İçindekiler
- BİRİNCİ BÖLÜM
- İKİNCİ BÖLÜM
- ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
- Zarara İlişkin Belirlemeler
- İthalatın hacmi ve gelişimi
- Genel ithalatın gelişimi ve fiyatları
- Soruşturma konusu ithalatın gelişimi ve fiyatları
- Üçüncü ülkelerden gerçekleştirilen ithalat
- Türkiye toplam benzer mal tüketimi ve pazar payları
- Fiyat kırılması
- Yerli üretim dalının ekonomik göstergeleri
- Ekonomik göstergelerin değerlendirilmesi
- Zarara İlişkin Belirlemeler
- DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
- BEŞİNCİ BÖLÜM
11.07.2014 Tarihli 29057 Sayılı Resmi Gazete
TEBLİĞ
Ekonomi Bakanlığından:
İTHALATTA HAKSIZ REKABETİN ÖNLENMESİNE İLİŞKİN TEBLİĞ (TEBLİĞ NO: 2014/16)
BİRİNCİ BÖLÜM
Genel Bilgi ve İşlemler
Soruşturma
MADDE 1 – (1) 30/10/1999 tarihli ve 23861 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan İthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesi Hakkında Yönetmeliğin 20 nci maddesinin üçüncü fıkrası çerçevesinde Türk Demir Döküm Fabrikaları Anonim Şirketi (DemirDöküm A.Ş) tarafından sunulan ve diğer yerli üreticiler Baymak Makine Sanayi ve Ticaret A.Ş. (Baymak A.Ş) ile Emas Makina Sanayi A.Ş. (Emas A.Ş) tarafından desteklenen başvuru, İthalatta Haksız Rekabeti Değerlendirme Kurulu (Kurul) tarafından değerlendirilmiş ve 8419.11.00.00.00 Gümrük Tarife İstatistik Pozisyonu (GTİP) altında sınıflandırılan Çin Halk Cumhuriyeti (ÇHC) menşeli “Gazla Çalışan Anında Su Isıtıcıları” ürününe yönelik damping soruşturması başlatılmıştır.
Kapsam
MADDE 2 – (1) 5/5/2013 tarihli ve 28638 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 2013/9 sayılı İthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesine İlişkin Tebliğ (2013/9 sayılı Tebliğ) vasıtasıyla başlatılan söz konusu soruşturma T.C. Ekonomi Bakanlığı (Bakanlık) İthalat Genel Müdürlüğü (Genel Müdürlük) tarafından tamamlanmıştır.
(2) Bu Tebliğ, 14/6/1989 tarihli ve 3577 sayılı İthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesi Hakkında Kanun (Kanun), 20/10/1999 tarihli ve 99/13482 sayılı İthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesi Hakkında Karar (Karar) ile 30/10/1999 tarihli ve 23861 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan İthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesi Hakkında Yönetmelik (Yönetmelik) hükümleri çerçevesinde yürütülen damping soruşturması sonuçlarını içermektedir.
Soruşturma ve zarar belirleme dönemleri
MADDE 3 – (1) Damping belirlemesi için 1/1/2012-31/12/2012 tarihleri arası soruşturma dönemi (SD) olarak kabul edilmiştir. Zarar belirlemelerinde ise veri toplama ve analiz için 1/1/2010-31/12/2012 arasındaki dönem esas alınmıştır.
İlgili tarafların bilgilendirilmesi, dinlenmesi ve bilgilerin değerlendirilmesi
MADDE 4 – (1) Soruşturma açılmasını müteakip, söz konusu ürünün Bakanlık tarafından tespit edilebilen ithalatçılarına, ÇHC’de tespit edilebilen üretici ve/veya ihracatçılarına ve ÇHC Büyükelçiliği’ne soruşturma açılış tebliği, şikâyetin gizli olmayan özeti ve soru formlarına ilişkin bildirimler gönderilmiştir.
(2) Anılan muhataplara soru formunu yanıtlamaları için posta süresi dahil 37 gün süre tanınmıştır. İthalatçıların ve ÇHC’de bulunan üretici ve/veya ihracatçıların süre uzatımı yönündeki makul talepleri karşılanmıştır.
(3) Yerli üreticiler soruşturma süresi boyunca Bakanlık ile işbirliği içinde olmuş ve gerektiğinde talep edilen ilave bilgi ve belgeleri temin etmiştir.
(4) Soruşturma konusu ürünün ithalatını yaptığı tespit edilen ve kendilerine soru formu gönderilen 13 firmadan dokuz ithalatçı firma soru formunu öngörülen süreler dahilinde yanıtlamıştır.
(5) ÇHC’de tespit edilebilen 12 üretici/ihracatçı firmadan ise dört üretici-ihracatçı firma soru formlarına süre uzatımlarını da içeren süre kısıtları dahilinde cevap vermiştir.
(6) Firmalardan alınan ilk cevap incelenmesi neticesinde tespit edilen eksiklikler firmalara bildirilmiştir. Firmalar eksikliklere ilişkin yanıtlarını göndermişlerdir.
(7) Soruşturma boyunca ilgili taraflardan alınan yanıtlardaki nesnel, makul ve kanıtlanabilir görüşler, bu Tebliğin ilgili kısımlarında değerlendirilmiştir.
Başvuru sahibi firmaların yerli üretim dalını temsil yeteneği
MADDE 5 – (1) Yönetmeliğin 18 inci ve 20 nci maddeleri dairesinde gerçekleştirilen inceleme kapsamında DemirDöküm A.Ş. firmasının soruşturma konusu ürünün 2012 yılı Türkiye toplam üretimi dikkate alındığında üretimin %55’inden fazlasını gerçekleştirdiği tespit edilmiştir. Şikayeti destekleyen Baymak A.Ş ve Emas A.Ş. firmalarının ise 2012 yılı Türkiye toplam üretimi içindeki paylarının toplamının %40 seviyesinin altında olmadığı saptanmıştır.
(2) Bu itibarla Yönetmeliğin 20 nci maddesinin üçüncü fıkrası hükmünce bahse konu firmaların şikayetin yerli üretim dalı adına yapıldığına kanaat getirilebilmesi için sağlanması gereken asgari temsil koşullarını sağladıkları görülmüştür.
(3) Soruşturma konusu ürünün ithalatçıları ve Çin Halk Cumhuriyeti Makine ve Elektronik Ürünleri İthalat ve İhracatı Ticaret Odası (CCCME) tarafından sunulan görüşlerde yerli üretimi oluşturan firmalardan DemirDöküm A.Ş’nin ürünü oluşturan bileşenlerinin çoğunu yurtdışından ithal ettiği ve Türkiye’de sadece montaj faaliyeti yürüttüğü ve bu nedenle anılan firmanın “yerli üretici” olarak değerlendirilmesinin mümkün olmadığı iddia edilmiştir. Anılan yerli üretici nezdinde gerçekleştirilen yerinde doğrulama sırasında söz konusu iddialara ilişkin gerek fiili üretim safhasındaki aşamalar gerekse muhasebe kayıtları incelenmiştir.
(4) Gerçekleştirilen inceleme çerçevesinde DemirDöküm A.Ş.’nin gerek ürünün bileşenlerinin üretimi gerekse sarf edilen işçilik ve katlanılan maliyetler temelinde ürünün imalatında esaslı nitelikte faaliyet gösterdiğine, firmanın ürünün bazı bileşenlerini yurtdışından ithal etmesinin günümüzde ticari hayatın bir gerekliliği olduğuna, firmanın sadece montaj gerçekleştiren bir nitelik arz etmediğine ve son tahlilde firmanın bazı bileşenleri ithal etmesinin yerli üretici vasfına halel getirmediğine kanaat getirilmiştir.
(5) İşbu tespit dairesinde ve birinci fıkradaki açıklamalar çerçevesinde 2012 yılı itibariyle benzer üründe Türkiye toplam üretiminin en az %55’ini gerçekleştiren DemirDöküm A.Ş. firmasının tek başına, Yönetmeliğin 18 inci maddesinin birinci fıkrası çerçevesinde yerli üretim dalını oluşturduğu tespit edildiğinden bu firma bu tebliğin ilgili bölümlerinde “yerli üretim dalı” olarak anılacaktır.
Yerinde doğrulama
MADDE 6 – (1) Yönetmeliğin 21 inci maddesi çerçevesinde yerli üretim dalının Bozüyük/Bilecik’te bulunan idari birimlerinde ve üretim tesislerinde yerinde doğrulama gerçekleştirilmiştir.
Soruşturma konusu ürün ve benzer ürün
MADDE 7 – (1) Soruşturma konusu ürün, 8419.11.00.00.00 GTİP’i altında yer alan “Gazla Çalışan Anında Su Isıtıcıları”dır (Gazlı Su Isıtıcıları).
(2) Cihaz, şofben gazı (doğalgaz veya LPG) ve suyu kontrol eden bir valf sistemi, gazı yakan bir brülör, ısıyı cihaz içinde dolaşan suya transfer eden eşanjör, yanmış gazı transfer eden davlumbaz veya fanlı atık sisteminden oluşmaktadır. Çelik gövdeyle kapatılan cihaz, gövdede bulunan kontrol sistemiyle yönetilmektedir.
(3) Gazlı Su Isıtıcıları teknik nitelik olarak “Hermetik” ve “Bacalı” olarak ikiye ayrılmaktadır. Bacalı şofbenler taze havayı ortamdan almakta ve atık gazı doğal çekiş yolları ile bacadan atmosfere atarken; hermetik cihazlar, taze havayı ortamdan bağımsız olarak boru vasıtasıyla dış ortamdan almakta ve yine başka bir boru ile ve fan desteği ile atık gazı atmaktadır.
(4) 2/11/1985 tarihli ve 18916 mükerrer sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Planlı Alanlar Tip İmar Yönetmeliğinin 47 nci maddesi uyarınca on katın üzerindeki binalarda müşterek baca sistemi olmasına karşın hermetik cihaz kullanılması zorunlu olduğundan Türkiye piyasası için üretilen ve satılan ürün tipi hermetik cihazlar üzerinde yoğunlaşmaktadır. Öte yandan soruşturma konusu ürüne ait GTİP ve karşılığı eşya tanımında gazlı su ısıtıcıları “hermetik” ve “bacalı” olarak ayrılmadığından soruşturma her iki ürün tipine yönelik yürütülmüş ve tamamlanmıştır.
(5) Soruşturma konusu ürünün ÇHC’de yerleşik üretici ve/veya ihracatçıları ve ithalatçıları ile CCCME tarafından verilen görüşlerde yerli üretim dalı tarafından üretilen gazlı su ısıtıcılarının ÇHC’den ithal edilen ürünlerden farklı olduğu iddia edilmiştir.
(6) Sunulan görüşler çerçevesinde yerli üretim tarafından imal edilen ürünlerin hacmen daha büyük olduğu; yerli üretimin münhasıran dakikada 11 ve 14 litre su ısıtma kabiliyetine sahip ürünler imal ettiği; teknik farklılık olarak ÇHC menşeli ürünlerin daha ince olduğu ve donma emniyetine sahip olduğu; yerli üretimin kendi bayileri vasıtasıyla ürünü pazarladığı bu çerçevede dağıtım kanallarının farklılık arz ettiği ifade edilmiştir.
(7) Gerek dosya üzerinde yapılan inceleme gerekse yerli üretim nezdinde gerçekleştirilen yerinde inceleme esnasında tespit edilen ürünün imalatına ilişkin hususlar birlikte değerlendirildiğinde, ÇHC menşeli soruşturma konusu ürün ile yerli üretim tarafından imal edilen ürün arasında yapısal kompozisyon; kullanılan parçaların işlevleri; nihai kullanım amacı ve tüketici algılaması bakımından farklılık bulunmadığı görülmüştür.
(8) ÇHC’den ithal edilen ürünün yerli üretim dalının ürünüyle doğrudan rekabet içinde bulunduğu da sabit olduğundan yerli üretim dalı tarafından imal edilen ürünün Yönetmeliğin 4 üncü maddesi çerçevesinde benzer ürün olarak kabul edilebileceği anlaşılmıştır.
İKİNCİ BÖLÜM
Dampinge İlişkin Belirlemeler
Genel
MADDE 8 – (1) Damping belirlemesi için 1/1/2012-31/12/2012 tarihleri arası soruşturma dönemi olarak kabul edilmiştir.
Piyasa ekonomisi iddiasına ilişkin değerlendirmeler
MADDE 9 – (1) Yönetmeliğin Ek 1’inci maddesi hükmü uyarınca, piyasa ekonomisi uygulamayan ülkelerden yapılan ithalata yönelik damping soruşturmalarında, ilgili ülkedeki soruşturmaya tabi üreticilerin soruşturma konusu ürünün üretiminde ve satışında bahse konu maddede belirtilen ölçütler çerçevesinde piyasa ekonomisi koşullarının geçerli olduğunu yeterli delillerle göstermesi halinde bu üreticiler için normal değerin tespitinde Yönetmeliğin 5 inci maddesi; aksi durumda ise Yönetmeliğin 7 nci maddesi uygulanmaktadır.
(2) Üretici/ihracatçı soru formuna cevap veren Ariston Thermo China Co.Ltd (Ariston China), Zhongshan Vatti Gas Appliances Stock Co.Ltd. (Zhaongshan Vatti) ve Guangdong Macro Gas Appliances (Guangdong Macro) firmaları pazar ekonomisi şartlarında faaliyet göstermediklerini ve fakat soruşturma döneminde Türkiye’ye gerçekleştirdikleri ihracatın miktar ve değerleri dikkate alınarak kendileri için bireysel damping marjı hesaplanmasını talep etmişlerdir.
(3) Üretici/ihracatçı soru formunu cevaplayan dördüncü ve son firma olan Guangdong Vanward New Electric Co.Ltd (Guangdong Vanward) ise pazar ekonomisi şartları içinde faaliyet gösterdiğini iddia ederek damping marjına temel olacak normal değer hesabının bu husus dikkate alınarak gerçekleştirilmesini talep etmiştir.
(4) Guangdong Vanward firması tarafından sunulan evrak kapsamında öncelikle ÇHC’de meri olduğu anlaşılan Ticaret Kanunu, Ortak Teşebbüslere İlişkin Kanun, İş Kanunu, Eşya Kanunu, İflas Kanunu ve Muhasebe Kanunu incelenmiştir.
(5) Gerçekleştirilen inceleme kapsamında;
a) 31/10/1999tarihli Muhasebe Kanununun 8 inci (birinci fıkra) ve 36 ncı maddelerinde (ikinci fıkra);
b) 27/8/2006tarihli İflas Kanununun 76 ncı (2, 3, 7, 8 ve 9 uncu fıkraları); 89 uncu (2 nci fıkra) maddelerinde;
c) 16/3/2007tarihli Eşya Kanununun 22 nci, 43 üncü, 45 inci, 48 inci, 53 üncü, 58 inci, 119 uncu, 209 uncu ve 246 ncı maddelerinde;
ç) 5/7/1994 tarihli ve 28 numaralı İş Kanununun 9 uncu, 44 üncü, 46 ncı (2 nci fıkra), 48 inci (birinci fıkra) ve 106 ncı maddelerinde;
d) 27/10/2005tarihli Ticaret Kanununun 19 uncu, 65 ila 71 inci maddeleri ile 214 üncü maddesinde;
e) 2310/2001.07.22 numaralıve22/7/2001 tarihli Ortak Teşebbüslere İlişkin Kanunun 4 üncü, 12 nci, 19 uncu, 21 inci, 25 inci, 27 nci, 29 uncu, 41 inci, 43 üncü, 51 inci, 53 üncü, 55 inci, 56 ncı, 61 inci, 62 nci, 96 ncı ve 98 inci maddelerinde;
f) ÇHC’ninmerkez ve taşra otoritelerine verilen yetkiler çerçevesinde şekillenen iş ortamında Yönetmeliğin Ek Madde 1 düzenlemesinin birinci fıkrasının (d) ve (e) bentlerinde ifade edilen unsurların oluşmadığı değerlendirilmiş
(6) Bahse konu firmanın soruşturma dönemi olan 2012 yılına ait denetim raporunun finansal bilgileri incelendiğinde firmanın, 2003 yılında Hong Kong’da yerleşik yabancı bir firmanın sermaye katılımıyla ortak teşebbüs haline geldiği ifade edilmektedir. Bu çerçevede firmanın 2310/2001.07.22 numaralı Ortak Teşebbüslere İlişkin Kanuna tabi olduğu değerlendirilmiştir.
(7) Anılan Kanunun 53 üncü maddesinde ÇHC hükümetinin ortak teşebbüs tarafından üretilen malların yurt dışına satılmasını desteklemesi gerektiğine ilişkin bir hüküm bulunmakta olup 55 inci maddesinin ikinci fıkrasında ortak teşebbüsün her altı ayda bir ihracat planlarına ilişkin ihracat lisanslarına başvurması gerektiği ifade edilmektedir.
(8) Aynı Kanunun 56 ncı maddesinde ÇHC dahilinde tedarik edilen hammadde, su, elektrik, gaz, navlun, işçilik, mühendislik-danışmanlık ve reklam için ödenen bedellerin diğer ÇHC’li firmaların ödediği bedellerden fazla olamayacağı ifade edilmektedir.
(9) Mezkur Kanunun 61 inci maddesinde ortak teşebbüsün ihracata ilişkin ürünlerin imalatında kullandığı hammaddeyi, yardımcı maddeyi, yedek parçayı, ürünün diğer bileşenlerini ve paketleme malzemesini ithal etmesi halinde vergi muafiyetine veya indirimine tabi olacağı ifade edilmektedir. 62 nci maddede ise açıkça ortak teşebbüsler tarafından imal edilen ve ihracata yönelik ürünlerin vergi muafiyetine, indirimine veya iadesine tabi olacağı ifade edilmektedir. Nitekim, bu kapsamda ilgili firmanın Türkiye’ye olan ihracatına ilişkin yanıtlarında vergi indiriminden faydalandığı açıkça ifade edilmektedir.
(10) Söz konusu düzenlemenin Dünya Ticaret Örgütü (DTÖ) Sübvansiyon ve Telafi Edici Önlemler Anlaşması’nın 3 üncü ve Ek I maddelerinde tanımlanan şekliyle bir sübvansiyon olup olmadığı hususu yürütülen soruşturmanın yasal ve idari kapsamı dışında bulunduğundan bu hususta, bu soruşturmayla sınırlı olmak üzere, bir tespit gerçekleştirilmemiştir.
(11) İşbu tespitler dairesinde ÇHC merkez ve taşra otoritesinin, soruşturma konusu ürünün hammadde, teknoloji ve işçilik de dahil olmak üzere maliyetler ve girdiler, üretim, satışlar ve yatırımlara ilişkin konularda arz-talep dengesinin dışındaki ölçütlere dayanan önemli seviyedeki müdahalesi soruşturma konusu ürünün girdi bedellerinin sahih olmadığı sonucunu işaret etmektedir.
(12) Tüm veriler birlikte değerlendirdiğinde talep sahibi firmanın Yönetmelik Ek Madde 1’de sayılan beş şartın üçünü ispatlayamadığı görülmektedir. Bu kapsamda firmanın “pazar ekonomisi şartlarında faaliyet gösteren” firma statüsü verilmesine ilişkin talebi kabul edilmemiştir.
(13) Son tahlilde, üretici/ihracatçı soru formunu yanıtlayan Ariston China, Zhaongshan Vatti, Guangdong Macro ve Guangdong Vanward firmaları için normal değer Yönetmeliğin 7 nci maddesi hükümleri çerçevesinde belirlenmiştir.
Oluşturulmuş normal değer
MADDE 10 – (1) Yönetmeliğin 7 nci maddesi çerçevesinde ve bu Tebliğin 9 uncu maddesindeki açıklamalar ışığında, ÇHC’de yerleşik dört firmanın piyasa ekonomisinde faaliyet göstermediği kabul edildiğinden normal değer, yerli üretim dalının benzer ürüne yönelik birim imalat maliyetine genel, idari ve satış giderleri ile makul bir kârın eklenmesiyle oluşturulmuştur.
(2) Ariston China firması, soruşturmanın açılış safhasında normal değerin ihraç fiyatıyla aynı ticari aşamayı yansıtmadığını; ihraç fiyatında bulunmayan unsurların normal değerden çıkarılması gerektiğini ve normal değerin tespitinde esas alınan ürün tiplerinin firma tarafından ihraç edilen ürünlerle karşılaştırılabilir nitelikte olması gerektiğini iddia ve ifade etmiştir.
(3) Guangdong Macro firması oluşturulmuş normal değer hesabında hangi ürün tipinin hangi ayarlamalara tabi tutulduğunun açıklanmadığını; kar marjının açıklanmadığını; firmanın toptan satış ile yüksek miktarlarda soruşturma konusu ürünü Türkiye’ye ihraç ettiğini ve bu nedenle bahse konu firma için kar marjının düşük tutulması gerektiğini; oluşturulmuş normal değer hesabında navlun ve sigorta masraflarının çıkartılmasının zorunlu olduğunu ve eksik sunulan bilgilerin firmanın kendini savunma hakkına halel getirdiğini iddia ve ifade etmiştir.
(4) Soruşturmada ihracatçı soru formunu cevaplayan bir diğer firma olan Guangdong Vanward firması, normal değer hesaplamasında kullanılan ürünün tipinin ve adil karşılaştırma için hangi ayarlamaların gerçekleştirildiğinin açıklanmadığını ve firmanın ürünleri ile yerli üretim dalı tarafından imal edilen ürünlerin karşılaştırılabilir olmadığını; ÇHC menşeli ihracatta katma değer vergisinin söz konusu olmadığını ve bu nedenle normal değere ilişkin hesaplamalarda da katma değer vergisinin dikkate alınmaması gerektiğini iddia ve ifade etmiştir.
(5) Soruşturma esnasında soru formunu yanıtlayan diğer iki üretici ihracatçı olan Zhongshan Vatti firması; ÇHC’de yerleşik herhangi başka bir firma ve soruşturmanın ilgili taraflarından CCCME ticaret odası normal değerin hesaplanmasına ve/veya niteliklerine ilişkin herhangi bir görüş sunmamıştır.
(6) Normal değer hesaplamasına temel teşkil eden ürün tipine ilişkin yerli üretim dalına ait bilgi Yönetmeliğin 22 nci maddesi dairesinde gizliliği haiz olduğundan Nihai Bildirim safhasında sadece fabrika çıkış aşamasında oluştuğu biçimiyle ilgili üretici/ihracatçılarla paylaşılmıştır. Bu çerçevede hangi kar oranının kullanıldığı bildirilmiştir. İtirazların değerlendirilmesi neticesinde, normal değer hesabında kullanılan ürün tipinin özellikleri ve maliyet verisinin alt kırılımlarının ilgili üretici ihracatçılarla paylaşılmasının hukuki ve idari önemi dikkate alınarak yerli üretim dalının yazılı izni çerçevesinde bu bilgiler ilgili üretici/ihracatçıların dikkatine sunulmuştur.
(7) Normal değer hesabında şikayetçi Demirdöküm A.Ş. tarafından üretilen 11 litre C275 F doğalgaz ile çalışabilen hermetik gazla çalışan su ısıtıcısı, yerli üretim tarafından iç piyasaya yönelik en çok üretilen ve en çok satılan ürün olması nedeniyle değerlendirmeye alınmıştır.
(8) Yerinde doğrulama sırasında yerli üretim dalına ait muhasebe sistemlerinden doğrulanan bilgiler ve oluşturulmuş normal değere ilişkin görüşlerden geçerli olarak değerlendirilenler çerçevesinde, oluşturulmuş normal değer hesabının genel üretim giderleri ile satış ve genel idari giderleri unsurlarında ayarlamalar yapılmıştır.
İhraç fiyatının belirlenmesi
MADDE 11 – (1) Üretici/ihracatçı soru formunu cevaplayan dört firma için ihraç fiyatı kural olarak Türkiye’ye satışlarında bağımsız alıcılarca fiilen ödenen fiyat esasında belirlenmiştir.
(2) Bu çerçevede Zhaongshan Vatti, Guangdong Macro ve Guangdong Vanward firmalarının soruşturma dönemi içindeki ihracatları doğrudan Türkiye’ye gerçekleştirdikleri tespit edilmiştir. Bu kapsamda anılan firmaların soruşturma dönemi içinde Türkiye’ye ihracatlarında oluşan fiyatlar değerlendirmede esas alınmıştır.
(3) Ariston China firması ise, soruşturma dönemi içindeki Türkiye’ye ihraç ettiği ürünleri öncelikle Ariston Thermo Group şirketler grubunun bir diğer firması olan İtalya Cumhuriyeti’nde yerleşik (İtalya) Ariston Thermo Spa (Ariston İtalya) ihraç ettiğini ve ürünlerin daha sonra Ariston İtalya tarafından Türkiye’ye ihraç edildiğini ifade etmiştir.
(4) Sunulan cevapların bütünsel değerlendirilmesi sonucunda Ariston China firmasına yönelik ihraç fiyatlarının, Ariston İtalya firmasının Türkiye’ye ihracatında oluşan fiyatların ÇHC’deki fabrika çıkış aşamasına getirilecek şekilde ayarlamalara tabi tutularak tespit edilmesine karar verilmiştir.
(5) Ariston China tarafından iletilen itirazda, Türkiye’ye ihraç edilen soruşturma konusu ürünün İtalya üzerinden Türkiye’ye satılmasında oluşan transfer fiyatının ve İtalya’da gerçekleştirilen testlere ilişkin masrafların ihraç fiyatından düşülmesinin hatalı olduğu ifade edilmiştir. GATT 1994’ün VI’ncı Maddesinin Uygulanmasına İlişkin Anlaşma’nın (Anti-Damping Anlaşması) 2 nci maddesinin 3 üncü fıkrası dikkate alındığında Ariston China ve Ariston İtalya SpA firmalarının aynı çatı şirkete bağlı olmaları ve her iki şirket arasında gerçekleştirilen ürün alım-satımlarında “transfer fiyatı” uygulamasının söz konusu olması ihraç fiyatının sahihliğini doğrudan etkileyen bir unsur olarak değerlendirilmiştir. Bu çerçevede itiraz kabul edilmemiştir.
(6) Ariston China firması tarafından ihraç fiyatına ilişkin sunulan ikinci itirazda ise İtalya’da gerçekleştirilen test giderlerinin ihraç fiyatından düşülmesinin hatalı olduğu ifade edilmektedir. Testlerin Ariston China firmasından İtalya’ya gönderilen tüm ürünlerde ve her zaman gerçekleştirilmediği ve muhasebeleştirilmediği ifade edilmiştir. Ariston İtalya SpA tarafından bu masrafların muhasebeleştirilmediği iddiası firmanın niteliği ve ticari hayatın doğal gereklilikleri dikkate alındığında makul ve geçerli görülmemiştir. Ariston China firması bu testlerin Türkiye’ye ihraç edilen ürünlerde gerçekleştirilmediğini de tevsik edememiştir. Bu kapsamda itiraz kabul edilmemiştir.
(7) Zhongshan Vatti firması tarafından iletilen itirazda reklam ve bakım onarım masraflarına ilişkin ayarlama talep edilmesine karşın firma tek tek ihraç işlemi temelinde oluşan masrafları tevsik edip ispatlayamadığı için itirazı kabul edilmemiştir.
Fiyat karşılaştırması
MADDE 12 – (1) Adil bir karşılaştırmanın yapılabilmesini teminen, normal değer ile ihraç fiyatı mümkün olduğu ölçüde fabrika çıkış aşamasına getirilerek aynı aşamada karşılaştırılmıştır.
(2) Yönetmeliğin 10 uncu maddesi hükmü gereğince, ilgili taraflarca fiyat karşılaştırmasını etkilediği ileri sürülen hususlar değerlendirilmiş ve belgelendirilen, uygulanabilir ve haklı görülen ayarlamalar yapılmıştır.
Damping marjları
MADDE 13 – (1) Yönetmeliğin 11 inci maddesi hükmü çerçevesinde damping marjları, normal değer ile ihraç fiyatlarının karşılaştırılması suretiyle hesaplanmıştır. İşbirliğine gelmeyen firmalar için ise Yönetmeliğin 26 ncı maddesi hükmü uyarınca damping marjı tespiti yapılmıştır.
(2) Buna göre, soru formuna cevap veren üretici/ihracatçı firmalar ile işbirliğinde bulunmayan diğer firmalar için CIF bedelin yüzdesi olarak hesaplanan damping marjları tabloda yer almaktadır.
Firma Ticaret Unvanı | Damping Marjı (% CIF) |
Guangdong Vanward New Electric Co. Ltd | 53,41% |
Zhongshan Vatti Gas Appliance Stock Co. Ltd. | 51,38% |
Guangdong Macro Gas Appliance Co. Ltd. | 43,12% |
Ariston Thermo China Co.Ltd. | 20,12% |
ÇHC’de Yerleşik Diğer Firmalar | 59,65% |
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Zarara İlişkin Belirlemeler
İthalatın hacmi ve gelişimi
MADDE 14 – (1) Yönetmeliğin 17 nci maddesi çerçevesinde, soruşturma konusu ülkeler menşeli ithalatın hacmi incelenmiştir. Zarar incelemesi, 2010-2012 takvim yıllarını kapsayan dönem için gerçekleştirilmiştir.
Genel ithalatın gelişimi ve fiyatları
MADDE 15 – (1) Soruşturma konusu ürünün genel ithalatı miktar temelinde 2010 yılında 42.027 adet (Soruşturma konusu ürünün adedi ihracatçı yanıtları ve ithalatçı beyanları çerçevesinde ortalama 13,8 Kg olarak hesaplanmıştır) olarak gerçekleşirken 2011-2012 döneminde sırasıyla 59.207 ve 44.896 adet seviyesinde oluşmuştur.
(2) Genel ithalatın ortalama birim fiyatları incelendiğinde ise 2010 ila 2012 yıllarında sırasıyla 107,94 ABD Doları/Adet; 115,12 ABD Doları/Adet ve 126,75 ABD Doları/Adet olarak gerçekleştiği görülmektedir.
Soruşturma konusu ithalatın gelişimi ve fiyatları
MADDE 16 – (1) ÇHC menşeli ithalatın gelişimi incelendiğinde 2010 yılında 40.220 adet olan ithalatın 2011-2012 döneminde sırasıyla 55.314 ve 42.099 adet olarak gerçekleştiği tespit edilmiştir.
(2) ÇHC menşeli ithalatın soruşturma konusu ürünün tüm ülkelerden gerçekleşen ithalat içindeki payının ise 2010-2012 döneminde miktar temelinde %93,77 ila %95,70 oranları arasında değiştiği görülmektedir.
(3) ÇHC’den gerçekleştirilen ithalatın ortalama birim fiyatları 2010-2012 döneminde sırasıyla 100,83 ABD Doları/Adet; 108,13 ABD Doları/Adet ve 120,53 ABD Doları/Adet olarak gerçekleşmiştir.
Üçüncü ülkelerden gerçekleştirilen ithalat
MADDE 17 – (1) Soruşturmaya konu ÇHC dışında zarar inceleme döneminde Türkiye’ye ihracat yapan diğer ülkeler incelendiğinde İtalya Cumhuriyeti’nin (İtalya) ÇHC’den sonra miktar temelinde toplam ithalat içinde en yüksek paya sahip ülke olduğu görülmüştür. Bu itibarla 2010 yılında ihracatı bulunmayan İtalya’nın 2011 yılında 2.421 adet ürünle % 4,09 oranında; 2012 yılında ise 2.485 adet ürünle toplam ithalattan %5,54 oranında pay aldığı tespit edilmiştir.
(2) İtalya haricinde kalan ülkeler bakımından ise ülke payının 2010-2012 döneminde sırasıyla % 4,30; %2,49 ve %0,69 seviyesinde gerçekleştiği görülmüştür.
Türkiye toplam benzer mal tüketimi ve pazar payları
MADDE 18 – (1) Türkiye toplam benzer mal tüketiminin hesaplanmasında başvuru sahibi yerli üretici ile 2011 ve 2012 yıllarında piyasada üretim yapmaya başlayan soruşturmayı destekleyen iki üreticinin yurt içi satışları, tüm ülkelerden gerçekleşen ithalatın miktarı ile toplanmıştır. Yerli üretim dalının yurt içi satışlarının ve soruşturma konusu ülkelerden gerçekleştirilen ithalatın toplam tüketime oranlanmasıyla pazar payları hesaplanmıştır.
(2) Bu çerçevede 2010-2012 döneminde şikayeti destekleyen firmaların Türkiye toplam tüketiminden aldıkları pay hesaplanırken üretime başladıkları yıl olan 2011 yılı temel alınmıştır. Bu itibarla anılan firmalar için pazar payı 2011 yılında %9,16 seviyesindeyken izleyen yılda ise %27,85 seviyesinde oluşmuştur.
(3) 2012 üretim rakamları itibariyle yerli üretim dalının Türkiye pazarından aldığı pay ise sırasıyla %64,78, %46,97 ve %34,61 seviyelerinde tezahür etmiştir.
(4) Soruşturma konusu ülke olan ÇHC’nin pazar payı ise %33,71, %40,99 ve %35,20 olarak gerçekleşmiştir.
Fiyat kırılması
MADDE 19 – (1) Yönetmeliğin 17 nci maddesinin ilgili hükümleri çerçevesinde dampingli ithalatın yerli üretim dalının satış fiyatları üzerindeki etkisi değerlendirilirken işbirliğine geldiği kabul edilen ithalatçı ve ihracatçı firmaların verileri dikkate alınarak soruşturma dönemi olan 2012 yılı için fiyat kırılması hesaplanmıştır.
(2) Fiyat kırılması, soruşturma konusu ithal ürünün fiyatlarının Türkiye piyasasında yerli üreticinin yurt içi satış fiyatlarının altında kaldığı yüzdeyi ifade etmektedir.
(3) Fiyat kırılması analizinde soruşturma konusu ülkenin CIF ithal fiyatlarının üzerine gümrük vergisi ve diğer ithalat masrafları ilave edilerek bulunan soruşturma konusu ürünün Türkiye piyasasına giriş fiyatları, yerli üretim dalının ortalama yurt içi satış fiyatları ile karşılaştırılmıştır.
(4) Karşılaştırma, C275 F 11 litre, hermetik özellikteki gazlı su ısıtıcısı temelinde gerçekleştirilmiştir.
(5) Soruşturma konusu ürün FOB temelde Türkiye’ye ihraç edildiğinden işbirliği içinde bulunduğu değerlendirilen ithalatçıların soruşturma dönemi içinde gerçekleştirdikleri işlemlerde oluşan navlun ve sigorta değerinin miktar temelindeki ağırlık ortalaması hesaplanarak FOB ihraç fiyatı, CIF ihraç fiyatı düzeyine getirilmiştir. Ariston China firmasının Türkiye’de yerleşik ithalatçı firması soru formuna yanıt vermediğinden bu firmanın Türkiye’ye satışlarında oluşan navlun ve sigorta DTÖ Anti-Damping Anlaşması’nın 6.8 inci maddesi çerçevesinde eldeki en iyi veriler kullanılarak işbirliği içinde olan ithalatçı firmaların beyan ettiği adet temelindeki navlun ve sigorta giderlerinin ağırlıklı ortalaması hesaplanarak tespit edilmiştir.
(6) Soruşturma konusu ülke menşeli ithalatın yurt içi pazara giriş fiyatı bulunurken CIF ithal fiyatına gümrük masrafına karşılık gelen CIF bedelin %2’si oranında ilave yapılmıştır. Gümrük vergisi oranı ÇHC menşeli ürünlerde % 0 olduğundan birim fiyata gümrük vergisi eklenmemiştir.
(7) İhracatçı firmalar temelinde gerçekleştirilen inceleme neticesinde, soruşturma döneminde bahse konu tipteki ürünlerde Guangdong Vanward firmasının CIF değerin %68,04’ü oranında; Guangdong Macro firmasının CIF değerin % 62,64’ü oranında; Zhongshan Vatti firmasının CIF değerin % 67,05’i oranında ve Ariston China firmasının ise CIF değerin %37,68’i oranında yerli üretim dalı iç satış fiyatlarını kırdığı tespit edilmiştir.
(8) Ariston China firması tarafından fiyat kırılmasına ilişkin itiraz, bahse konu firmanın hatalı biçimde soruşturmaya konu olmayan Ariston İtalya firmasının Türkiye’ye ihraç fiyatlarını dikkate alarak görüşünü temellendirmesi nedeniyle kabul edilmemiştir.
Yerli üretim dalının ekonomik göstergeleri
MADDE 20 – (1) Yerli üretim dalının ekonomik göstergelerinin incelenmesinde yerli üretim dalının soruşturma konusu ürüne ait 2010-2012 yılları arasındaki verileri esas alınmıştır. Yönetmeliğin 17 nci maddesi hükümleri çerçevesinde, dampingli ithalatın yerli üretim dalının ekonomik göstergeleri üzerindeki etkisinin tespiti amacıyla, zarar dönemi içerisinde yerli üretim dalının üretim, satış, pazar payı, yurt içi fiyatlar, kapasite, kapasite kullanımı, maliyetler, stoklar, istihdam, verimlilik, nakit akışı, yatırımlardaki artış, kârlılık, net dönem kârı/zararı göstergeleri analiz edilmiştir.
(2) Söz konusu dönem için yapılan zarar analizinde eğilimi görebilmek amacıyla TL bazındaki veriler TÜİK tarafından hesaplanan yıllık ortalama üretici fiyatları endeksi kullanılarak enflasyondan arındırılmış, reel hale getirilmiş ve 2010 yılı esas alınarak endekslenmiştir.
a) Üretim
1) Firmanın 2010 yılında 100 olan toplam benzer ürün üretim miktarının izleyen iki yılda sırasıyla 91 ve 85’e gerilediği tespit edilmiştir.
b) Yurt içi satışlar
1) Benzer ürünün yurt içi satış miktarında zarar inceleme döneminde gerileme kaydedilmiştir. Bu çerçevede 2010 yılında 100 olan endeks 2011 yılında 82’ye, 2012 yılında ise 54’e gerilemiştir. Ürünün yurt içi satış birim fiyatları ise 2010-2012 döneminde sırasıyla 100, 93 ve 81 seviyesinde oluşmuştur.
c) İhracat
1) 2010 yılında 100 olan yurt dışı satışlar miktar endeksinin 2011 ve 2012 yıllarında 53 ve 62 seviyesinde oluştuğu tespit edilmiştir. İhracatın birim satış fiyatının ise 2010 yılında 100 olan endeksinin izleyen dönemde 112 ve 108 olarak gerçekleştiği saptanmıştır.
ç) Stoklar
1) 2010 yılında 100 olan stok miktarının 2011 ve 2012 yıllarında sırasıyla 78 ve 153 seviyesinde gerçekleştiği görülmüştür.
d) Pazar Payı
1) 2010 yılında 100 olan incelenen yerli üretim dalına ait pazar payı izleyen iki yılda sırasıyla 73 ve 53 olarak oluşmuştur.
e) Maliyetler
1) Benzer ürünün maliyetlerine yönelik gerçekleştirilen inceleme çerçevesinde ürünün birim sınai maliyetinin zarar inceleme döneminde istikrarlı bir yapı izlediği 2012 yılında ise 88’e gerilediği tespit edilmiştir. Aynı yönde benzer ürün üzerinde oluşan faaliyet giderinin de gerileme kaydederek 2010 yılındaki 100 seviyesinden 74’e ve 70’e gerilemiştir. Finansman net birim giderinin 2010-2012 döneminde 100, 272 ve 106 olarak oluştuğu tespit edilmiştir.
2) Neticede, benzer ürünün birim ticari maliyeti zarar inceleme döneminde sırasıyla 100, 101 ve 85 seviyelerinde oluşmuştur.
f) Kârlılık
1) Firmanın yurt içi satışlardaki birim karlılığı zarar inceleme döneminde sırasıyla 100, 67 ve 69 olarak oluşmuştur.
2) Yurt dışı birim karlılığının ise 2010 yılında eksi değerde olduğu görülmektedir. Zarar hali 2011 ve 2012 yıllarında -86 ve -56 olarak oluşmuştur.
3) Yurt dışı satışlardaki zararın da etkisiyle 2010 yılında -100 olan toplam kar endeksi, ilerleyen yıllarda sırasıyla -131 ve -24 olarak tezahür etmiştir.
g) Kapasite Kullanım Oranı (KKO)
1) 2010 yılında 100 olan kapasite kullanım oranı izleyen dönemde 91 ve 85 olarak oluşmuştur.
ğ) İstihdam
1) Zarar inceleme dönemi içinde gerileyen doğrudan işçi sayısı sırasıyla 90 ve 77 seviyesinde gerçekleşmiştir.
h) Firma Net SatışToplamı
1) Benzer ürünü de kapsayan firmanın tüm ürünlerine ilişkin firma net satış toplamının 2010 yılında 100, 2011 ve 2012 döneminde ise sırasıyla 108 ve 109 olarak oluştuğu görülmektedir.
ı) Net Dönem Kar/Zararı
1) Firmanın benzer ürünü de içine alan tüm ürün gruplarındaki kar/zarar halini ortaya koyan endeksin 2010 yılında 100, 2011-2012 döneminde ise sırasıyla -111 ve 114 olduğu tespit edilmiştir.
i) Nakit Akışı
1) Benzer ürün üzerinde oluşan amortisman gideri ile karlılığın birlikte değerlendirildiği ürün nakit akışının 2010 yılında -100, izleyen iki yılda ise -88 ve -8 olarak oluştuğu görülmektedir.
j) Yatırımlardaki Artış
1) 2010 yılında 100 olan yatırım endeksinin 2011-2012 yılında 430 ve 86 olarak tezahür ettiği tespit edilmiştir.
k) Özsermaye
1) 2010 yılında 100 olan firma özsermaye endeksinin 2011-2012 döneminde 81 ve 86 seviyesinde oluştuğu tespit edilmiştir.
l) Aktif Toplamı
1) Firma aktiflerinin toplamına ilişkin 2010 yılında 100 olan endeksin ilerleyen yıllarda 121 ve 114 olarak oluştuğu saptanmıştır.
m) Verimlilik
1) Firmanın benzer ürüne ilişkin verimliliğinin 2010 yılında 100, takip eden iki yılda ise 101 ve 110 olduğu görülmüştür.
Ekonomik göstergelerin değerlendirilmesi
MADDE 21 – (1) Ekonomik göstergeler bir bütün olarak incelendiğinde 2012 yılında hermetik ve bacalı ürünleri kapsayan soruşturma konusu ürünün üretiminde ve yurtiçi satışlarında gerilemenin söz konusu olduğu; 2012 yılında ortaya çıkan gerilemenin stok miktarına da yansıyarak önceki yıla nazaran stoklarda artış kaydedilmesine neden olduğu görülmüştür.
(2) Yerli üretim dalının karlılığında temel teşkil eden sınai maliyeti ve ürün başına düşen faaliyet giderleri zarar inceleme döneminde istikrarlı bir yapı arz etmektedir. Öte yandan, 2011 yılında birim finansman giderinin önemli nitelikteki artışın üretim dalının ilgili yıldaki yatırımlarından kaynaklandığı düşünülmektedir. Finansman giderlerindeki artışın yerli üretim dalının ticari maliyetini ve dolayısıyla karlılığını etkilediği görülmektedir.
(3) Firmanın yurtiçi satışlardaki karlılığının 2011 yılında gerileme kaydettiği 2012 yılında ise bir önceki yıla nazaran iki puan artış kaydettiği görülmektedir. Yurtdışı satışlarda ise zararına satışların 2012 yılında olumlu yönde karlılığa doğru hareket ettiği; ancak hem yurtiçi hem de yurtdışı satışları ifade eden toplam karlılığın olumlu bir eğilim sergilese dahi negatif seyrini devam ettirdiği saptanmıştır. Bu durumun nakit akışına da etki ettiği ve değeri olumsuz seviyede tuttuğu tespit edilmiştir.
(4) Firmanın net satış toplamının zarar inceleme döneminde önemli bir farklılık göstermediği tespit edilmekle beraber soruşturma konusu ürünün de içinde bulunduğu tüm ürün gruplarına ait net dönem karı/zararının 2012 yılında gelişme kaydettiği tespit edilmiştir.
(5) Firmanın üretimde karşı karşıya kaldığı gerilemeyle eş yönlü olarak kapasite kullanım oranının düştüğü görülmektedir. Bu tespit dışında firmanın, 2012 yılındaki doğrudan işçi endeksinde azalma gözlemlenmektedir.
(6) Bütüncül değerlendirildiğinde, soruşturma konusu ürün olan gazla çalışan su ısıtıcılarında firmanın 2012 yılında bilhassa üretim ve yurtiçi satışlarda gerileme yaşadığı; yurtiçi ürün karlılığını birim temelinde istikrarlı bir biçimde muhafaza edebildiği ancak yurtdışı satışlardaki olumlu eğilime rağmen zararına satışın devam ettiği ve bu durumun toplam karlılık ve nakit akışının da aralarında bulunduğu bazı göstergeleri olumsuz etkilediği görülmüştür. Firmanın stok, kapasite kullanım oranı ve istihdamda yaşadığı olumsuzluklar da dikkate alındığında firmanın 2011 yılından 2012 yılına geçişte ve 2012 yılında olumsuzluk yaşanan gösterge sayısında artış olduğu tespit edilmiştir.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Dampingli İthalat ile Zarar Arasındaki Nedenselliğe İlişkin Belirlemeler
Dampingli ithalatın etkisi
MADDE 22 – (1) Firmanın 2011 yılından 2012 yılına geçişte ve soruşturma dönemi olan 2012 yılında önemli ekonomik göstergelerde karşı karşıya kaldığı zararda dampingli ithalatın etkili olduğuna kanaat getirilmiştir.
(2) Bu değerlendirme dairesinde, 2012 yılında genel ithalatın ve soruşturma konusu ülkeden gerçekleştirilen ithalatın miktar temelinde gerilemesinin; 2011 yılında şikayeti destekleyen iki firmanın da üretime başlamasının ve bu durumun yerli üretim dalını tek başına temsili haiz şikayetçi firmanın Türkiye pazarından elde ettiği payı düşürmesinin; 2011 yılında şikayetçi firmanın yatırım yapmak amacıyla finansman giderlerini artırmasının ve bu durumun ticari maliyeti etkileyerek karlılığı olumsuz yönde etkilemesinin tek başına ve münhasıran dampingli ithalat ile yerli üretim dalının maruz kaldığı zarar arasındaki nedensellik bağını ortadan kaldıracak nitelikte olmadığına kanaat getirilmiştir.
(3) Öte yandan, soruşturmaya konu ülkede yerleşik üretici/ihracatçı firmaların bireysel damping marjlarının ve 2012 yılında yerli üretim dalının maruz kaldığı fiyat kırılması oranlarının seviyesi dikkate alınarak yerli üretim dalının başta üretim ve iç satışlar olmak üzere toplam karlılık, stoklar, kapasite kullanım oranı ve istihdam gibi temel göstergelerdeki bozulmaların yorumlanması neticesinde her iki olgu arasındaki eş zamanlılığın dampingli ithalat ile yerli üretim üzerinde oluşan zarar arasındaki illiyet bağını güçlendirdiği tespit edilmiştir.
Diğer ülkelerden ithalat
MADDE 23 – (1) Üçüncü ülkeler menşeli ithalatın birim fiyatlarının soruşturma konusu ülkelerden gerçekleştirilen ithalatın birim fiyatlarının üstünde seyrettiği, bu haliyle üçüncü ülkeler menşeli ithalatın yerli üretim dalında zarara yol açmasının mümkün olmadığı değerlendirilmektedir. Nitekim üçüncü ülkeler menşeli ithalat görece yüksek fiyat düzeylerinin rekabet üzerinde bozucu etki yaratmaması nedeniyle yerli üretim dalı tarafından şikâyete konu edilmemiştir.
BEŞİNCİ BÖLÜM
Karar ve Uygulama
Karar
MADDE 24 – (1) Soruşturma sonucunda, soruşturmaya konu ülke menşeli ithalatın dampingli olduğu ve yerli üretim dalında maddi zarara yol açtığı ve her ikisi arasında illiyet bağının mevcut olduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle, İthalatta Haksız Rekabeti Değerlendirme Kurulu’nun kararı ve Ekonomi Bakanı’nın onayı ile aşağıda GTİP’i, eşya tanımı, menşei ve üretici/ihracatçı firma ticaret unvanı ifade edilen eşyanın Türkiye’ye ithalatında, tabloda belirtilen oranlarda dampinge karşı kesin önlem yürürlüğe konulmuştur.
GTİP |
Eşyanın Tanımı |
Menşe Ülke |
Firma |
Dampinge (CIF Bedelin %) |
Gazla çalışan anında su ısıtıcıları |
Çin Halk
Cumhuriyeti |
Guangdong Vanward New Electric Co. Ltd. | 53,41% | |
Zhongshan Vatti Gas Appliance Stock Co. Ltd. | 51,38% | |||
Guangdong Macro Gas Appliance Co. Ltd. | 43,12% | |||
Ariston Thermo China Co. Ltd. | 20,12% | |||
Diğerleri | 59,65% |
Uygulama
MADDE 25 – (1) Gümrük idareleri, Karar maddesinde gümrük tarife istatistik pozisyon numarası, tanımı menşe ülkesi ve üretici/ihracatçı firma ticaret unvanı belirtilen eşyanın, diğer mevzuat hükümleri saklı kalmak kaydıyla, serbest dolaşıma giriş rejimi kapsamındaki ithalatında, Tebliğin 24 üncü maddesinde bulunan tabloda gösterilen oranlarda dampinge karşı kesin önlemi tahsil ederler.
Yürürlük
MADDE 26 – (1) Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 27 – (1) Bu Tebliğ hükümlerini Ekonomi Bakanı yürütür.
Mevzuatlara Dönmek İçin Tıklayınız.
Uzmanlarımız Tarafından Hazırlanan Bu Çalışmalarda Verilen Bilgilerden Dolayı Şirketimizin Yasal Sorumluluğu Bulunmamaktadır. Belirli Bir Konuya İlişkin Olarak İlgili Danışmana Başvurulması Tavsiye Edilmektedir.