolaylıkla yapılmasına elverişli olması,
d) Eşyanın yüklemesini ve boşaltmasını zorlaştırıcı konumda olmaması,
e) Antrepo kapalı alanlarının etrafını çeviren ve antrepo alanından sayılmayan üstü açık sahaların, sadece kapalı yerlere alınamayan, hava muhalefetinde zarar görmeyecek ağır ve hacimli eşyanın konulması kaydıyla kullanılmasının talep edilmesi halinde, bu alanların etrafı içeriden dışarıya eşya çıkarılmasına imkan vermeyecek şekilde yüksek duvar veya kalın parmaklıklarla çevrilmiş olması,
f) Deniz kenarında, demiryolu hattı üzerinde veya hava taşıtlarının kalktıkları veya indikleri meydan veya limanlarda, eşya taşıyan araçların geçeceği yolların, kapıların giriş çıkış bakımından elverişli olduğu yerlerde bulunması,
g)Eşyanın antrepo içinde kolaylıkla ve emniyetle nakli, istifi, tartılması, ölçülmesi gibi hizmetlerin yapılmasına ve taşıtlara yükletilmesine ve bunlardan boşaltılmasına yarayan gerekli teknik donanım, alet ve cihazlarla donatılmış olması ve gerekli aydınlatma düzenine sahip bulunması,
ğ) Elleçleme ve/veya işleme faaliyetlerinin yapılacağı antrepoların bu faaliyetlerin yapılması için gerekli donanıma sahip olması,
h) En az bir muayene yeri olması,
ı) Rezerveli eşyanın konulması için kapalı, çifte kilitli özel yerleri olması,
i) Ufak veya kıymetli eşyanın saklanması için, özel rafları ve kilitli dolap ve kasaları bulunması,
j) Antrepo alanı içerisinde gümrük personeli ile antrepo işletmesinin personelinin çalışma ve gözetimine elverişli özel büroları ve yerleri olması,
k) Özellik arz eden eşyanın depolandığı antrepolarda yukarıda yazılı olanlardan başka;
1) Yanıcı, parlayıcı, patlayıcı ve bir arada bulunmaları tehlike arz eden eşyanın konulacağı antrepoların ilgili oldukları fabrika sahası içinde veya meskun mahal dışında bulunması,
2) Tahsis edilecekleri eşya ve maddelerin özelliklerine göre iyi muhafazası ve tehlikelerinin önlenmesi bakımından gerekli teknik tesisler ve araçlar bulunması,
3) Araçlardan tank ve depolara ve buralardan araçlara sıvıların kolaylıkla ve emniyetle boşaltılmasına yarayan, gerekli teknik tesisatın oluşturulmuş olması,
4) Antrepodan dışarıya eşya çıkarılmasına imkan vermeyecek gerekli fiziki düzenlemelerin yapılmış olması,
5) Tankların su boşaltmaya mahsus ve bir kişinin içine girip temizlik yapmasına uygun bir deliği ile biri sıvının tanka girmesi, diğeri çıkması için iki ağzı ve tepelerinde üç ölçü deliği ve bu deliklerin yanına gitmeye yarayacak yatık düz basamaklı ve iki tarafı korkuluklu veya parmaklıklı bir merdiveni veya bir köprüsü bulunması, grup halindeki tankların üstlerinden birbirlerine aynı şekildeki köprü ile bağlanması,
6) Sıvıların tanklara sevkini veya tanklardan çıkarılmasını sağlayan boruların mümkünse toprak üstünde yahut üstü açık hendek içinde ve her tarafı kolaylıkla görülebilecek şekilde döşenmiş olması, bu boruların antrepo içindeki yollardan geçirilmesinin zorunlu olduğu hallerde üzerlerine konacak demir kapakları istenildiği zaman kolaylıkla açılıp, borular görülebilecek şekilde yapılması veya boruların geçtiği mahal itibariyle bunun çevre, güvenlik gibi nedenlerle mümkün bulunmaması halinde ise boruların detay krokisinin idareye verilmesi,
7) Boruların bir bakışta verici veya alıcı olduklarının anlaşılabilmesi için, ayrı ayrı renklere boyanmış veya işaretlenmiş olması ve üzerindeki vana musluklarının mühürle mühürlenebilecek şekilde yapılmış bulunması,
8) Tanklara alınan ve tanklardan çıkarılan ve içlerinde bulunan akaryakıtın miktarlarını daimi surette gösteren, gümrük idaresince bilgisayar ortamında gerekli gözetim ve denetimin yapılmasına elverişli elektronik ölçüm cihazları bulunması, ve bunların bilgisayar bağlantıları oluşturularak elektronik ortamda ilgili gümrük müdürlükleri ve başmüdürlüklerden gözetim yapılmasını ve antrepoda mevcut yakıt miktarının izlenmesini sağlayan bir sistemin kurulması,
9) Dökme olarak gelen kimyevi maddeler için serbest bölgeler veya gümrük idarelerine bağlı özel antrepo şeklinde açılan tankların içindeki maddelerin miktarını ölçmeye yarayan teknik kalibrasyon ölçüm imkanlarına sahip olması,
10) Gemilerden tanklara eşya alınmasında, farklı ürün tiplerinin ana giriş borusunda/borularında karışmasına imkan vermeyecek gerekli düzenlemelerin yapılmış olması,
11) Peşpeşe mal basma sistemi uygulanan antrepolarda, ana giriş borusundan/borularından tanklara eşyanın sevki için taşıtma merkezi (manifold) tesis edilmiş olması,
12) Ana giriş borusunda eşyanın akışını ve rengini görebilmek için ana borunun/boruların dağıtım merkezine yakın uygun bir yerinde cam gözetleyicisi (sight glass) bulunması,
13) Aynı borudaki eşyanın niteliğini tayin edebilmek için;
aa) Borunun uzunluğunun yüz metreden daha uzun olması halinde takriben yüz metre,
bb) Fiziki koşullar nedeniyle aynı borunun uzunluğunun yüz metreden kısa olması halinde borunun başlangıcı ile tanka bağlantı yeri arasında maksimum,
mesafede iki adet numune alma yeri bulunması,
14) Ağır mazotun (heavy fuel oil) konulduğu tankların ve boru hatlarındaki eşyanın donmasını önlemek ve sirkülasyonunu sağlamak amacıyla (serbantin) ısıtıcı bulunması,
15) Akaryakıt antrepo tanklarından gemilere, gemilerden de akaryakıt antrepo tanklarına tahliyesi için iskele veya platforma bağlı boru hattının olması,
(16) Boru hattıyla gelen akaryakıtın antrepo tanklarına alınması için doğrudan boru hattıyla antreponun bağlantısının olması;
17) Petrol Piyasası Lisans Yönetmeliğinin 4 üncü maddesinde akaryakıt olarak tanımlanan dökme eşyanın (sıvılaştırılmış petrol gazı dahil) akaryakıt antreposu veya tanklara alınması ile buralardan çıkışında kullanılan ana giriş ve çıkış boru hatlarına ek-81/A’da sayılan özelliklere sahip sayaç sisteminin kurulması,
l)Ek-81/B’de sayılan özelliklere sahip kamera sistemi bulunması
gerekir.
Gümrük Yönetmeliğinin 534 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (eski) hali;
(2) Birinci fıkranın (k) bendinin (5) numaralı alt bendinde yer alan tanka giriş ve çıkış boruları, teknik zorunluluk nedeniyle ve gümrük idaresince izlenebilir olması şartıyla birden fazla olabilir.
Gümrük Yönetmeliğinin 534 üncü maddesinin dördüncü fıkrasının (eski) hali;
(4) Yurtdışına transit edilecek eşyanın depolandığı akaryakıt antrepo tanklarının tesisteki diğer akaryakıt tanklarıyla bağlantısının bulunmaması gerekir.
Gümrük Yönetmeliğinin 534 üncü maddesinin üçüncü fıkrasının (eski) hali;
(3) Bakanlıkça verilen izin kapsamında karayolu veya demiryoluyla yapılan akaryakıt transiti ile hava taşıtlarına yakıt vermek üzere havalimanlarında açılacak antrepolar hariç olmak üzere serbest dolaşımda olmayan akaryakıtın tanklara alınması tamamen deniz yoluyla veya boru hattıyla yapılır. Deniz yoluyla gelen akaryakıtın iskele veya şamandıradan borularla tanklara iletilmesi gerekir.
Gümrük Yönetmeliğinin 534 üncü maddesinin beşinci fıkrasının (eski) hali;
(5) Ek-81/A ve ek-81/B’de yer alan ve asgari özellikleri belirtilen sayaç ve kameralara ilişkin teknolojik gelişmeler ile öngörülmeyen durumları inceleyerek sonuçlandırmaya Bakanlık (Tasfiye Hizmetleri Genel Müdürlüğü) yetkilidir.Bakanlıkça (Tasfiye Hizmetleri Genel Müdürlüğü) antrepo ile antrepoya alınan eşyanın özellikleri dikkate alınarak sadece antrepo sahası giriş ve çıkışına kamera sistemi kurulması istenebilir.
Gümrük Yönetmeliğinin 535 inci maddesinin (eski) hali;
Antrepo ve geçici depolama yeri açma ve işletme izin belgeleri ve harçların tahsili
MADDE 535- (1) 492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı (8) sayılı tarifede yazılı olan ve harca tabi bulunan antrepo ve geçici depolama yerleri açma izni belgelerine ilişkin harcın peşin olarak ödenmesi, harcın ödenmesini müteakip söz konusu belgenin düzenlenmesi gerekmektedir. Harç ödenmeden açma ve işletme izin belgesi verilmesi halinde, bu belgelere ilişkin harçlardan belgeleri veren memurlar mükellef ile müteselsilen sorumludurlar. Her yıl tahsil edilecek bu harçlar, antrepo veya geçici depolama yerlerinin bağlı bulunduğu vergi dairesince tahsil edilir.
(2) Açma ve işletme izin belgeleri ile açma izin belgelerinin verilmesi ve bu belgelere ait harçların tahsiline ilişkin olarak aşağıda belirtildiği şekilde işlem yapılır.
a) Antrepo ve geçici depolama yerlerine ilişkin izin yazısının gümrük idaresine intikal etmesini müteakip, harcın ödenmesi için, vergi dairesine bir yazı yazılır; aynı zamanda bu yazının bir örneği firma yetkilisine elden verilir.
b) Açma ve işletme harcının veya açma harcının tahsil edildiğine dair vergi dairesi makbuzunun veya yazısının ilgili tarafından yedi gün içinde gümrük müdürlüğüne ibrazı halinde, Açma ve İşletme İzin Belgesi veya Açma İzin Belgesi gümrük idaresince düzenlenerek ilgilisine verilir. Söz konusu belgeler bizzat gümrük müdürü veya vekili tarafından imzalanır.
c) Açma ve işletme harcı toplamı veya açma harcının tahsil edildiğine dair Vergi Dairesi makbuzu veya yazısının, Vergi Dairesine muhatap yazının ilgiliye verildiği tarihten itibaren yedi gün içinde gümrük müdürlüğüne ibraz edilmemesi halinde, bu sürenin bitiminden itibaren onbeş gün içinde bir müzekkere ile durumun aynı vergi dairesine bildirilmesi, ayrıca bu süre içinde ilgiliye gönderilecek yazıda söz konusu harcın yatırılması gerektiği, aksi takdirde verilen iznin iptal edileceği hususu bildirilir.
ç) Açma ve İşletme İzin Belgesinin ilgili bulunduğu antreponun veya geçici depolama yerinin görülebilir bir yerine asılacağı ilgilisine tebliğ edilir. Denetimler sırasında bu belgelerin yerinde bulunup bulunmadığına dikkat edilir.
d) Açma ve işletme harcı toplamı yatırılmadan izin belgesi düzenlenmeyerek ilgili olduğu yere eşya konulmasına izin verilmez.
e) Bu yerler kapatıldığında söz konusu belgeler geri alınarak dosyasında muhafaza edilir.
(3) Akaryakıt antrepoları ile ilgili olarak; Açma ve İşletme İzin Belgesinin düzenlenmesinden sonra, ancak antrepoya eşya alınmadan önce, kalibrasyon cetvellerinin hesaplanmasında esas alınan ölçüm yerlerini, Enerji Piyasası Düzenleme Kurumundan alınan depolama veya ihrakiye lisanslarında veya izin yazılarında belirtilen tanklara konulacak ürün cinslerini ve tank referans yüksekliklerini gösteren tank bilgilerinin yer aldığı plakaların veya etiketlerin tanka çıkış merdivenlerinin başlangıç ve bitiş noktalarına asılması ilgilisinden yazı ile istenir ve denetimler sırasında bunlar kontrol edilir.
(4) Açma ve işletme izin belgelerinin verildiği tarihi takip eden yıllarda da bu harçların tahsilini sağlamak amacıyla işleticilerin mükellefiyet kayıtlarının bulunduğu vergi dairesine bildirilir. Gümrük müdürlüklerince düzenlenen gümrük antreposu ve geçici depolama yerleri açma ve işletme izin belgelerinde, harca konu değişikliklerin, değişiklik tarihinden itibaren onbeş gün içerisinde ilgili Vergi Dairesi Başkanlığına veya Defterdarlığa bildirilmesi gerekir.
(5) Antrepolara veya geçici depolama yerlerine ilişkin yıllık harcın Ocak ayı sonuna kadar yatırıldığına ilişkin makbuzun gümrük idaresine ibraz edilmemesi halinde, bu antrepolara ve geçici depolama yerlerine eşya konulmasına izin verilmez.
(6) Antrepo ve geçici depolama yerlerinin gerek ilgilinin isteği, gerekse idarece re’sen kapatılması üzerine kapatma işleminin gerçekleşmesini müteakip ilgili vergi dairesine durum bir yazı ile bildirilir.
Gümrük Yönetmeliğinin 536 ncı maddesinin yedinci fıkrasının (eski) hali;
(7) Bu defterde;
a) Giriş sıra numarası ve tarihi,
b) Eşya diğer bir antrepodan geliyorsa, antrepoya ilk giriş tarihi,
c) Antrepo beyannamesinin sayı ve tarihi,
ç) Antrepo beyannamesinin 1, 31, 37 ve 38 no.lu kutularında yer alan bilgiler,
d) Taşıma belgesi ve özet beyan gibi diğer gümrük belgelerinin sayı ve tarihi,
e) Eşyayı getiren taşıt aracının adı, cinsi, seferi, kumpanyası,
f) Antrepodan çıkış tarihi,
g) Çıkan kaplar ve eşyanın cinsi,
ğ) Eşyanın çıkışında düzenlenen beyanname veya sair gümrük belgelerinin sayı ve tarihi,
h) Teminat tutarı,
ı) Antrepolar arası nakilde eşyanın izlenmesine yarayan (transit beyannamesi vb) belgelerin sayı ve tarihi,
i) Serbest dolaşımda bulunan eşyanın depolanması halinde bu eşyaya ilişkin bilgiler,
j) Eşyanın tabi tutulduğu elleçleme faaliyetlerine ilişkin bilgiler,
k) Eşyanın gümrük antrepolarından geçici çıkarılması halinde buna ilişkin bilgiler,
yer alır.
Gümrük Yönetmeliğinin 541 inci maddesinin birinci fıkrasının (eski) hali;
(1) Akaryakıt antrepoları, 17/6/2004 tarihli ve 25495 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Petrol Piyasası Lisans Yönetmeliğinin 4 üncü maddesinde petrol ve akaryakıt olarak tanımlanan eşyanın dökme veya kaplı olarak konulmasına özgü genel veya özel antrepolardır. Akaryakıt konulan antrepoların mal tahmil ve tahliyesinde kullanılan boru hatları da antreponun mütemmim cüzü sayılır. Antrepo izninde antrepo tipi de gösterilir. Sıvılaştırılmış petrol gazlarının (LPG) depolandığı antrepolar, akaryakıt antreposu olarak kabul edilir. Akaryakıt antreposu tanklarına konulan yurtdışına transit edilecek eşyanın transit rejimi dışında bir gümrük rejimine tabi tutulmasına ve transit rejimi dışında bir gümrük rejimine tabi tutulmak üzere başka akaryakıt antreposu tanklarına aktarılmasına izin verilmez.
Gümrük Yönetmeliğinin 542 nci maddesinin birinci fıkrasının (eski) hali;
MADDE 542- (1) Dökme gelen sıvılar tanklara konulur. Tanklara konulan sıvıların ölçümlerinin uygun yöntem ve cihazlarla yapılması esastır. Ancak, Petrol Piyasası Lisans Yönetmeliğinin 4 üncü maddesinde akaryakıt olarak tanımlanan dökme eşyanın (sıvılaştırılmış petrol gazı dahil) akaryakıt antreposu tanklarına alınmasından önce ve yurtdışına transit edilecek bu eşyanın tanklardan çıkışında 534 üncü maddenin birinci fıkrasının (k) bendinin (17) numaralı alt bendinde belirtilen sayaçlar ile ölçüm yapılır. Yurtdışına transit edilecek olması durumu hariç olmak üzere, Bakanlıkça belirlenecek hallerde bu eşya, sayaç sistemi ile ölçümünün yapılması koşuluyla antrepoya alınmaksızın doğrudan başka bir gümrük rejimine tabi tutulabilir.
Gümrük Yönetmeliğinin 542 nci maddesinin altıncı fıkrasının (e) bendinin (eski) hali;
e) 17/6/2004 tarihli ve 25495 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Petrol Piyasası Lisans Yönetmeliğinin 4 üncü maddesinde akaryakıt olarak sayılan ürünlerin bulunduğu tankların dışındaki tanklarla ilgili olarak, (c) ve (ç) bentleri hükümleri uygulanmaz. Kanunun 176 ncı maddesinin ikinci fıkrasında belirtildiği şekilde işlem görecek akaryakıtların konulduğu antrepolarda (c) bendi hükümleri uygulanmaz
Gümrük Yönetmeliğinin 542 nci maddesinin sekizinci fıkrasının (eski) hali;
(8) Petrol Piyasası Lisans Yönetmeliğinin 4 üncü maddesinde akaryakıt olarak tanımlanan dökme eşyanın (sıvılaştırılmış petrol gazı dahil) miktarının tespitinde, sayaç ile yapılan ölçümler dikkate alınır.
Gümrük Yönetmeliğinin 553 üncü maddesi başlığı ile birlikte (eski) hali;
Her geçici depolama yeri ve antrepo için ayrı bir klasör açılması
MADDE 553- (1) Gümrük idarelerinin gözetim ve denetimi altında bulunan her antrepo ve geçici depolama yeri için bu idarelerde ayrı bir dosya açılır. Bu dosyalarda antrepo izinleri, bu konularda yapılan yazışmalar, antrepoların kapatılmasına ilişkin yazılar ve benzeri belgeler muhafaza edilir. Antrepolar ve geçici depolama yerleri kapatılsa dahi, bu belgeler kapanış tarihinden itibaren beş yıl süre ile saklanır.
Gümrük Yönetmeliğinin 48 nolu ekinin (eski) hali;
EK 48
Gümrük Yönetmeliğinin 49 nolu ekinin (eski) hali;
EK 49
Gümrük Yönetmeliğinin 50 nolu ekinin (eski) hali;
EK 50
Gümrük Yönetmeliğinin 51 nolu ekinin (eski) hali;
EK 51
Gümrük Yönetmeliğinin 52 nolu ekinin (eski) hali;
EK 52 ……..yürürlükten kaldırılmıştır.
Gümrük Yönetmeliğinin 80 nolu ekinin (eski) hali;
EK 80
Gümrük Yönetmeliğinin 81 nolu ekinin (eski) hali;
EK 81
Gümrük Yönetmeliğinin 81/A ve 81/B nolu eklerinin (eski) hali;
Gümrük Yönetmeliğinin 33 nolu ekinin (eski) hali;
EK 33
Gümrük Yönetmeliğinin 34 nolu ekinin (eski) hali;
EK 34
Gümrük Yönetmeliğinin 35 nolu ekinin (eski) hali;
EK 35
Gümrük Yönetmeliğinin 36 nolu ekinin (eski) hali;
EK 36
Gümrük Yönetmeliğinin 37 nolu ekinin (eski) hali;
EK 37
Gümrük Yönetmeliğinin 38 nolu ekinin (eski) hali;
EK 38
Gümrük Yönetmeliğinin 39 nolu ekinin (eski) hali;
EK 39
Gümrük Yönetmeliğinin 40 nolu ekinin (eski) hali;
EK 40
Gümrük Yönetmeliğinin 41 nolu ekinin (eski) hali;
EK 41
Gümrük Yönetmeliğinin 42 nolu ekinin (eski) hali;
EK 42
Gümrük Yönetmeliğinin 43 nolu ekinin (eski) hali;
EK 43
Gümrük Yönetmeliğinin 44 nolu ekinin (eski) hali;
EK 44
Gümrük Yönetmeliğinin 45 nolu ekinin (eski) hali;
EK 45
Gümrük Yönetmeliğinin 46 nolu ekinin (eski) hali;
EK 46 ……..yürürlükten kaldırılmıştır.
Gümrük Yönetmeliğinin 47 nolu ekinin (eski) hali;
EK 47
Gümrük Yönetmeliğinin 47.1 nolu ekinin (eski) hali;
EK 47.1
Gümrük Yönetmeliğinin 47.2 nolu ekinin (eski) hali;
EK 47.2
Gümrük Yönetmeliğinin 47.3 nolu ekinin (eski) hali;
EK 47.3
Gümrük Yönetmeliğinin 47.4 nolu ekinin (eski) hali;
EK 47.4
Gümrük Yönetmeliğinin 47.5 nolu ekinin (eski) hali;
EK 47.5
Gümrük Yönetmeliğinin 82 numaralı ekinin 14, 16 ve 36 ncı satırlarırının (eski) hali;
| 14 | Transit beyannamesi kapsamında sevk edilen eşyanın varış gümrüğünde yapılan muayenesinde cins ve nevinin aynı miktarında fazlalık çıkması. |
| 16 | İhracat işlemleri tamamlanmış transit eşyasının varış gümrük idaresinde yapılan muayenesinde miktar ve cinsinde %10’un altında kalan farklılık bulunması. |
| 36 | TIR araçlarının denetim ve kontrollerinin sağlanması amacıyla TIR güzergâhı üzerinde belirlenen TIR denetleme ve konaklama noktalarına uğramamaları. |
Uzmanlarımız Tarafından Hazırlanan Bu Çalışmalarda Verilen Bilgilerden Dolayı Şirketimizin Yasal Sorumluluğu Bulunmamaktadır. Belirli Bir Konuya İlişkin Olarak İlgili Danışmana Başvurulması Tavsiye Edilmektedir.
